ราตรีนี้มีแต่เหงา

หญิงบ้า

สนธยาฟ้าลั่นตะวันลับ
แสงมืดดับกลับกลายไม่หายเหงา
ค่ำคืนนี้คู่เคียงมีเพียงเงา
พาความเศร้าขับกล่อมล้อมดวงใจ
พิรุณโรยโปรยสาดฟาดกระหน่ำ
เหมือนตอกย้ำดำดิ่งยิ่งหวั่นไหว
ราตรีนี้มีกาลนานยาวไกล
จักผ่านพ้นทนไหวได้ฤๅเรา				
comments powered by Disqus
  • ศุุภนาคราช

    13 กันยายน 2553 20:11 น. - comment id 1155931

    อ่านแล้ว เหงาเลยครับ
    
    จับใจ 29.gif36.gif
  • หญิงบ้า

    13 กันยายน 2553 20:33 น. - comment id 1155934

    ขอบคุณค่ะ
    นี่เราพลอยทำคนอื่นเหงาไปด้วยเหรอเนี่ย
    รู้สึกผิดจัง
    31.gif25.gif24.gif30.gif
  • อามะ

    13 กันยายน 2553 22:08 น. - comment id 1155982

    สุดยอด
  • cicada

    13 กันยายน 2553 22:10 น. - comment id 1155987

    ไพเราะมากค่ะ....31.gif31.gif
    แม้จะเหงาไปหน่อย...
    ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะ  คนเขียนกวี  ถ้าทำให้ผู้อ่านเข้าถึงอารมณ์ที่เราถ่ายทอดออกมาได้  นับเป็นความสำเร็จค่ะ...41.gif41.gif
    ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ...
    แซมชอบมากๆ บทนี้  เขียนให้ยาวอีกนิดซิคะ...แซมจะคอยอ่านและเป็นกำลังใจให้ค่ะ...
    36.gif36.gif36.gif
    
    แซมค่ะ
  • หญิงบ้า

    13 กันยายน 2553 22:14 น. - comment id 1155993

    ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจน่ะค่ะ
    64.gif36.gif64.gif
  • คุณชาย ซาโรโตะ

    13 กันยายน 2553 23:54 น. - comment id 1156005

    โอ๊ว  อ่านแล้ว  ให้ความรู้สึกคล้อยตามเลยนะครับเนี่ย
  • Boomerang

    14 กันยายน 2553 09:36 น. - comment id 1156039

    7.gif6.gif6.gif6.gif7.gif
    
    สนธยาสาธยายที่ปลายฟ้า
    ถึงมากมามวลมิตรแต่จิตเหงา
    สายฝนหล่นทุกยามฉันถามดาว
    ทุกเรื่องราวให้รับรู้...อยู่ผู้เดียว
    
    ไม่รักโลภโกรธหลงตรงเหตุผล
    ฉันเหมือนคนยืนขวางกลางน้ำเชี่ยว
    คิดว่ารักหักสลายมาคลายเกลียว
    เธอใช่เบี้ยว..เชี่ยวชาญเทศน์เพศบรรพชา
    
    (ไปบวชก็ไม่บอก อนุโมทนาสาธุบรรลุธรรม)
    
    29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif
  • อนงค์นาง

    14 กันยายน 2553 15:33 น. - comment id 1156092

    แต่งกลอนได้เพราะค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์คล้อยตามไปด้วย จะคอยตามอ่านอีกนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • เปลวเพลิง

    17 กันยายน 2553 02:50 น. - comment id 1156592

    อ่านแล้วได้อารมณ์มากๆครับ
    ชอบๆกลอนบทนี้จัง
    11.gif11.gif
  • นายกวน มึน โฮ

    17 กันยายน 2553 08:57 น. - comment id 1156609

    ดูรูปประกอบแล้ว แสดงว่า เหงา จริงๆด้วย
    
    ถ้าไม่อยาก เหงา นะ   ง่ายออก   ง่ายๆเลย
    
    ก็อย่าอยู่คนเดียวสิครับ  ไปหาเพื่อนบ้าง
    
    สิครับ  แต่ถ้าไปลำบาก หรือ ไม่สะดวก... 
    
    ก็ ใช้ โทร หรือ เมล์ หรือ Chat หรือ จะไปดู 
    
    กวน มึน โฮ  ซัก 5 รอบก็ยังไหว  คงพอจะ
    
    ช่วยรักษาอาการเหงาได้บ้างละครับ  ไม่มากก็
    
    น้อย  โดยไม่ต้องกินยาแก้เหงา
    
      ปลอดภัยด้วยประการทั้ง พวง  เอ้ย! ทั้งปวง
    
     นะครับ...แหะๆ
    
    
    59.gif
  • หญิงบ้า

    18 กันยายน 2553 02:30 น. - comment id 1156781

    จริงๆแล้ว หายเหงาตั้งแต่นั่งแต่งกลอนบทนี้แล้วค่ะ ก็แต่งไปๆมัวแต่สรรหาคำ รู้ตัวอีกทีลืมเหงาซ่ะงั้น.....
    
    ขอบคุรสำหรับเคล็ดลับทั้งหมดทั้งพวง เฮ้ย ทั้งปวง น่ะค่ะ คุณกวน-มึน-โฮ-โชว์-กาแฟ
    
    อิอิ
  • นายกวน มึน โฮ

    20 กันยายน 2553 12:22 น. - comment id 1157343

    ตัดภาพไปที่ในหนัง กวน มึน โฮ
    
    นางเอก ไปกินกาแฟ ที่ร้าน Coffee Prince
    
    พอยกถ้วยกาแฟ ขึ้นซดโฮก  ... นางเอก รีบ
    
    บ้วนทิ้งทันใด พร้อมคำอุทาน ที่ แสนน่ารัก
    
    อะไรอย่างนั้น  555
    
    " ไอ้  เ... ย  ร้อน..."  
    
    แต่   59.gif  ถ้วยนี้   คุณหมอกระป๋อง ดื่มได้
    
    อย่างสบาย  รับรองว่าจะไม่มี ตัวอะไร
    
    เพ่นพ่านออกมาให้ไล่จับกันให้วุ่นวาย 
    
    เหมือนในหนังหรอกนะครับ 555 
    
    
    59.gif
  • หญิงบ้า

    20 กันยายน 2553 18:59 น. - comment id 1157450

    ขอบคุณมากค่ะ แต่ความจริงตั้งแต่เกิดมาคุณหมอยังไม่เคยดื่มกาแฟเลยค่ะ จะลองกาแฟถ้วยนี้เป็นถ้วยแรกก็แล้วกันค๊าาา
    29.gif24.gif31.gif31.gif31.gif62.gif47.gif
  • นายกวน มึน โฮ

    23 กันยายน 2553 13:04 น. - comment id 1158191

    มันเป็นเรื่องน่าเศร้าอะไรอย่างนั้น  ที่ได้รู้ว่า มีคนยังไม่เคยได้ลิ้มรส   59.gif   เท่าๆกับคนที่ทานทุเรียนไม่เป็น  65.gif59.gif
  • หญิงบ้า

    23 กันยายน 2553 13:11 น. - comment id 1158193

    ใครบอกว่าไม่เคยลิ้มรสกาแฟล่ะค่ะ
    
    ก็เคยน่ะค่ะ แต่เป็นลูกอมรสกาแฟ เค้กรสกาแฟ อะไรพวกนี้อ่ะค่ะ
    
    แต่ทุเรียนนี่เคยกินแน่นอนค่ะ สุดยอดผลไม้ไทย ชอบๆๆ
    
    20.gif20.gif20.gif20.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน