ดวงตะวันกำลังจะตกดิน คนต่างถิ่นแบกเป้ดูแปลกหน้า หมุนข้อมือมองเข็มนาฬิกา ตึกระฟ้าตะวันตกกระจกวาว จตุรัสค่ำคล้ำดูดำขลับ สีตัดกับสีขนพิราบขาว ที่กระพือปีกกางขึ้นบางคราว ก็ดูราวปีกบางของนางฟ้า ถั่วในมืออิดโรยเขาโปรยหว่าน ลงบนลานกระเบื้องที่เบื้องหน้า นกพิราบหิวโซก็โผมา ร่อนถลาระริกเข้าจิกกิน วณิพกบรรเลงบทเพลงเหงา เรื่องชายเฒ่าจรจัดผู้พลัดถิ่น ในเมืองที่ตะวันไม่ตกดิน ด้วยเพลงพิณแปลบปร่าและปวดร้าว ว่าเธอยังอยู่ในมโนภาพ หากพิราบเหินไปสุดปลายหาว บอกเธอผู้อยู่สรวง ณ ดวงดาว ฉันคอยข่าวของเธอเสมอมา เขาฟังเพลงวณิพกผู้อกไห้ เราหาได้ผิดแผกแค่แปลกหน้า เกิดต่างกันต่างที่ต่างเวลา แต่ชะตาบางครั้งก็คล้ายกัน เธอคงคอยข้ายังอีกฝั่งฟ้า ยิ่งข่มตายิ่งหลับยิ่งกลับฝัน เห็นภาพเธอทรุดร่างลงกลางควัน ถูกลงทัณฑ์จากปลายกระบอกปืน เธอรับเคราะห์แทนคนที่เธอรัก บนซากปรักโสมมและขมขื่น ข้าสาบานกับพระเจ้าจะเอาคืน จะเลือกยืนหยัดอย่างอหังการ์ แต่งเพลงเพื่อข้าเถิดสหายเฒ่า บอกคนเขาให้ทราบเรื่องหยาบช้า เงินก้อนนี้ข้าได้จากขายยา สำหรับค่าจ้างท่านสร้างงานเพลง เขาหยิบวัตถุปลาบดำวาบวับ ตาจ้องจับนาฬิกาตาเขม็ง ตึกระฟ้าด้านหลังดูวังเวง เหลือรถเก๋งพ่อเลี้ยงอยู่เพียงคัน วณิพกบรรเลงบทเพลงใหม่ ซ่อนความนัยเปรียบเปรยแหละเย้ยหยัน มีความสุขความเศร้าคละเคล้ากัน และบีบคั้นอารมณ์จากคมพิณ พิณเร่งรัวกรีดเสียงขึ้นสูงสุด ร่างบุรุษตระหง่านบนลานหิน เมื่อเป้าหมายมาที่รถสีนิล เสียงเคบินมัจจุราชก็สาดดัง พิณชะลอเสียงรัวชั่วขณะ เปลี่ยนจังหวะเนิบช้าเป็นบ้าคลั่ง บอดี้การ์ดกราดปืนเป็นหมื่นปัง ผู้สมหวังที่สุดก็ทรุดครืน พร้อมสิ้นเสียงบรรเลงบทเพลงบาป นกพิราบขยับขึ้นนับหมื่น ในท่ามกลางควันกรุ่นกระสุนปืน ในค่ำคืนที่ตะวันไม่ตกดิน ๑๗ กันยายน ๒๕๕๓
17 กันยายน 2553 22:18 น. - comment id 1156751
อ่า...เป็นมโนภาพที่ชัดมากเลยค่ะ เพราะเวลาที่นกพิราบโผบินคล้ายกับอาการตื่นกลัวหรือแตกตื่นของมนุษย์เวลาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันเบื้องหน้านะคะคนแรกป่ะน๊อ
17 กันยายน 2553 22:22 น. - comment id 1156752
เป็นความสุข+ความอิ่มของแฟนพันธุ์ดุ เอ้ยย...พันธุ์แท้ค่ะ
17 กันยายน 2553 23:05 น. - comment id 1156766
17 กันยายน 2553 23:11 น. - comment id 1156769
> > เหมือนเคยดูหนังเรื่องหนึ่งบรรยากาศ ประมาณนี้เลยค่ะ...โดยเฉพาะเสียงปีก ของนกพิลาบเวลาที่มันกระพือ..ทำให้ คนอย่างเราขวัญกระเจิงได้เหมือนกันแฮ่ะสบายดีนะคะ
18 กันยายน 2553 08:45 น. - comment id 1156810
งานชุดนี้ของคุณฤทธิ์ อ่านแล้ว เหมือนแปลกจากเดิมไปบ้าง แต่ก็ยังคงเรื่องราว ที่สร้างสรรค์ เหมือนเดิมครับ
18 กันยายน 2553 11:59 น. - comment id 1156860
ยอดเยี่ยมอีกแล้วนะครับ ขอคารวะเค้าเลย
18 กันยายน 2553 13:56 น. - comment id 1156898
อ่านแล้วมีความรู้สึกไม่เปลี่ยนเลย ไม่ว่าจะเป็นกลอนแนวไหนของคุณพี่ริด
18 กันยายน 2553 14:48 น. - comment id 1156911
สวัสดีค่ะ คุณฤทธิ์ฯ แวะมาอ่านกลอน งามคำ คมรอยคิดลึกซึ้ง ถ่ายทอดได้งดงามเหมือนดูภาพที่กำลังเคลื่อนไหว
18 กันยายน 2553 16:54 น. - comment id 1156940
สวัสดีครับ คุณฤทธิ์ ฯ ผมเลิกเขียนกลอนไปนานหลายเดือนเลยครับ ด้วย สาเหตุบางประการ และถึงขั้นว่าจะเลิกอย่างถาวร ด้วยครับ จนกระทั่งหลายวันก่อน มาอ่านพบบท กลอนของคุณฤทธิ์ ฯ "กลับบ้าน" ทำให้ผมรักที่จะเขียน กลอนอีกครั้ง เหมือนกับแรงบันดาลใจเลยก็ว่าได้ คงไม่รังเกียจนะครับ ที่ผมได้นำแนวของคุณฤทธิ์ ฯรวมถึงพล็อตเรื่องมาผูกเป็นกลอน "บ้านนา" ขอบคุณที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้ครับ...... นับถือเสมอ
18 กันยายน 2553 18:14 น. - comment id 1156952
อ่านแล้วคล้ายๆฉากมาเฟีย แบบไคล์กะบอนนี่ในอดีตประมาณปีคศ1934 แต่ปัจจุบันนี้กลับมีจริงๆด้วยสิน้อ
18 กันยายน 2553 19:06 น. - comment id 1156970
ไม่มีผลงานชิ้นใดของท่านที่อ่านแล้วผิดหวังนะคะ ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ
19 กันยายน 2553 20:56 น. - comment id 1157221
๑.ฝน อาการโผบินชึ้นพร้อมๆกันของนกพิราบ ผมคิดว่าดูมีพลังและสร้างแรงบันดาลใจได้ คนแรกครับ คนแรก .. ๒.คุณ Boomerang สงสัยจะเป็นแฟนพันธุ์แท้จริงๆด้วย แล้วจะแวะไปคุยครับ .. ๓.. สวัสดีสหายรัก คงสบายดีนะ แค่แวะมาเยี่ยมก็อบอุ่นแล้ว .. ๔.เทียนหยดอ้อย หนังจอห์น วู ครับ เขาชอบใช้นกบินเป็นสัญลักษณ์ ตั้งแต่สมัยอยู่ฮ่องกง จนกระทั่งไปทำหนังฮอลลีวู้ด งานชิ้นนี้เขียนตอนเห็นพิราบ เขียนใส่มือถือในเรือเหมือนเดิม เริ่มจากบทสุดท้าย แล้วก็วางพล็อตแล้วบทที่เหลือก็ตามมา .. ๕.คุณไร้อันดับ แปลกเพราะอยากเปลี่ยนบ้างครับ อยากลองหลายๆวิธี ในการนำเสนอ แต่ผมชอบงานชุดนี้นะ ขอบคุณที่มาทักทายครับ .. ๖.คุณสุริยันต์ฯ ขอบคุณสำหรับคำชมและการทักทาย .. ๗.น้องเพียงแพรว ว้าว ดีใจจังโผล่มาจากไหนกัน สบายดีหรือเปล่า คิดถึงนะน้อง เอางานมาลงบ้างซิ ขอให้มีความสุขและสุขภาพดีนะครับ (ถ้ายังป่วยอยู่และรักษาไม่หาย ให้ลองไปที่มูลนิธิไทยกรุณา ดูซิใช้สมุนไพรรักษาโรค) .. ๘.คุณวลีลักษณา ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันครับ .. ๙.คุณแจ๊คกี้ ดีใจครับที่งานชุด กลับบ้าน นำพาคุณแจ๊คกี้กลับบ้าน กลับมาเป็นตัวตน เรื่องเบื่องานเขียนกลอน ผมก็เป็นบ่อยๆ บางทีก็บอกเลิกแต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาใหม่ หลายๆครั้งที่เราให้ความสำคัญต่อสิ่งรอบข้างมากกว่าความรู้สึกของตัวเอง งานกลอนที่เราเขียนกัน เป็นความสุขความรื่นรมย์เฉพาะตัว เกิดขึ้นกับเราเอง เพราะเราสร้างมันขึ้นมา คนเขียนร้อยกรองเป็นเพียงคนกลุ่มน้อยในสังคม ความสุขเล็กๆของพวกเราบางครั้งบอกใครไม่ได้ นอกจากคนที่รักในงานประเภทเดียวกัน เป็นกำลังใจให้ครับ .. ๑๐.ยาแก้ปวด หนังจอห์น วู ทุกเรื่องครับ จะมีฉากนกบิน (คุ้นๆว่ามีอยู่เรื่องนึงใช้แมลงบินแทนนก) หนังฝรั่งก็มีเหมือนกัน แต่จำไม่ได้ว่าเรื่องไหน ขอบคุณที่มาทักกันครับ .. ๑๑.คุณนรสิริ ขอบคุณครับ แค่อ่านแล้วรู้เรื่องผมก็ยินดียิ่งแล้วครับ .. ขอบคุณทุกๆท่านมาทักทาย ขอให้ความสุขมากๆครับ
19 กันยายน 2553 21:54 น. - comment id 1157229
๐ มาบอกตรง ๆเลยดีกว่านะคะ.....
๐ ที่แต่งกลอน..คนตุลา...บูมแต่งให้คุณฤทธิ์ ๐ มันไม่ตรงเหรอคะ? ๐ ขอสารภาพอีกเรื่องคือ..บูมส่งลิงค์กลอน"พระยาพิชัย"ไปทั่วโลก..แล้ว ๐ แหวนดอกไม้..สี่ภาค ด้วยค่ะบางครั้งอ่านให้เพื่อนฟังทางโทรฯค่ะ ๐ อะไรที่เราชอบ ก็จำเป็นให้คนที่เรารักได้สัมผัสด้วย(พี่ไม่รู้)
ไม่ได้ขออนุญาตคุณฤทธิ์..จะคิดบัญชีอย่างไงก็ยอมค่ะ
ถึงบอกว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้ค่ะ
ชื่อชมผลงานมาเมื่อ 5 เดือนที่แล้วค่ะ
19 กันยายน 2553 22:00 น. - comment id 1157230
เริ่มจะตีความยากขึ้นๆ แฝงบางสิ่งให้ค้นหา...หาจนเจอ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
19 กันยายน 2553 23:58 น. - comment id 1157256
เห็นด้วยกับทุกคำชม ครับป๋ม
20 กันยายน 2553 08:01 น. - comment id 1157280
งดงามอีกแล้ว
20 กันยายน 2553 13:48 น. - comment id 1157361
อ่านแล้วกินใจจังเลยค่ะ ชื่นชมนะคะ
20 กันยายน 2553 15:52 น. - comment id 1157393
กลอนงาม ความหมายดี ครับ.
20 กันยายน 2553 21:17 น. - comment id 1157492
๑๓.คุณ Boomerang อ่านแล้วอึ้ง ยังไม่ได้อ่าน กลอนชุด คนตุลา เดี๋ยวจะไปอ่าน ขอบคุณที่แต่งให้ ขอบคุณที่ชอบงานผมถึงกับส่ง ลิง ไปทั่วโลก ฮ่าๆ งานชุดพระยาพิชัย อันนี้ตั้งใจเขียนมาก (ที่จริงตั้งใจทุกเรื่องนั่นแหละ) แต่เป็นเพียงกลอน อิง ประวัติศาสตร์เท่านั้น เพราะผมไม่ได้ค้นคว้าเรื่องราวเท่าไหร่ ตั้งใจเขียนเพื่อให้ผู้อ่านซึ้งใจกับความรักชาติของบรรพชนไทยเท่านั้น (รู้สึกว่าได้ผลเหมือนกันนะ) คืออยากบอกว่า ถ้าคุณบูมส่งลิงค์ออกไปช่วยบอกผู้อ่านสักนิดว่า อย่านำไปใช้อ้างอิง เนื่องจากเหตุผลข้างต้นครับ อนุญาตครับ แต่เครดิตให้ thaipoem.com ด้วยครับ .. ๑๔.คุณวุ้นเส้น เรื่องนี้ไม่ต้องตีความครับ ช่วงนั้นวิญญาณ จอห์น วู กับ โรเบิร์ต โรดิเกวซ เข้าสิง เขียนด้วยความมันครับ .. ๑๕.คุณรักคนดี สวัสดี และยินดีที่ได้รู้จักครับ .. ๑๖.คุณมนต์กวี สวัสดี งานแต่งเพลงเป็นไงบ้าง ไม่ส่งข่าวเลย .. ๑๗.ปาลิน จ้า..ขอบคุณจ้า .. ๑๘.คุณอรุณสุข สวัสดี หายไปนานเลย สบายดีนะครับ .. ขอบคุณและขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆครับ
21 กันยายน 2553 00:53 น. - comment id 1157554
นี่คือการมาบ้านนี้ค่ะ..โม้ไปทั่วว่าท่านฤทธิ์ มา comment ให้แล้ว...
จะมาตามผลงานนะคะไปเรื่อย ๆค่ะ
เรื่องพระยาพิชัยดาบหัก....บูมทำถูกต้องไม่ทำให้เสียหายค่ะ
ส่งลิงค์Thai Poem ให้..แล้วสั่งว่า..ถ้าอ่านไมจบ/ไม่ครบ 300 ไม่ต้องโทรฯมาหานะ
...ใครอยากคบต้องจบ 300 ค่ะ
...บางคนถามว่าเอาเงินยกขึ้นจบแทนได้ไหม?...
... ที่คอมเพื่อน บูมจะใส่ลิงค์รวมกลอนท่านไว้ที่ Favorites (อ่านจบจะปรบมือ)
... เป็นงานอดิเรก ของผมครับที่นำชื่อท่านไปบริการ/ มีขำ ๆกว่านี้อีกค่ะ
... ยินดีที่มาร่วมเวปนะคะ .............................................10913
22 กันยายน 2553 13:27 น. - comment id 1157875
สุดยอดเหมือนเดิมครับ ติดตามมาตลอด