* * * ตามหา....ลำพู....* * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

เมื่อหิ่งห้อยบินไปอยู่ไกลถิ่น
กางปีกผินสู่นภาฟ้ากว้างใหญ่
บีกบางบางเจ้าพัดสบัดไกว
กระพริบไฟริบหรี่ที่งามตา
เที่ยวเสาะหาลำพูว่าอยู่ไหน
ต้นใหญ่ใหญ่ร่มเย็นมีไหมหนา
หวังจะพบสักต้นในไพรพนา
จะค้นมาเป็นที่พักพำนักใจ
ตลอดเวลานานแสนนานไม่พานพบ
ยากจะสบร่มเงาลำพูใหญ่
ไร้แมลงอื่นอยู่ไม่รู้ทำไม
หรือจะไม่พบเลยตลอดกาล
เหมือนหิ่งห้อยน้อยใจคนในป่า
ละถิ่นมาห่างไกลได้ผันผ่าน
สิ่งต่างต่างมากมายหลายเหตุการณ์
นานแสนนานแสนเหงาเศร้าใจจัง
เที่ยวเสาะหาลำพูเป็นที่อยู่
อยากจะรู้ว่ามีไหมด้วยใจหวัง
ว่าจะเจอสักต้นหนึ่งซึ่งจีรัง
จึงคงยังตามหาทั่วฟ้าไกล
หวังว่าคงจะพบสักวันหนึ่ง
หิ่งห้อยจึงบินล่องท่องฟ้าใหญ่
หาลำพูที่อยู่สุดแสนไกล
ด้วยหวังไว้สักวันฉันคงเจอ ^___^
				
comments powered by Disqus
  • คนสาธารณะ

    6 กันยายน 2553 02:54 น. - comment id 1154569

    ๐๑๐๔
    
    ๏ ลำพู..เผยกิ่งแผ่ด้วยแหย่ผ่าน-
    ณลำธารห้วยถั่งน้ำหลั่งไหล
    ที่เอื่อยท้นฝั่งหลากยังฟากไกล
    ทั้งกิ่งน้อยกิ่งใหญ่เพื่อได้พิง
    
    ๏ ลำพู..ตั้งตระหง่านริมธารเงิบ
    เพื่อการเติบโตพร้อยของห้อย,หิ่ง-
    ห้อย,รายล้อมรอรับให้ซับอิง
    ฝันของหิ่งห้อยแสงผู้แรงเรือน
    
    ๏ ลำพู..คงยืนหยัดรอรัดรอบ
    จากรายกรอบหิ่งห้อยรายร้อยเหมือน-
    แสงเทียนส่องฉาบด้าวดุจดาวเดือน
    ที่รับเพื่อนจากฝันสู่วันเพลิน
    
    ๏ ลำพู..ยัง คงนิ่ง..รอหิ่งห้อย
    เป็นสายร้อยโลมพลิ้วไม่ผิวเผิน
    วาดแต่หวังแรงหว่านชั่วกาลเกิน-
    นับความเหินห่างหลบไม่พบ,ลา
    
    ๏ ลำพู..คอยแสงวิ่งจากหิ่งห้อย
    กระพริบลอยเต็มปริ่มรอบริมป่า
    แสงพราวสวยแจ่มพราย,ทอดสายตา
    ยังคอยท่ารับเติมเพื่อเสริมเต็ม
    
    ๏ ลำพู..หวังวาดฝันสักวันผ่าน
    คงไม่นานการคอยที่กร่อย,เข้ม
    หิ่งห้อยโผบินโฉบมาโอบเล็ม
    เพื่อเติมเต็มความฉ่ำ...ให้ลำพู
    
    ๐๑๓๓
    ๐๖๐๙๕๓
  • ผ่านมาแซว

    6 กันยายน 2553 11:43 น. - comment id 1154601

    คล้ายๆ
    วลี...ตามหา..วิก
    
    4.gif4.gif
  • หนูหิ่ง ฯ

    6 กันยายน 2553 21:58 น. - comment id 1154683

    เจ้าลำพูแตกหน่อผลิดอกใบ
    ริมธารใสอยู่ยังอีกฝั่งฟ้า
    รอหิ่งห้อยบินผ่านกาลเวลา
    แสวงหาที่อาศัยได้ร่มเงา
    
    ต้นลำพูตั้งเด่นเห็นช่อดอก
    คงไม่หลอกหิ่งห้อยให้หงอยเหงา
    สัญญานะว่าจะอยู่คู่ลำเนา
    ให้พวกเราได้พึ่งพาคราลำเค็ญ
    
    หริ่งเรไรเกาะเกี่ยวเที่ยวตามกิ่ง
    ล้อกับแสงหิ่งห้อยลอยเวหา
    ฝูงปลาว่ายวนเล่นเย็นกายา
    ในธาราสะอาดใสไร้มลทิน
    
    คุณคนสาธารณะ  หนูหิ่ง ฯต่อไม่รอดแล้วเจ้าค่ะ  คิก ๆ ๆ ๆ   ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
    
    
    
    คุณคนผ่านมาแซว  วลี...ตามหา...วิก  ไม่เข้าใจค่ะ งื้อ ! กลับมาแปลให้ที
  • หนูหิ่ง ฯ

    7 กันยายน 2553 22:47 น. - comment id 1154932

    แต่งผิดอีกต่างหาก  งื้อ ! อายจัง  *___~

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน