รักเผื่อเลือก ใฝ่คำนึงซึ้งถึงแม่นางเอ๋ย กระไรเลยหนีพรากจากมิ่งขวัญ ให้เปล่าเปลี่ยวเดียวดายในชีวัน สู่รำพันแสนอนาถประหลาดใจ สุดจะรักสุดหวงดวงใจนี้ ครั้นยอมพลีผ่านฤทัยไม่สดใส ต่อยอดชู้แสนเศร้าเคล้าภายใน เพียงแต่ได้ไขว่คว้าว้าเหว่ตรม อกหนออกชายชาติอนาถเศร้า ผ่านคลุกเคล้าเวลามาเสพย์สม ต่อไปนี้ขอถนอมกล่อมภิรมย์ ครวญอารมณ์บ่มไว้สู่ในทรวง ผ่านรสชาติฝากซึ้งถึงในห้วง ปมมัดบ่วงห่วงรักแม้นจักหวง ทนปวดร้าวผ่านไว้คล้ายใยยวง กาลลบดวงค่อยสลายคลายชีวิน บทเรียนนี้ฝากสอนผ่อนสิ่งเศร้า ความยั่วเย้าให้ผวามาครวญถวิล บทเรียนเก่าเคล้าฤทัยใฝ่ดวงจินต์ แทบสูญสิ้นหมดทางระหว่างเดิน จะขอเลือกเผื่อรักฝากบ่วงนี้ จากนางที่ผ่านไปช่วยคลายเขิน แม้นเข้ามาหวังสนิทติดใจเพลิน มิขอเผชิญกลัวแล้วหนอแก้วตา รักคือสุขทุกข์คือรักฝากเศร้า หนาวกึ่งผ่าวร้อนมาคราค้นหา ผ่านลำบากยากเข็ญเช่นเคยมา โถอุสส่าห์เย้าหยอกหลอกหนอเรา ถึงจะมีฝากไว้คล้ายเผื่อเลือก เย็นยะเยือกร้อนผ่าวเคล้าแสนเศร้า แม้นโดดเดี่ยวเดียวดายสลายเยาว์ มวลหยอกเย้าเคล้าตรมข่มใจนาง. * แก้วประเสริฐ. *
1 กันยายน 2553 14:47 น. - comment id 1154024
"รักเผื่อเลือก" ก็เหมือนกับ "จับปลาสองมือ" ถ้าหลุดมือไป อาจจะไม่มีโอกาสจับได้อีก
1 กันยายน 2553 16:38 น. - comment id 1154035
รักหลายคน ปวดสมองค่ะครู คนเดียวก็เกี่ยวใจให้อยู่เต๊อะเจ้า..อิ สวัสดีค่าครูฯ
1 กันยายน 2553 17:02 น. - comment id 1154040
เมื่อสิ้นแล้วยังฝืนท่ามคืนเหงา ยอมโง่เขลาแบ่งใจใฝ่สนอง ทำเริงรื่นยิ่งนักแค่รักรอง จึงหม่นหมองสู่ในด้วยไร้แวว หวัดดีค่ะครู เข้าทำนองเลือกนักมักได้แร่หรือเปล่านิ..อิอิ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะครู ด้วยความเป็นห่วงค่ะ
1 กันยายน 2553 17:08 น. - comment id 1154043
คุณ พจนา ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ ผมเองมิได้คิดอะไร มากหรอกครับ เขียนเพื่อให้มีเรื่องเขียนเท่านั้น เองครับ อันที่จริงผมเคยเขียนในกระทู้นานมา เหมือนกัน แต่จำไม่ได้ว่าใครแล้วครับว่า เขา ก็กล่าวทำนองเดียวกับคุณนี่แหละ ว่าผมจะเขียน " รักเผื่อเลือก " ไว้ เมื่อผมกล่าวเช่นไรก็มันจะ ไม่ค่อยผิดสัญญานักยกเว้นไม่สบายแหละครับ ตามวิสัยคนบ้าๆบอๆบ๊องส์ๆครับ อิอิ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 17:11 น. - comment id 1154044
คุณ แก้วประภัสสร โถๆยายแบมศิษย์รักเอ๋ย ครูป่านนี้ไม่คิด อะไรแล้วล่ะจ้า อายุปูนนี้มันหมดไฟเสียแล้วล่ะ เคยรับปากใครจำไม่ได้ว่าจะเขียน " รักเผื่อเลือก " เมื่อเขียนไปแล้วก็รู้นิสัยครูเธอว่าพูดอะไรไม่ ค่อยจะผิดคำสัญญาเท่าไหร่นัก ก็เลยเขียนเมื่อ นึกขึ้นได้จ้า รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 17:18 น. - comment id 1154045
คุณ เทียนหยด สวัสดีจ้ายายเทียนศิษย์รักครู ที่จริงครูไม่มี อะไรหรอกหาเรื่องเขียนไปเรื่อยๆแหละดังที่กล่าว ไว้ข้างบนแหละว่า เคยสัญญาว่าจะเขียนเรื่อง " รักเผือเลือก " ก็เท่านั้นเองนึกได้ก็เลยเขียน เขียนเสร็จก็ทวนนิดหน่อยๆก็ลงไว้จ้า ดีแล้วเขียนกลอนไว้ให้ครูตรวจด้วย นับวัน เก่งขึ้นมากเลยนะ พยายามเข้าไว้นะศิษย์เรา รังษีค่อยออกมาแล้วล่ะจ้า รักศิษย์เรามากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 18:12 น. - comment id 1154052
อยากเห็นผู้สาวคนนั้นจัง... รักเผื่อเลือกเผื่อเหลือยากเชื่อได้ รักเผื่อใจเผื่อจิตต้องคิดหวน " เรา " รูปงามฤๅไม่จงใคร่ครวญ อย่าพึ่งด่วนสรุปความไปตามจินต์ ..555..ไปหละท่านท้าว...
1 กันยายน 2553 18:45 น. - comment id 1154061
รักเผื่อเลือกหรือเลือกไว้เผื่อรักดี..55
1 กันยายน 2553 20:22 น. - comment id 1154082
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ สหายรักเอย ใยกล่าวเช่นนี้เล่า เราซิมีเพียง หญิงเดียวก็ถูกท่านแย่งนำพาไป ครั้นมาส่งรึก็กลัว อับอายชาวพาราจึงต้องนำพาไปลอยแพ เปล่าเปลี่ยว เสี้ยวหัวใจยากนักที่จะเอ่ยใดๆได้เล่า ใยสหายรัก เราจึงมาเยาะเย้ยให้อับอายเสียนี่ ครั้นหรือจะมีไว้เคียง แนบกายรึ ก็เกรงครหานินทาจึงหมายตาเผื่อ เลือกไว้ในห้วงใจเรา แล้วสหายรักเราจะมา แย่งไปอีกใยฤา? รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 20:29 น. - comment id 1154083
นมัสการพระคุณเจ้า บนข. นมัสการอันรักใดๆในโลกนี้ล้วนแล้วแต่ทุกข์ ขนาดเผื่อเลือกไว้ในใจรึ ก็มีเจ้าพยาครุฑมันจับๆ จ้องๆหมายป้องตาเขม็งกลมโตขอรับ ครั้นจะเอ่ย ปากกับผู้ใดฤารึก็ให้อับอายด้วยวัยย่างเข้าสู่ใกล้ โลงแล้ว แต่กิเลสตัณหาเล่าก็ยังมิหมดสิ้นจากห้วง แห่งใจนี้ได้ จึงเขียนอักษราไว้ให้คนเขาเมตตา สงสารผ่านมาจะหวังก็เพียงแค่ลมๆที่พัดผ่านกาย ฉะนี้ พระคุณเจ้าซึ่งพ้นแล้วจาก ตัณหาราคะอัน น้อยใหญ่ ความสุขอันเปี่ยมล้นในรสพระธรรม ขององค์พระชินสีห์ได้ใยเล่า นมัสการ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 20:30 น. - comment id 1154084
นี่แหละครับ สุภาพบุรุษตัวจริงที่ถนอมน้ำใจลูกผู้หญิง ไม่ทำให้ผู้หญิงทั้งสองคนหรือหลายๆคนต้องเสียใจ ได้รับความรู้สึกที่ดีกันอย่างเท่าเทียมและทั่วถึง ไม่มีสองมาตรฐาน ซึ่งหลวงพ่อ(พ่อ)ของผมก็เป็นเช่นนี้ ผมสัญญาว่าจะเป็นสุภาพบุรุษเหมือนหลวงพ่อ(พ่อ)และครูแก้วประเสริฐ และถ้าไม่รังเกียจ ผมขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ครูอีกคนได้ไหมครับ
1 กันยายน 2553 20:46 น. - comment id 1154087
คุณ หมึกใหม่ ผมอ่านกระทู้คุณแล้วทำให้ผมเกือบหล่นจาก เก้าอี้คอมฯเชียว บอกตรงๆว่าเขิน แต่ทว่าผมเอง ในชีวิตนี้ไม่เคยทำให้หญิงคนใดเสียใจสักคนเว้น แต่เขาจะทำผมก่อน ผมก็เพียงแค่หนีไปเท่านั้น เรื่องใช้กำลังกับเพศแม่ผมไม่เคยเลยในชั่วชีวิต นี้ของผม นี่ก็ล่วงมามากใกล้เส้นชัยเสียแล้วล่ะ อ้อๆๆ หากคิดว่าผมมีความรู้พอจะแนะนำ ได้ตามประสาคน บ้าๆบอๆบ๊องส์ แล้วผมน้อย นักจะปฏิเสธใครเสียด้วยซิ หากยินดีเห็นว่า ผมเองความรู้น้อยต่ำต้อยมิเท่าหางอึ่งแล้วก็ ยินดี ผมมีศิษย์นอกและศิษย์ในทำเนียบไว้ มิทราบว่า คุณจะสมัครทางไหนเล่า เรื่องขอ ความรู้นะผมไม่ขัดข้อง แต่การมาสมัครผมเป็น คนชอบคนจริงใจมากกว่าจิงโจ้โล้สำเภานะครับ บางคนเข้ามาเพียงแค่ลองหรือเรียกตามที่เขา เรียกเท่านั้น ทำให้คนแก่เช่นผมงงงวยไป จึงต้องกำหนดข้อบังคับไว้ ว่าหากจริงใจกันจริงๆ แล้วก็ ให้เมล์มาสมัครไว้คือศิษย์ในทำเนียบ ครับ หรืออาจจะเป็นศิษย์นอกทำเนียบตามที่ ปรากฏอยู่ก็ใช่ว่าผมจะรังเกียจเพียงแค่เอ่ยไม่ เต็มคำเต็มปากครับ ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2553 04:06 น. - comment id 1154101
จะขอมีรักเผื่อเลือกมั่งค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณครูแก้ว
2 กันยายน 2553 07:29 น. - comment id 1154112
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณครู
2 กันยายน 2553 10:20 น. - comment id 1154128
สวัสดีค่ะครู..... รักเผื่อเลือก...ปวดหัวแย่เลย..อิอิ. คนที่เขาเลือกไว้มิใช่เรา จึงโศกเศร้าอ้างว้างรักจางหาย ไม่คู่ควรเคียงข้างทางรักมลาย ฝันสลายจบสิ้นกินน้ำตา ซ่อนความช้ำกล่ำกลืนฝืนสะอื้น เธอหยิบยื่นรักขมตรมหนักหนา ยากเหนี่ยวรั้งหัวใจให้คืนมา เกินไขว่คว้ามาครองต้องระทม
2 กันยายน 2553 10:48 น. - comment id 1154143
สวัสดีค่ะครู ความรักมีไว้ เผื่อเลือก ไม่ค่อยดีนักว่าไหมค่ะครู แต่ที่ ไม่ยอมเลือกจะรวบหมดนี่ก็แย่ไปใหญ่ แต่อย่างไร ถ้าจะรัก คงต้องลืมคำว่าเสียใจ แวะมาอ่านกลอนงามๆ ค่ะครู
2 กันยายน 2553 13:04 น. - comment id 1154166
คุณ ช่ออักษราลี ศิษย์รักยิ่งของครู อิอิ ครูว่าดีนะเราเผื่อ เอาไว้หลายๆแต่ไม่ปลงใจ เหมือนเราไปซื้อเสื้อ ผ้าคล้ายๆกัน หยิบมาหลายตัวที่เราชอบแล้วก็มา คัดอีกทีหนึ่งเอาแค่ตัวเดียวที่ดีที่สวยที่ถูกใจเราที่ สุด จริงไหมศิษย์รักเรา หากเรามีหลายๆคนไว้ กำหนดว่าเอาล่ะเผื่อไว้สักห้าคน แต่เราไม่ปลงใจ ไม่ยินยอมใครจะมาทำอะไรได้ แล้วในห้าคนนี้ ตรวจสอบทุกๆอย่างจนแน่ใจว่าเขาดีที่สุดกว่าอีก สี่คนมีความซื่อสัตย์ จริงใจมิใช่จิงโจ้ รักเดียว ใจเดียว มีสัจจะ อยู่ในศีลธรรม ถึงจะไม่ครบ แต่ก็ยังดีกว่าสี่คนที่เราหมายตาไว้ ครูว่าได้เปรียบนา ไม่ใช่เจอปั๊บปลงใจปุ๊บ เพราะความหล่อเหลา พูดจาอ่อนหวานอ่อนโยน แต่ใจเขาเราจะไปรู้ว่าเขาคิดอะไรกับเราล่ะ พอกาลเปลี่ยนแปลงหงายเก๋งตีลังกาจากยอด เขาลงไปในเหวเลย อิอิ แบบอดีตครูแหละ จึงได้เขียนไว้นี่แหละ นึกไว้นานแล้วจะเขียน พอดีไปทะลึงบอกจำไม่ได้ว่าบอกใครว่าจะเขียน เลยต้องมาเขียนหลังจากเขียนกลอนธรรมไว้ จ้า รักศิษย์เรามากๆเสมอและเป็นศิษย์รุ่นแรก ที่ครูภูมิใจที่สุดด้วย แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2553 13:10 น. - comment id 1154167
คุณ ครูกระดาษทราย สวัสดีครับ อิอิ จะอรุณสวัสดิ์ก็ไม่ได้เพราะ พึ่งตื่นมาตอนเที่ยงนี้เองแหละครับครู เอางี้แค่ สวัสดีก็แล้วกันนะครับ รักคิดถึงสม่ำเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2553 13:13 น. - comment id 1154168
คุณ แกงฯ สวัสดีจ้าศิษย์รักเรา ก็อย่างที่ครูบอกศิษย์ ผู้พี่เธอรุ่นแรกลองย้อนไปอ่านเอานะ เขียนกลอนได้งดงามดีแล้วล่ะรักษาแบบ เอาไว้นะแล้วค่อยหัดเล่นคำสำนวนผสมไปด้วย ให้เขากินใจในกลอนเราจ้า รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2553 13:21 น. - comment id 1154169
คุณ วลีลักษณา สวัสดีจ้าศิษย์เรา อิอิ แต่ครูว่าดีนะอย่างที่ จรรนัยให้แก่ศิษย์รุ่นแรกผมไว้ ยายช่อฯนั่น แหละ เพราะคนเดียวชอบปุ๊บ โอเค ปั๊บ เสร็จ ครูเสร็จหงายเก๋งโรงเรียนจีนเรียบร้อยไป ครู มันไม่เจียมเนื้อเจียมตัว รูปร่างแสนอัปลักษณ์ จนหรือก็แทบจะแย่งหมากิน ใครเขาไปรัก เรียก ว่าดอกฟ้ากับหมาวัดเปี๊ยบเลยล่ะ รักเขาข้างเดียวเปลี่ยวแห้งอกเรา มันสุด แสนเศร้า...ปวดร้าวในดวงฤดี ดุจคลื่นแห่งรัก ฝากไว้ไกลสุดแสนที่ ชอกช้ำฤดีที่หลงรักเขาข้างเดียว....เปลี่ยว..ใจสุดแสนจะเปลี่ยว..ฯลฯ อิอิ นึกอารมณ์ดีก็เลยแต่งเพลงบ้าๆบอๆไว้ จ้า รักศิษย์เราจ้า แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2553 09:10 น. - comment id 1154270
สวัสดีครับครู กลับมาอ่านอีกที กลอนครูตกหน้าไปแล้ว ..อาทิตย์นี้ยุ่งหน่อยครับ..
3 กันยายน 2553 12:17 น. - comment id 1154312
คุณ กิ่งโศก สวัสดีจ้าศิษย์รักครู เป็นธรรมดาคนเข้ามา ใหม่ๆแยะและส่งกลอนทีละห้า ครูเคยเข้าไปอ่าน ดูเห็นว่า เขียนแค่บทหนึ่งหรือสองบทก็ส่งแล้ว หากเป็นเช่นนี้ อีกนานเชียวล่ะจะเก่งกับเขาได้ ด้วยการส่งรับ พอเขียนยาวมันจะถึงทางตันและ ไปไม่ได้ หากไปได้มันก็วุ่นวายไม่ต่อเนื่องกันจ๊ะ รักศิษย์ครูมากเสมอ แก้วประเสริฐ.