เสียงสวรรค์บันดาลผ่านโทรศัพท์ อ้อนตอบรับว่ารักคิดถึงเสมอ ผ่านเสียงเศร้าเหงาใจเพราะไกลเธอ ไม่มีใครให้เจอแม้สักคน อย่าเงียบงันหายไปอย่าใจน้อย มาเชื่อมรอยร้าวรานผ่านเหตุผล ถนอมรักล้นค่าอย่ากังวล ลบรอยหม่นในใจให้เจือจาง กลับมาอ้อนอิงไหล่หายเหว่ว้า ทุกปัญหาชำระร่วมสะสาง รักของเราเป็นหนึ่งใช่ครึ่งทาง สยบความอ้างว้างที่เดียวดาย อยากกอดเธอเต็มแรงแสดงรัก สุดห้ามหักรักนี้ไม่มีหน่าย รักเพียงพอตอบแทนแม้นความตาย อย่าทำร้ายให้ง้อรอช้ำทรวง ขอหอมแก้มเชยชื่นค่ำคืนนี้ เพื่อคืนดีพี่นี้ห่วงและหวง โลกกว้างใหญ่หลงไปมีแต่ลวง ใช้ความรักถักห่วงทำบ่วงใจ ทั้งวิญญาณเลือดเนื้อมอบเพื่อรัก พร้อมให้เธอหนุนตักคลายหวั่นไหว ตัดสวาทขาดเยื่อยังเหลือใย ที่พ้อไปเพราะรักบทเรียนจำ อย่าวางกรอบครอบไว้ให้ใจห่าง กลับมาเดินร่วมทางร้างรอยช้ำ กลับมาสานรักเก่าเราคู่กรรม กลับมารินน้ำคำชื่นฉ่ำใจ
26 กันยายน 2553 14:22 น. - comment id 1158759
ขอวอนเธอ กลับคืน มาเหมือนเก่า ทั้งสองเรา เคยสุข และสดใส ฉันยังมี เธออยู่ ในดวงใจ ตั้งแต่เธอ จากไป ไม่เคยลืม เข้ามาทักทายครับ
26 กันยายน 2553 14:27 น. - comment id 1158762
สวัสดีครับคุณชายพจน์ ขอบคุณนะครับ มาช่วยกันทำให้บ้านคึกคักนะครับ
26 กันยายน 2553 15:22 น. - comment id 1158767
เพราะจังเลยค่ะ กลอนหวานอ่านแล้วปลื้มแทนคุณบูม ขอให้มีความสุขทั้งคู่นะคะ ดีใจด้วยค่ะ
26 กันยายน 2553 17:27 น. - comment id 1158770
คุณอนงค์นาง อย่ามาเป็นเจ๊.ดันนะคะ ขอร้อง....บูมจีบเองได้... เดี๋ยวผิดคิว เจ้าค่ะ
26 กันยายน 2553 19:59 น. - comment id 1158791
พี่อินสวน สวัสดีครับผม..
26 กันยายน 2553 20:05 น. - comment id 1158793
สวัสดีค่ะ คุณอินสวน เป็นกลอนจีบสาวที่แสนหวานค่ะ
26 กันยายน 2553 20:06 น. - comment id 1158794
เมื่อฟังคนเดียวดายมาคลายทุกข์ ไม่เป็นสุขตรงนี้มีมากกว่า ให้ดาวเดือนปลอบปลุกอยู่ทุกครา ทั้งน้ำตา อาบ อก ทั้ง ตก ใน จะแข็งแกร่งไปใยในคืนค่ำ เมื่อความช้ำครอบครองก็ร้องไห้ ขับเบี่ยงออกนอกทางแล้ววางใจ ยอมให้ใครขี่แซงเพราะแรงดี เมื่อวันนี้เธอล้าสองขาเหนื่อย หมดแรงเฉื่อยเดินคู่ฉันอยู่นี่ อย่าจูงมือถือแขน..ถ้าแฟนมี โดนคดี"เจ้าชู้"ไม่รู้ความ เหมือนนำขื่อถือเกราะมาเคาะไว้ แล้วยังใช้คำโตเป็นโซ่ล่าม ด้วยลุ่มหลงคำกวีเลยขี่ตาม กลัวนิยามเป็นนิยายขายบาทเดียว ยากพะวงหลงเชื่อเสือภูเขา ผ่านร้อนหวานเนินผาฝ่าน้ำเชี่ยว เพียงพรอดพร่ำคำกลอนบิดซ่อนเกลียว เผยอเรียวริมฝีปาก...ใช่จากใจ ...ลึกซึ้งมาก อายจัง ดำน้ำหนีดีกว่า
26 กันยายน 2553 20:30 น. - comment id 1158799
คุณอนงค์นางสวัสดีครับ โห...ก็เราเป็นเพื่อนกันก็ต้องหวานให้กันบ้างครับบรรยากาศจะได้ชื่นมื่นครับ
26 กันยายน 2553 20:32 น. - comment id 1158800
น้องแบมครับ....ทำไมแวะมาปุบปับแล้วไป พักนี้ทักกันไม่กี่คำเลยเนาะ
26 กันยายน 2553 20:33 น. - comment id 1158801
วลีลักษณาครับ ไม่รู้นะครับว่าหวานไหมแต่ตั้งใจให้หวานแล้วนะครับ
26 กันยายน 2553 20:36 น. - comment id 1158802
คุณบูมครับ.....จะรีบไปไหนมาคุยกันก่อนครับ...ตกลงวันนี้ลดน้ำหนักละยังครับ
27 กันยายน 2553 07:27 น. - comment id 1158828
หวัดดีขอรับ...ท่านพี่อิน... แจม คืนใจ แบบ...เศร้าๆ จร้า... ยามนี้ เธออยู่ดีไฉน เงียบเหมือนร้างลาไป หัวใจมันสุดจะทรมาน ยามนี้ ดังมีใครมาประหาร ยามสิ้นรักร้าวราน เพราะนงคราญเธอนั้น "คืนใจ"
27 กันยายน 2553 07:47 น. - comment id 1158829
กีรติครับสวัสดีครับ ดื่มกาแฟด้วยกันนะครับ
27 กันยายน 2553 10:06 น. - comment id 1158838
จากคนลดน้ำหนัก ดื่มกาแฟอุ่นอุ่นไม่คุ้นลิ้น ปาทั่งโก๋สามชิ้นจิ้มนมข้น พอสายสายผัดไท+ไก่อุบลฯ เที่ยงอดทนตามเพื่อน(ทานเหมือนกัน) พอยามบ่ายชาร้อนชิฟฟ่อนเค็ก ชิ้นอย่าเล็กถึงค่ำต้องห้ามหั่น เย็นไม่ว่าง(เพราะ)แต่งกลอน..อ้อนตะวัน ค่ำรำพันจันทราไม่มาเยือน พอสามทุ่มเริ่มหิวซิวราดหน้า ถั่วปากอ้า..ทุเรียนทอด..สุดยอดเพื่อน บ๊ะจ่างใส่ตู้เย็นไว้เป็นเดือน อุ่นเพื่อเตือนความจำ..หกคำพอ .....(ทานแบบหกคำหมดพอดีเลยค่ะ..คำนวนเก่งนะเนี๊ยะ).......
27 กันยายน 2553 10:59 น. - comment id 1158843
อ้อนแบบนี้ รักจะกล้าจากไปไหนคะ
27 กันยายน 2553 11:14 น. - comment id 1158851
คุณเพียงพลิ้ว เมื่อไหร่จัลงกลอนใหม่ให้อ้อนบ้างล่ะคะ...เหงานะ..จะบอกให้
27 กันยายน 2553 11:16 น. - comment id 1158852
ถ้าเราคิดทบทวนแล้วไปเริ่มต้นอีกครั้งคนอีกคนเงียบหายป่วยการคะเสียเวลาทุกคนมีเหตุผลเสมอคะ กระต่ายจะมองไปข้างหน้า และตัดสิ่งเหล่านี้ทิ้งไปคะไม่ไปเสียเวลากับมันเพราะรักที่ดีที่สุดคือรักตัวเองคะ ขอให้คุณอินสวนมีความสุขกับความรักคะ
27 กันยายน 2553 11:43 น. - comment id 1158856
คุณบูม...มานี่เลยมาเข้าโปรแกรมกับผมซะดีๆ...อย่าให้ใช้กำลังบังคับ ชงกาแฟอย่าแลหาน้ำตาล นมข้นหวานตัวการความหมองหม่น อาหารผัดสัตว์ปีกพาทุกข์ทน กรดยูริกท่วมท้นปนไขมัน จิบชาร้อนผ่อนเบาชิฟฟอนเค้ก รับประทานชิ้นเล็กพอสุขสันต์ แอโรบิคสุขเสพเก็บตะวัน จึงค่อยมารำพันอ้อนดวงเดือน พอสามทุ่มหิวเยือนต้องเบือนหน้า อย่ามองหาอาหารเลิกชวนเพื่อน ลั่นกุญแจตู้เย็นเป็นการเตือน อย่าแชเชือนท่องจำความเพียงพอพอ
27 กันยายน 2553 11:44 น. - comment id 1158857
สวัสดีครับเพียงพลิ้ว กำลังจะลงกลอนประกาศตามหาอยู่พอดี..กลับมา..เกือบเป็นข่าวแล้วครับ
27 กันยายน 2553 11:45 น. - comment id 1158858
กระต่ายฯครับ คุณเชื่อหรือครับว่าคนอย่างผมมีความรัก...
27 กันยายน 2553 12:10 น. - comment id 1158861
"คนหิวข้าว" ไม่เคี้ยวเดี๋ยวหงุดหงิด คุณหมดสิทธิ์คุมเข้มอย่างเต็มข้อ ตรวจร่างกายทุกปีดีเกินพอ แถมคุณหมอตามจีบต้องรีบโกย "คนหิวรัก" ภักดิ์พร้อมจะยอมรับ มากำชับจนต้องอยากร้อง..โอ๊ยยยยยย อยากดูหนังทานข้าวเล้าลมโชย ค่ำคืนโปรยคำครวญ..ใต้นวลจันทร์ .................................................
27 กันยายน 2553 12:18 น. - comment id 1158865
หวานจังค่ะ
27 กันยายน 2553 12:35 น. - comment id 1158871
ไม่หวานดอกคุณกล้า...คอยมาห้าม แค่ซุ่มซ่ามแซมซ่อน..เพื่ออ้อนขวัญ อย่าควบคุมทุ่มนัก..เหมือนผลักดัน แค่พนันว่าจะลด..ก็อดใจ แต่เรื่องรักใครกัน..พนันเล่น ให้หลบเร้นลดลง..คงไม่ได้ เลยแกล้งชวนครวญจันทร์เผื่อวันใด อ้วนเกินไป..จะโอดเอื้อนเป็นเพื่อนกัน ...............................................
27 กันยายน 2553 13:13 น. - comment id 1158883
คุณอินสวน...เขียนกลอนได้หวานมากค่ะ งานนี้พี่ราชิกา...ขอยกธงขาว...หวานจังเลย..อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่อบอุ่นค่ะ... แวะมาทักทายกันนะคะ...