วิเวกหวาม ๐โสภีพนัสเพริศพริ้ง พรรณราย ภูเทียบเมฆากราย เด่นล้ำ สำเนียงสาดเสาะสาย ประหนึ่ง สังคีตแฮ ล้ำเลิศพิลาสน้ำ ฝากย้ำซ่านใจฯ ๐ ยลโสมงามส่องฟ้า สุรีย์ เคียงคู่ม่านราตรี เจิดฟ้า พริ้งพราวดุจมารศรี แจ้วเจื่อน จริงนอ แสงโอบล้อมส่งหล้า ครอบคุ้งแลไสวฯ ๐ เนืองนองหอมกลิ่นพลิ้ว ลอยลม บุปผาเบ่งกลีบชม สุดซึ้ง ดุจดนุแนบภิรมย์ วลัญช์สู่ ห้วงเฮย ม่านสีสาดแสงขึ้ง ฟากฟ้าคราโฉมฯ ๐ โอบอุ้มสีสลับฟ้า แวววาว วิมานก่อเมฆพราว สิ่งย้ำ สุวิมลนภาราว เริงร่าย จริงนอ แฝงสลัดสิ่งห้วงย้ำ ลบเศร้าพลิกสนองฯ ๐ ม่านราตรีสบแล้ว จรุงจิต เย็นเยือกดุจฟ้าสถิต ม่านแก้ว พรมพร่างอเนกชีวิต พริ้งเพริศ ฤทัยเฮย ซ่านหนึ่งสู่ใจแพร้ว บ่งไว้ครวญถวิลฯ ๐ ผ่านพนัสรัศมีฟ้า นวลเอย สรรก่อม่านเปิดเผย ร่วมฟ้า ราตรีสุดจะเฉลย เอื้อนเอ่ย กล่าวแฮ ผันพลิกไว้หวังคว้า เฉิดนี้เคียงครองฯ ๐ วิเวกหวานผ่านพลิ้ว เลื่อนลอย อเนกอนันต์เฝ้าคอย จากแล้ว อนิจจาปักย้ำรอย หดหู่ ใจเฮย โสมลับสิ่งเพริศแพร้ว คิดเอื้อมยากปองฯ ๐ วรางคณาแวววับฟ้า งามตา กล่อมพฤกษ์ห้วงวนา สอดคล้อง วิหคพร่ำครวญหา เชยคู่ เคล้าแฮ ข้าดุจม่านแซ่ซ้อง หวนไห้ใฝ่ถวิล.:- * แก้วประเสริฐ. *
20 กันยายน 2553 15:45 น. - comment id 1157389
เข้ามาอ่านโคลงไพเราะของครูค่ะ
20 กันยายน 2553 16:17 น. - comment id 1157400
ศศิลอยล่องเรื้อง........เรืองฉาย สาดส่องแสงบ่วาย.....ว่างเว้น ราตรีคลี่ขจาย...........งามผ่อง โลกแล ดั่งผู้โสภาคเร้น.........พักตร์ให้งามสม ชวนชมชวนชื่นชี้........ดารา ลอยกล่นเกลื่อนนภา.....เพริศแล้ว ยามพลบค่ำคืนพา......แสงแจ่ม แลฤา ศศิ ดาราแพร้ว...........ส่งให้วิเวกหวาน. แวะมาเยี่ยมเยียนครับ .
20 กันยายน 2553 16:51 น. - comment id 1157420
นั่นแหนะน้องนกน้อย บินวน โน่นแหนะนวลหน้ามล ดอกไม้ ดูผีเสื้อเกาะบน- กุหลาบ งามเฮย เหมือนกับพี่นี่ไซร้ ถวิลเคล้าชมนางฯ แจมหนึ่งบทค่ะครูแก้วฯ
20 กันยายน 2553 17:23 น. - comment id 1157425
ถ้าจะให้วิเวกจริง ๆ ก็ ต้องไปฟัง มอญร้องไห้ ตอนคนมอญเขาแห่ศพ สมัยก่อนญาติพี่น้องจะร้องไห้กันโหยหวน แต่สมัยนี้ญาติเขาไม่ร้องกันแล้ว ก็เลยต้องจ้างคนมาร้อง คนรับจ้างเป็นอาชีพ ร้องโหยหวนคนฟังแทบจะร้องตาม อิอิ ถ้าป๋าเป็นคนมอญจะติดต่อจองไว้ก็ได้ อิอิ วิเวก จริง อิอิ
20 กันยายน 2553 17:34 น. - comment id 1157428
สวัสดีค่ะครู.... มาแอบดูผลงานของครูค่ะ...อิอิ
20 กันยายน 2553 18:43 น. - comment id 1157447
สวัสดีครับท่านพี่ มะพร้าวยิ่งแก่ยิ่งมันฉันใด ท่านพี่ก็เป็นไปฉันนั้น มีความสุขมาก ๆ นะครับท่านพี่
20 กันยายน 2553 19:24 น. - comment id 1157455
เข้ามาอ่าน เพื่อศึกษาวิธีแต่งกลอนให้ไพเราะครับ
20 กันยายน 2553 19:27 น. - comment id 1157456
สวัสดีครับคุณครู ผมอ่านโคลงของครูดังลั่นห้องเลยครับ
20 กันยายน 2553 22:49 น. - comment id 1157538
หวัดดีค่ะครู... แวะมาอ่านโคลงเพราะๆก่อนนอนค่ะครู
21 กันยายน 2553 14:40 น. - comment id 1157667
คุณ อนงค์นาง ศิษย์รักตอนนี้เขียนกลอนได้ดีแล้ว ให้ไปฝึกการเขียนกาพย์ไว้ก่อน ค่อยไปสู่ การเขียนโคลงนะ หากติดขัดอย่างไรเมล์ มาถามได้ รักศิษย์เสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:41 น. - comment id 1157668
คุณ อรุณสุข ขอบคุณครับ ขอบคุณสิ่งที่นำมาให้อ่าน ครับ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:44 น. - comment id 1157671
คุึณ แก้วประภั้สสร ศิษย์รัก เธอนั้นครูวางใจปล่อยได้แล้ว อย่าลืมคำครูนะ คนเก่งย่อมถ่อมตัวเสมอ คนไม่รู้ย่อมอวดอ้างตัวเองเสมอ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:47 น. - comment id 1157673
คุณ ฤกษ์ รูปหล่อ ครับเป็นดนตรีมอญที่ผมโปรดปราณ เคยนำมาเปิด ยิ่งมอญร้องไห้ด้วยแล้วผม ชอบมากเชียวครับ เปิดฟังดังลั่นบ้านผลคือ ถูกคุณแม่ ด่ากระเจิงต้องรีบปิดครับ อิอิ หากเป็นดังคุณว่า อย่าลืมคำพูดนี้เสียล่ะ แล้วออกค่าใช้จ่ายให้ด้วย ผมมันคนจนไม่มี ปัญญาไปจ้างปีพาทย์มอญวงใหญ่พร้อมคน ร้อง (คนร้องเขามีให้แล้วสำหรับวงปีพาทย์ ใหญ่ นะครับ) รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:58 น. - comment id 1157677
คุณ เทียนหยด ศิษย์รัก การแต่งโคลงควรจะอ่าน ทำนองโคลงให้ได้เสียก่อน เพื่อสะดวกใน การแต่งจะง่ายขึ้น หากอ่านแล้วการสัมผัส ติดขัดกัน ก็ให้รีบแก้ไข ถึงจะเป็นโคลงที่ดี จ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:50 น. - comment id 1157679
คุณ แกงฯ ศิษย์รักเรา ครูเองก็แปลกใจเมื่อเข้า ไปอ่านงานเธอ ทำไมชอบเล่นกลอนเก้า มาก การเล่นกลอนเก้านั้น มันคล้ายๆกับ กลอนที่เขาใช้เล่นยี่เกกัน ไม่กระชับเน้น การขยายความ ส่วนกลอนแปดลงมานั้น จะกระชับ แต่ความไพเราะนั้นสู่กลอนแปด ไม่ได้ ทั้งยังได้ความรอบรู้อีกมากมายจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:52 น. - comment id 1157680
คุณ คนบนเกาะ ใช่ครับมะพร้าวแก่ยิ่งมันส์ แต่ผม มะพร้าวแก่ยิ่งเหี่ยวครับ ฮ่าๆๆๆ หายไปนาน เหมือนกันนะครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:53 น. - comment id 1157683
คุณ พจนา อันการเขียนกลอนให้หวานอ่อนช้อย ไพเราะนั้น อยู่ที่คนแนะนำและงานเขียน เป็นของคนเขียนเป็นความรู้เฉพาะตัวที่จะ สามารถดัดแปลงได้ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 14:56 น. - comment id 1157684
คุณ อินสวน การเขียนโคลงของผมนั้น เมื่อแต่ง เสร็จจะต้องมาอ่านออกเสียงตามลักษณะ การอ่านโคลงเพื่อตรวจสอบการสัมผัสไม่ ติดขัดกับทำนองเสมอๆครับ ฮ่าๆๆๆแล้วไม่โดนใครขว้างห้องเอาหรือ ครับ ขนาดผมอ่านยังถูกภรรยาผมโวย วายเอาเลยครับ ฮ่าๆๆๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2553 18:42 น. - comment id 1157701
สวัสดียามค่ำค่ะ แวะมาอ่านงานงามๆ ยามเย็นๆ ตามประสาคนชอบอ่านแต่ไม่ชอบเขียน
22 กันยายน 2553 13:23 น. - comment id 1157874
คุณ ม่านแก้ว ไม่เป็นไรหรอกจ้าน้องรัก สมัยก่อน ที่พี่เรียนหนังสือมัธยมก็เคยหัดเขียนไว้เหมือน กัน ด้วยมีนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ในวงการซึ่งเป็น นักเรียนเดียวกับโรงเรียนพี่สร้างชื่อเสียงไว้ คือ "พนมเทียน" ก็เลยเป็นเป็นแรงกระตุ้น ให้นักเรียนทุกๆคนเกิดความกระตือรือล้น ในด้านวรรณกรรมนี้จ๊ะ พี่เองก็มีนิสัย ชอบทางด้านนี้อยู่แล้ว ก็เขียนเล่นๆให้ เพื่อนสนิทอ่านกัน มันบอกว่าใช้ได้เลย แต่พอมาเรียนสายอาชีพก็เลยว่างเว้นไป หลายสิบปี พึ่งจะมาเขียนอีกครั้งก็ที่นี่ แหละจ้า หากคิดว่าดีก็อ่านย้อนหลังไป ด้วยพี่เขียนไว้หลายๆเรื่องแล้วจ้า รักน้องพี่มากเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กันยายน 2553 13:20 น. - comment id 1158195
๐รติยังตื่นแต้ม.......เต่งดวง ใจเฮย ดุจย่ำด่ำยลสรวง....ซ่านแม้น สงัดสงบปวง.........แฝงเงียบ ซ่อนนา หวามอ่อนชะอ้อนแอ้น....อิ่มโอ้เอม-อง ..สวัสดีครับครู มารับงาน (โคลง)เพื่อศึกษาด้วยครับ มาช้าหน่อยนะครับ.
23 กันยายน 2553 14:16 น. - comment id 1158208
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รัก ครูทราบดีว่างานเธอแยะและอีก อย่างหนึ่งเธอเองก็เขียนโคลงได้ดีแล้วถึง แม้จะล้วนแล้วแต่เล่นคำ แต่ก็นังว่าเก่งแล้ว แต่ฝากอย่างหนึ่งการเล่นคำควรจะผสาน ไว้ในทำนองด้วยนะ อย่างอื่นเธอก็รู้อยู่แล้ว ล่ะ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.