๏ พระลบร่ำทำนองตระกองฟ้า สุริยาเคลื่อนดวงลับห้วงหาว เพลงราตรีเจื้อยแจ้วแกมแววดาว ร่ำเรื่องราวทำนองแห่งท้องไพร ทิ้งสังคมอึกทึกแลครึกโครม ที่คอยโหมโรมรันจนหวั่นไหว ทั้งยื้อยุดฉุดลากกระชากใจ ติดตรึงในเสน่หามายาคน คืนกลับสู่เถื่อนถิ่นแผ่นดินเก่า ยามวัยเยาว์เคล้าคลุกแทบทุกหน ท่ามขุนเขาแมกไม้หลากสายชล ย่างย่ำจนเติบใหญ่กลางไพรพง อยู่ท่ามสังคมเมืองที่เรืองรุ่ง ความเฟื่องฟุ้งปรุงใจจนไหลหลง เลือนลืมถิ่นภูผาและป่าดง ที่ยังคงสวยสดแสนงดงาม เพลงราตรีขับขานท่ามลานป่า กล่อมนิทราใครหนอ??ใคร่ขอถาม กล่อมสายชล-พฤกษ์-ภูทุกผู้นาม หรือกล่อมคนครั่นคร้ามสงครามกรุง ขอหลับไหลท่ามดาวที่พราวแสง เพื่อเก็บแรงคืนเมืองที่เรืองรุ่ง ขอแนบกายซบดินกลิ่นจรุง ก่อนสางรุ่งเยือนย่ำเอื้อนทำนอง๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 16 ก.ย. 2553 14:30 น. - ID 136910 
2477
11
0
16 กันยายน 2553 14:54 น. - comment id 1156413
ขอมาเยี่ยม เยือนป่า คราหมองหม่น ลี้ผู้คน หลบไฟฟ้า หาจันทร์ส่อง นอนดูดาว วาววับ ขับทำนอง หรีดหริ่งร้อง หวิวแว่ว ทั่วแนวไพร จะกกกอด ยอดหญ้า คราหนาวสั่น จะใฝ่ฝัน ถึงดิน โชยกลิ่นใหม่ ยามหมอกเหมย เชยร่ำ กร่ำกรุ่นไอ ห่มหัวใจ ส่ายกระสับ ให้หลับลงแซมแวะมาเยี่ยมนะคะ...
ภาพสวย..กลอนไพเราะ..ป่าน่านอน... จะมีผีตองเหลืองไม๊เนี่ยะ... แซมกลัว.......
แซมค่ะ
16 กันยายน 2553 15:55 น. - comment id 1156510
คิดถึงบ้านชานเมืองไม่เคืองขัด พร้อมขจัดเรื่องราวที่ลุ่มหลง อยู่สันโดษโปรดปราณในพฤกษ์พง ไม่ยุยงให้หยุดอยู่จุดเดียว ต้องลาแล้วเมืองหลวงที่ลวงหลอก ดูไม่ออกเวียนวังดั่งน้ำเชียว ทำเป็นรักแล้วสลายมาคลายเกลียว เผลอแผล๊บเดียวอกหัก..(แบบ)สมัครใจ
16 กันยายน 2553 16:38 น. - comment id 1156520
ตอนนี้อยากพักกายพักใจจริงๆเลยค่ะ
16 กันยายน 2553 16:51 น. - comment id 1156527
พักกาย พักใจ หลับตาฝันดี
16 กันยายน 2553 17:55 น. - comment id 1156533
มะลิป่าพันเลื้อยเถาเฟื้อยรัด ดอกหอมจัดโชยไกลทั่วไพรผอง น้ำค้างพร่างหยาดพราวคราวแสงทอง- สาดลำส่องวาบไหวอยู่ในเช้า ทุ่งหญ้าคาป่าละเมาะเดินเลาะผ่าน มีตรอกธารน้ำใสไหลจากเขา ไอเย็นชื้นรื่นหอมพะยอมเคล้า เป็นภาพเก่าเนิ่นนานที่ผ่านมา เดี๋ยวนี้น้ำแห้งเหือดแทบเดือดดิ้น ผืนป่าสิ้นดินสึกไร้พฤกษา มะลิป่าเคยหอมล้อมพนา ก็เหลือเพียงภาพพร่าครานึกย้อน แสนเสียดายภาพนั้นด้วยวันนี้ มิเหลือที่งดงามเหมือนยามก่อน ดอกสีขาวพวงย้อยราวสร้อยซ้อน ยังไหวอ่อนกลีบบางอยู่กลางทรวง
16 กันยายน 2553 21:32 น. - comment id 1156560
สวัสดีครับ ยังเยี่ยมยุทธเช่นเดิมเลยครับ
16 กันยายน 2553 22:25 น. - comment id 1156572
บ้านหลังเดิม กับเพื่อนคนเดิม เป็นที่พักกาย พักใจทึ่คุ้นชิน และพำนักอยู่เสมอ
17 กันยายน 2553 02:56 น. - comment id 1156595
สวัสดีครับผม แวะมาอ่านบทกลอนที่งดงาม ทำให้สบายใจขึ้นเยอะเลยครับ คิดถึงบ้าน ฮือๆๆๆ(ดราม่าซะงั้นนะ)
17 กันยายน 2553 10:42 น. - comment id 1156624
อยากพักกายพักใจบ้างเลยครับ ไพเราะมากๆเช่นเคย
17 กันยายน 2553 12:57 น. - comment id 1156657
@...คุณแซม...ยินดีมากครับที่แวะมาทักทายกันครับ @...คุณบูมเมอแรง...ออกหักแบบสมัครใจ...ยืมไปใช้หนห่อยนะคำนี้...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณเพียงพลิ้ว..พักกายพักใจให้หายเหนื่อย..เผื่อจะได้มีแรงสู้ต่อไปครับ
17 กันยายน 2553 12:58 น. - comment id 1156658
@...คุณน้ำตาลหวาน..เพลงนี้เพราะนะ..ของพงษ์สิทธิ์...
17 กันยายน 2553 13:06 น. - comment id 1156664
@...คุณวลีลักษณา.. มะลิป่าพันเลื้อยเถาเฟื้อยรัด ดอกหอมจัดโชยไกลทั่วไพรผอง น้ำค้างพร่างหยาดพราวคราวแสงทอง- สาดลำส่องวาบไหวอยู่ในเช้า ทุ่งหญ้าคาป่าละเมาะเดินเลาะผ่าน มีตรอกธารน้ำใสไหลจากเขา ไอเย็นชื้นรื่นหอมพะยอมเคล้า เป็นภาพเก่าเนิ่นนานที่ผ่านมา เดี๋ยวนี้น้ำแห้งเหือดแทบเดือดดิ้น ผืนป่าสิ้นดินสึกไร้พฤกษา มะลิป่าเคยหอมล้อมพนา ก็เหลือเพียงภาพพร่าครานึกย้อน แสนเสียดายภาพนั้นด้วยวันนี้ มิเหลือที่งดงามเหมือนยามก่อน ดอกสีขาวพวงย้อยราวสร้อยซ้อน ยังไหวอ่อนกลีบบางอยู่กลางทรวง ........... เฉกเช่นรักเลือนหายจากสายใจ สิ้นเยื่อใยทั้งปวงหลากห่วงหวง รักเคยปลื้มลืมหมดปดทั้งปวง เกินเหนี่ยวหน่วงหวานชื่นกลับคืนมา เหลือเพียงซากความฝันของวันเก่า ที่แนบเนาห้วงจินต์ถวิลหา หวังรอคอยสายธารกาลเวลา ช่วยพัดพาทุกข์สิ้นชีวินตน มองผืนป่าผาภูดูเงียบเหงา ฟ้าหม่นเศร้าหมองมัวถ้วนทั่วหน ดั่งบางใครรานแล้วแก้วกมล ต้องจำทนโศกช้ำแต่ลำพัง .....ขอบคุณมากครับที่เขียนมาให้ต่อกลอน
17 กันยายน 2553 13:09 น. - comment id 1156666
@..คุณกุ้งชาย..ยังไม่เนียนเท่าที่ควรครับ..ไม่ค่อยได้เขียนงาน ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...ครูอ้อย..ตามมาตีที่ตอบไม่ได้ใช่เปล่า.. @...คุณเปลวเพลิง..ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @..คุณภนาคราช..ยินดีครับที่แวะมา..
18 กันยายน 2553 15:23 น. - comment id 1156924
แก้วประเสริฐ.
18 กันยายน 2553 17:49 น. - comment id 1156943
พักกายพักใจ จงหลับฝันดี... รักเอยรักที่ เข้าใจถึงกัน...
21 กันยายน 2553 15:03 น. - comment id 1157674
... พักด้วยคน ไดมิร่า ... เหนื่อยเหมื่อนกัน ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
