๑.มากับรถขนแกลบที่แหนบผุ เดาอายุอย่างน้อยก็ร้อยกว่า ก็ขับบ้างเข็นบ้างระหว่างมา แต่บนบ่าบรรทุกความสุขใจ เป็นความสุขที่เหมือนจะเลือนหล่น นานเสียจนไม่รู้ว่าอยู่ไหน อาจสูญลับกับฝันในวันวัย หรือมอดไหม้ได้กลิ่นจนชินชา....... ๒.รถหวานเย็นคันน้อยค่อยค่อยจอด ข้าวทอดยอดรับตะวันกลางพรรษา ผู้จากบ้านนานนับเพิ่งกลับมา กลิ่นดอกหญ้ารกรื้นช่างชื่นใจ กระเป๋าผ้าผูกสายสะพายหลัง แบกความหวังสีทองเต็มสองไหล่ มีเสื้อผ้า ตราบาปและคราบไคล ที่เผาไหม้ไม่หมดให้จดจำ เพิ่งรู้ว่าพื้นดินมีกลิ่นหอม และโอบอ้อมรอคอยผู้ต้อยต่ำ มีต้นกล้าความรักให้ปักดำ มีขนำพังพับให้นับดาว ได้กราบเท้าพ่อแม่บนแคร่เถียง เห็นตะเกียงดวงน้อยมีรอยร้าว เห็นความตื้นตันคลอสองตาพราว แทนคำกล่าวทั้งหมดที่แม่มี ถ้าแม่ไม่สอนไว้ในวันนั้น คงกัดฟันไม่ถึงในวันนี้ น้องคงไม่ได้ต่อถึง ป.ตรี คงจะปล่อยแต่ละปีให้ผ่านไป พ่อดูผอมหน้าเสี้ยมผิวเกรียมกร้าน คงกรำงานเข้มคล้ำเพราะกำไถ รอยสักยันต์ในวันฉกรรจ์วัย ยังเคลื่อนไหวโลดเต้นบนเอ็นเนื้อ.... ๓.แดดผีตากผ้าอ้อมเข้าย้อมโลก ต้นอโศกต้องแดดสีแสดเรื่อ น้ำในคลองสีทรายน่าพายเรือ ปลาฮุบเหยื่อไหวไหวอยู่ในน้ำ จนแดดลำสุดท้ายจากปลายฟ้า สกุณาคืนคบเมื่อพลบค่ำ แม่หุงข้าวแกงส้มกับต้มยำ ลูกยังจำทุกหยดของรสแกง คืนนี้ดาวกะพริบฟ้าลิบโล่ง จันทร์รูปโค้งเคียวเล่าก็เว้าแหว่ง รูหลังคาสังกะสีสนิมแดง เห็นดาวแสงระยับอยู่นับล้าน.... ๔.รุ่งฟ้าใสไก่ขันตะวันเหลือง กองกระเบื้องหลังคาอยู่หน้าบ้าน ร่วมลงแขกน้ำใจพอไหว้วาน ที่มิพานพบได้จากในเมือง จนเหงื่อเหม็นกลิ่นเปรี้ยวหน้าเหนียวหนับ ตะวันลับหลังคามุงกระเบื้อง มีความสุขในวันที่ฟันเฟือง หมุนต่อเนื่องเต็มข้อได้ต่อไป เห็นพ่อแม่ยิ้มได้คงคลายทุกข์ ลูกกลับสุขกว่าท่านกว่าวันไหน แต่ไม่เคยเผยออกไปบอกใคร แค่เก็บไว้เวลาล้ากำลัง.... ๕.บนขนำค่ำนี้ไม่มีเมฆ ใครหนอเสกแสงงาม..ดาวความหวัง จนดาวอื่นทั้งหมดถูกบดบัง ด้วยแสงปลั่งกว่าจันทร์รูปคันเคียว อีกไม่ช้าฟ้าค่ำจะย่ำรุ่ง จะกลับกรุงเผชิญโชคบนโลกเบี้ยว ชีวิตบนเส้นด้ายสุดดายเดียว มีความเหงาเปล่าเปลี่ยวคอยเหนี่ยวไก จะฝันถึงความรักบนตักแม่ เมื่อท้อแท้ได้กลับมาหลับไหล ตักนุ่มนุ่มแม่กอดลูกปลอดภัย มือที่ไล้ลูบผมช่างร่มเย็น........... ๙ กันยายน ๒๕๕๓
ฤทธิ์ ศรีดวง 9 ก.ย. 2553 20:20 น. - ID 136802 
3103
12
0
9 กันยายน 2553 20:35 น. - comment id 1155235
9 กันยายน 2553 20:44 น. - comment id 1155237
อบอุ่นในหัวใจ...
9 กันยายน 2553 21:07 น. - comment id 1155241
อ่านเพลินมากค่ะ เห็นภาพขนำ ทุ่งนา....
9 กันยายน 2553 22:07 น. - comment id 1155245
Wow..wow..wow...มีกี่ดาวแซมให้หมดเลยค่ะ..เพราะพริ้ว....ซึ้งถึงใจ.. แซมเห็นภาพ...แม้กระทั่งผ้าเตี่ยวที่มีคราบขี้เกลือ...(ไม่ได้เห็นมากไปกว่านั้นนะคะ...
) ขอบคุณคุณฤทธิ์มากๆนะคะ ที่นำเอาความสวยงามมาแบ่งปัน... แซมจะกลับมาอ่านอีกหลายๆๆๆ รอบ... ......You've made my day.....
แซมค่ะ
9 กันยายน 2553 21:14 น. - comment id 1155248
9 กันยายน 2553 22:37 น. - comment id 1155253
9 กันยายน 2553 22:44 น. - comment id 1155255
hanks k.Sam
10 กันยายน 2553 08:15 น. - comment id 1155268
ฤทธิ์ ศรีดวง หวัดดีค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกภาคภูมิใจยังไงไม่รู้ค่ะ คิดว่าถ้าเป็นตัวเองช่วงเวลาที่เดินทางอยู่บนรถ บนเรือ หรือ อะไรก็ตาม และจุดหมายปลายทางคือบ้านที่จากมา และมีพ่อแม่คอยท่าอยู่ แค่นึกว่าเราจะได้เห็นรอยยิ้มของท่านหลังจากที่รอคอยเรามานาน และมีเรื่องราวมากมายที่อยากเล่าสู่กันฟังคงจะอิ่มใจนะคะ
10 กันยายน 2553 08:16 น. - comment id 1155269
ปล. ความเห็นที่ ๑ คิดถึงนะ...แม้จะมาแบบ จุดเดียว ก็ได้กลิ่นว่าเป็นคนคุ้นเคย
(หวังว่าจะเดาถูก...อิอิ)
10 กันยายน 2553 08:17 น. - comment id 1155270
10 แฮ่...รีบฉกก่อนมือดีมาชิง
10 กันยายน 2553 08:55 น. - comment id 1155278
เอ๊ะ..แซมนี่ฟั่นเฝือไป หรือตาลายไปคะ...เมื่อเช้ามาอ่าน ยังเห็นหนุ่มบ้านนาใส่เตี่ยวเดินกลางแดดอยู่.. กลับมาตอนเย็นหนีไปแระ...
10 กันยายน 2553 09:06 น. - comment id 1155280
10 กันยายน 2553 09:29 น. - comment id 1155288
กลับบ้านเรา..รักรออยู่..
10 กันยายน 2553 10:58 น. - comment id 1155306
กลับบ้าน คำนี้ อบอุ่นละมุนละไม ขอให้พี่ฤทธิ์มีสุขภาพแข็งแรง มัแค่ความสุขค่ะ
10 กันยายน 2553 12:10 น. - comment id 1155327
10 กันยายน 2553 13:26 น. - comment id 1155354
เหมือนได้อ่านเรื่องสั้นจบหนึ่งเรื่องเลยค่ะ เยี่ยมจริงๆค่ะ.
10 กันยายน 2553 16:43 น. - comment id 1155400
จนแดดลำสุดท้ายจากปลายฟ้า สกุณาคืนคบเมื่อพลบค่ำ แม่หุงข้าวแกงส้มกับต้มยำ ลูกยังจำทุกหยดของรสแกง """""""""""""""""""""""""" โอ้เห็นภาพเลยครับ
10 กันยายน 2553 19:34 น. - comment id 1155429
ไม่มีคำบรรยาย บอกได้เพียงว่าที่สุดค่ะ
10 กันยายน 2553 19:47 น. - comment id 1155433
ติดตามทุกผลงานครับ สุดยอด
11 กันยายน 2553 10:35 น. - comment id 1155463
สวัสดีครับ..อาจารย์ ผมชอบผลงานชิ้นนี้มากเลยครับ
10 กันยายน 2553 22:51 น. - comment id 1155471
๑.สหายนิรนาม สวัสดี ขอบคุณที่มาทักกันบ่อยๆ .. ๒.ท่าน บนข. ขอบพระคุณครับที่มาเยี่ยมกัน กราบนมัสการ .. ๓.วลีลักษณา ดีใจครับ ที่กวีสาวฝีมือระดับแนวหน้าให้เกียรติแวะมา .. ๔.คุณ Boomerang สวัสดี และยินดีที่ได้รู้จัก ผมมีแฟนพันธุ์ด้วยหรือนี่ รู้สึกแปลก เป็นสหายทางร้อยกรองดีกว่าไหมครับ แลกเปลี่ยนความรู้กัน (ของผมจะมั่วๆหน่อย) .. ๕.คุณแซม ขออนุญาตเรียกอย่างสนิทสนม ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์นี้ ผมแก้ไขแล้ว วางคาร์แรกเตอร์ตัวละครผิดไป .. ๖.ป๋อง สหายปุถุชน ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม คุณป๋องไม่ได้ค่อยลงงาน หรือผมไม่ค่อยได้อ่านก็ไม่รู้ .. ๗. .. ๘.ฝน ท่านนี้ถือว่าเป็นสหายรัก อยากสานเรื่องให้จบ ที่จริงเขียนไว้ยาวกว่านี้ แต่รู้สึกว่าเยิ่นเย้อ ก็เลยตัดทอนลงมา หลายครั้งเขียนงานลงไป รู้สึกเหมือนกำลังทำหนังสั้น สมมุติว่าถ้าเรามีพล็อตเรื่องหนึ่ง จะเขียนได้ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง ถ้าเป็นร้อยแก้วแล้วเรื่องมันดาดๆ เขียนเป็นร้อยกรองดีกว่า ผมมีแรงบันดาลตอนกลับบ้านแล้วเห็นความเปลี่ยนแปลง เขียนงานมาได้สองชุดคือ อีกฝน และ กลับบ้าน เรื่องนี้แหละ .. ๙.ฝน ไม่รู้เราเดาเหมือนกันหรือเปล่า คิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนเราคนนั้น .. ๑๐.ยกให้เลยจ้า. .. ๑๑.คุณแซม รอบสองแล้วนะ หมอนั่นคงได้สติ ก็เลยกลับไปเปลี่ยนชุดแล้ว .. ๑๒.สหายนิรนาม ขอบคุณที่มาบอกว่าเป็นเพื่อนเราคนนั้นจริงๆ คิดถึงเสมอ .. ๑๓.คุณอ้อย ตั้งแต่คุณคุณฝน (บังคับ) กรีดเลือดสาบานร่วมแก้งค์ รู้สึกสนิทกันจัง ถ้ามีโอกาสได้รวมเล่ม จะส่งให้เพื่อนชาวแก้งค์ทุกคน(ฟรี) (เก็บเอาไว้รองนั่งหรือใช้แทนพัดก็ได้นะ) .. ๑๔.น้องดอกบัว เห็นด้วยครับ คำนี้อบอุ่นมาก คนที่ห่างบ้านนานๆได้ยินคำนี้ถึงกับร้องไห้ก็มีนะ ขอให้น้องแข็งแรงเช่นกัน .. ๑๕.คุณแทนคุณแทนไท ขอบคุณที่กวีผู้มากฝีมือและผลงานให้เกียรติมาเยี่ยมข้าน้อย .. ๑๖.คุณแบม คงคล้ายๆกับที่ผมคุยกับคุณฝน มีอยู่อีกสองพล็อต กำลังคิดอยู่ว่าจะเป็นเรื่องสั้นดี หรือร้อยกรองดี .. ๑๗.คุณกิ่งโศก ตอนฝนตก ที่บ้านมักจะมีปลาหมอกระเดือกขึ้นมาให้จับด้วย เอามาแกงส้มกับต้มยำนี่แหละ ..ว่าวันวานฝนตกจนเต็มบ่อ จับปลาหมอกระเดือกจนเหงือกแห้ง ขังใส่ตุ่มดินเผาสีเทาแดง ถูกครีบแทงเลือดไหลก็หลายครั้ง .. ๑๘.คุณนรสิริ ขอบคุณสำหรับการมาเยือน .. ๑๙.คุณกันเอง ดีใจจังมีแฟนพันธุ์แท้สองท่านแล้ว (สงสัยคุยได้เจ็ดย่านน้ำ) คุณกันเองมีผลงานบ้างหรือเปล่า ไม่เคยเห็นเลย .. ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ น้อง ทุกท่าน และขอให้มีความสุขมากๆครับ
11 กันยายน 2553 23:30 น. - comment id 1155630
อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยครับอยากกลับบ้าน
12 กันยายน 2553 07:49 น. - comment id 1155711
ได้บรรยากาศการกลับบ้าน จริงๆ ครับ ขอบคุณกลอนงามๆ ครับ
12 กันยายน 2553 20:53 น. - comment id 1155826
๒๑.ท่านอินสวน แสดงว่าอะไรสักอย่างในใจ หรือกำลังคิดถึงบ้านอยู่ .................................................................. ๒๒.คุณสุริยันต์ อืม...บ้านอยู่จังหวัดไหนครับ ................................................................... ๒๓.คุณไร้อันดับ ขอบคุณครับ ที่แวะมาเยี่ยมกัน ................................................................... ขอให้มีความสุขมากๆครับทุกๆท่าน
15 กันยายน 2553 12:53 น. - comment id 1156279
ไพเราะ จับหัวใจมากๆเลยครับ ซึ้งใจในความสุขจากบทกลอนมากๆ
16 กันยายน 2553 10:50 น. - comment id 1156404
เดรื่องคำนี่ยกให้จริงๆ งดงามมากแนวเพื่อชีวิตจริงๆ
16 กันยายน 2553 18:14 น. - comment id 1156535
มาติดตามผลงานเช่นเคย สัมผัสถึงความงามที่ยังคงเหลืออยู่ของมนุษย์
21 กันยายน 2553 08:48 น. - comment id 1157591
สุนทรภู่ 2010 สำหรับฉัน....รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ.....
3 ตุลาคม 2553 12:49 น. - comment id 1160017
26 ตุลาคม 2553 15:29 น. - comment id 1164165
เพราะไม่ได้กลับบ้านนานเกินไป อ่านแล้วจึงน้ำตาไหลไม่รู้ตัวโชคดีที่ได้เข้ามาอ่านขอบคุณทีเขียนให้อ่าน
8 พฤศจิกายน 2553 11:52 น. - comment id 1167232
อ่านแล้วคิดถึงพ่อกับแม่มาก เรียบง่ายแต่ได้ใจจริงๆเลย
26 มกราคม 2554 15:18 น. - comment id 1181775
อยากกลับบ้านค่ะพี่ฤทธิ์ แอบมาด้อมๆมองๆอ่านงานของพี่ด้วยหล่ะ ช่วยเพิ่มเรตติ้ง ตอนเจ้าของบ้านเผลอ ^^ เป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆ และอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
