รั้วระแนงโปร่งตาทาสีขาว มีเรื่องราวงดงามให้ถามหา จามจุรีสลัดไดไอยรา อีกดอกปีปช่อชบาผกากรอง ให้คนไกลใฝ่ฝันพันทวี มวลดอกไม้หลากสีมีเจ้าของ ให้คนเหงาเอื้อมมืออยากถือครอง จากดวงตาที่ฟ้องทั้งสองดวง หอมกลิ่นอบอวลช่างชวนฝัน หอบตะวันส้มแดงแห่งแสงสรวง กำซาบกลิ่นดินฟ้าทุกค่าปวง ผ่านสายลมลับล่วงแห่งช่วงวัน อาจบางใครนั่งยิ้มที่ริมรั้ว ไม่รู้ตัวว่าใจนั้นไหวสั่น เพลงใบไม้ผิวแผ่วแว่วจำนรรจ์ มาโปรยปันโอบเอื้อเป็นเนื้อเดียว ระบำหญ้าริมคลองของท้องทุ่ง ยามสายรุ้งทอดสายเป็นลายเสี้ยว แผ่วน้ำค้างผ่านผสมดูกลมเกลียว ค่อยลัดเลี้ยวเกี่ยวผสานกิ่งก้านใบ เป็นความสุขล้ำเหลือเหนือปรากฎ เป็นบาทบทไพรพงชวนหลงใหล เพื่อเชื้อเชิญให้ผูกมิตรสนิทใจ เพื่อไถ่ถามความในด้วยไมตรี ................................................. ให้คนรอเฝ้ารับการกลับมา ยามผีเสื้อจากลาบ่ายหน้าหนี ยามไม้ดอกอันตธานนานนับปี ยามสิ้นไร้เพลงคีย์ ราตรีกาล
ปาลิน 16 ก.ย. 2553 16:31 น. - ID 136914 
1050
5
0
16 กันยายน 2553 16:36 น. - comment id 1156518
ดอกปีบริมรั้วหอมจังนะคะ
16 กันยายน 2553 16:53 น. - comment id 1156528
อ่านแล้วอยากลองเดินรอบริมรั้วซักรอบครับ..
16 กันยายน 2553 19:17 น. - comment id 1156541
เป็นบทประพันธิ์ที่ไพเราะมากค่ะ
16 กันยายน 2553 19:38 น. - comment id 1156544
งดงามในบทกลอนจริงๆค่ะ
18 กันยายน 2553 13:14 น. - comment id 1156889
เพราะมากครับผม
18 กันยายน 2553 20:04 น. - comment id 1156989
สวัสดีค่ะ คุณเพียงพลิ้ว มาหยุดยืนอยู่ริมรั้วนี่เอง ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ..........................................................สวัสดีค่ะ คุณลมแปรแขมร์เลอ ด้วยความยินดีค่ะ จะเดินหนึ่งรอบ สองรอบ หรือหลายๆรอบก็ตามสบายเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ..........................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
