ภาพสีน้ำเธอให้เก็บไว้อยู่ ยามหดหู่รู้ไหมช่วยได้เสมอ แม้น้ำหนักสีบางเลือนรางเบลอ แต่มีเธอชัดเข้มเต็มหัวใจ เป็นภาพฝันชิ้นแรกแทรกรู้สึก ที่ระลึกบันทึกไมตรีไว้ เป็นตัวแทนถามทวงความห่วงใย เป็นบันไดไต่ฝันวันมืดมน รักถนอมหอมจูบแล้วลูบรอย ซึมไหลบ่อยร้อยดวงที่ร่วงหล่น ภาพสีน้ำงดงามกลางกมล ไม่เคยหม่นหมองจางร้างจูบเลย เป็นภาพสีน้ำใจยิ่งใหญ่นัก แทนความรักพรูพร่างความอ้างเอ่ย เป็นพลังอบอุ่นที่คุ้นเคย เป็นหลักฐานเปิดเผยความในใจ
2 ตุลาคม 2553 20:48 น. - comment id 1159888
ใช่ภาพนี้หรือเปล่าคะพี่หมอ ฝันดีค่ะพี่
2 ตุลาคม 2553 20:48 น. - comment id 1159889
ภาพและสีอาจจะมีที่หม่นหมอง ความหมายภาพต่างหากครองความยิ่งใหญ่ สีลายเส้นอาจสลายเลือนหายไป ภาพหัวใจจารึกมั่น...ไร้วันจาง แวะเอากวีกระแหว่งมาร่วมประทับใจด้วยนะขอรับ
2 ตุลาคม 2553 20:51 น. - comment id 1159891
เพิ่มเติมอีกนิด.... ดอกไม้ของท่านแก้วฯสวยมากขอรับ... แต่ว่ามันคือดอกอะไรฤา....
2 ตุลาคม 2553 21:01 น. - comment id 1159897
น้องแบมครับ เหมือนตาเห็นนะครับ ภาพคล้ายๆกันครับ ขอบคุณมากนะครับ
2 ตุลาคม 2553 21:03 น. - comment id 1159909
คุณ....ใบไม้ สวัสดีครับขอบคุณมากครับ กะแหว่งของคุณที่ต่อเติมมาอ่านยังไงก็ประทับใจครับ
2 ตุลาคม 2553 22:36 น. - comment id 1159925
ภาพที่เธอ ให้ฉัน เมื่อวันก่อน ฉันไว้ดู ยามนอน ก่อนหลับไหล แต่ตอนนี้ ลบเลือน โดนน้ำลาย ฉันขอภาพ ใบใหม่ ได้ไหมเธอ ถ้าเธอบอกไม่ให้ภาพ ให้ตัวจริงเลย คุณอินสวนจะเอาไหม?
3 ตุลาคม 2553 00:46 น. - comment id 1159936
ดูท่าน่าจะอาการหนักนะครับนั่น ระวังสารปนเปื้อนในสีน้ำซึมเข้าไปในริมฝีปากนะครับพี่อินสวน อิอิ
3 ตุลาคม 2553 01:15 น. - comment id 1159947
"ท่านสุริยันต์" คะ...พูดแบบเป็นทางการนะคะ..ที่ท่านกล่าวมา..บูม... "เห็นชอบค่ะ" .............................................
3 ตุลาคม 2553 03:17 น. - comment id 1159955
หวัดดีขอรับ...ท่านพี่อิน... ภาพนั้น...ท่านพี่ขายมะ...อิอิ มิขายหรอก...กระผมรู้....มีค่าประมาณนั้น... เป็นผม...ก็ม่ายขาย... ที่ถามอย่างงี้...มิใช่ลบหลู่ใดๆนะขอรับ... เพียงอยากทราบค่า... ว่าประมาณไหน เท่าใดได้นะขอรับ... เคยมีภาพเขียน แต่เป็นภาพเหมือน ผมเขียนให้ใครบางคน... ตอนหลัง...เมื่อคนเขียนหมดความหมายลง กระผมจึงขอภาพคืน... แต่เขาตั้งราคาไว้สูงเกินจะซื้อได้... มานั่งนึกทวนเหตุการณ์... จะเก็บภาพไว้ทำไม...นะ...ขอรับ... อ่านกลอนแล้ว... ก็เลยอยากรู้ความคิดพี่ท่านอ่ะขอรับ... ว่าทำไม...
3 ตุลาคม 2553 04:24 น. - comment id 1159959
ท่านชายพจน์ครับ ทำไมรู้ความจริงล่ะ จริงๆแล้วมันเปื้อนน้ำลายเลอะไปหมด เพราะเอาภาพมาดูบนโต๊ะแล้วฟุปหลับไป ตัวจริงผมไม่เอานะครับ มีชีวิตมีเงื่อนไข...ลำบากดูแลครับ
3 ตุลาคม 2553 04:25 น. - comment id 1159960
ขอซื้อสีน้ำ(ใจ)หลอดนึงครับจะไปวาดให้คนทั้งโลก
3 ตุลาคม 2553 04:25 น. - comment id 1159961
น้องโป้งครับ วันหลังเราต้องแนะนำให้เธอใช้สีน้ำสำหรับผสมอาหารในการวาดภาพใช่ไหมครับ
3 ตุลาคม 2553 04:27 น. - comment id 1159962
คุณบูมครับ ผมก็คิดนะครับ แต่ยังเสียดายความเหงาอยู่ เพราะความเหงานี่กระมังที่ทำให้ผมเขียนกลอนได้อ่ะครับ
3 ตุลาคม 2553 04:29 น. - comment id 1159964
น้องกีรติครับ เขาคงไม่กล้าขอคืนหรอกครับ เพราะเขารู้คำตอบของพี่อินสวนอยู่แล้ว แต่ถ้าหากให้ราคางามก็คงพอคุยกันได้ครับ
3 ตุลาคม 2553 04:39 น. - comment id 1159967
คนเดียวกัน ดีจังเลยครับผมมีกระดาษขายด้วยนะครับ
3 ตุลาคม 2553 09:08 น. - comment id 1159986
นึกถึงเพลงพูดกับภาพของสุนารีเลยครับ พูดกับภาพเธอทราบฉันคงอาย เพราะในใจมีเพียงเธอเสมอ ฉันฝากจูบที่รูปของเธอ เมื่อไหร่เล่าเออเจ้าของรูปจะจูบคืน ชิมิชิมิ
3 ตุลาคม 2553 09:14 น. - comment id 1159988
น้องโป้งครับ...จะเดินทางแล้วครับ แล้วค่อยคุยกันนะครับ
3 ตุลาคม 2553 10:02 น. - comment id 1159998
ฉันนั่งวาดดอกไม้ใต้ลานเมือง เพื่อเล่าเรื่องเคืองหมองของดอกไม้ ผ่านเส้นสายหลายหลากจากหัวใจ ที่หม่นหมองร้องไห้ในวันวาน ฉันเจ็บปวดรวดร้าวและหนาวเหน็บ ยามก้มเก็บเหมือนดอกไม้ไร้กิ่งก้าน ไร้คนเหลียวมองผ่านมาแสนนาน จนดอกไม้ไม่บานใต้ลานเมือง ฉันนั่งวาดดอกไม้ระบายสี เติบส่วนที่ขาดยับให้กลับเฟื่อง แต่งกิ่งก้านผ่านมือหวังเรื่อเรือง อย่างครบเครื่องพานพบลบหมองมัว แต่แค่ดอกไม้สิ้นไร้ใครมองข้าม หมดสิ้นหนามโรยลามืดสลัว แค่ดอกไม้ไร้สีสันขะมุกขะมัว แสนหมองมัวแค่ดอกไม้ไร้คนแล เคยแต่มีคนวาดรูปกระต่ายแบบแร เงาคะ เป็นคนชอบภาพลายเส้นเพราะคลาสลิกดีคะ
4 ตุลาคม 2553 11:23 น. - comment id 1160095
เมื่อวานได้ดูน้องช้างวาดภาพสีน้ำกลางสายฝน น่ารักดีนะคะ
4 ตุลาคม 2553 16:02 น. - comment id 1160211
คุณกระต่ายครับ..... เห็นดอกไม้รายร่วงบนลานรอบ แทนคำตอบเรื่องราวของข่าวสาร ใครคนหนึ่งวาดรูปดอกไม้บาน บนเวลาข้ามผ่านของวารวัน ภาพลายเส้นสื่อเห็นความปวดร้าว ร่วงกรูกราวหนาวเหน็บเจ็บในฝัน ละกิ่งก้านไกลห่างร้างผูกพัน ทิ้งความฝันค้างคาปวดปร่าใจ เธอวาดภาพดอกไม้ระบายบอก ความช้ำชอกหวาดหวั่นมือสั่นไหว วาดดอกบานประสานก้านกิ่งใบ ลบหมองไหม้ในฝันบันดาลคืน เห็นดอกไม้ร่วงหล่นข้างคนเหม่อ สายลมเพ้อพลิ้วผ่านลานขมขื่น ส่งมือมาผมจะพาพยุงยืน น้ำตาชื้นรื้นรอยปล่อยไหลริน เรามาช่วยกันเพิ่มเติมแต่งฝัน ให้ดอกไม้แห่งวันสมถวิล วาดภาพงามตามหมายในดวงจินต์ บนลานดินสิ้นหมองด้วยสองเรา แต่แค่ดอกไม้สิ้นไร้ใครมองข้าม หมดสิ้นหนามโรยลามืดสลัว แค่ดอกไม้ไร้สีสันขะมุกขะมัว แสนหมองมัวแค่ดอกไม้ไร้คนแล
4 ตุลาคม 2553 16:03 น. - comment id 1160212
สวัสดีครับเพียงพลิ้ว ตอนนี้ผมอยู่เชียงใหม่ครับ จะรับประทานแคบหมูน้ำพริกหนุ่มเผื่อนะครับ
5 ตุลาคม 2553 13:22 น. - comment id 1160368
มาชมภาพวาดของเธอคนนั้นของคุณหมอค่ะ