กอบเก็บใจที่แตกแหลกสลาย พบเรื่องร้ายผ่านผันมากปัญหา พยุงตนโซเซข้ามเวลา ซับน้ำตา...ที่รินรักสิ้นลง... ถูกโลกลวงหลอนหลอกพาซอกช้ำ คงเป็นกรรมก่อนกาลจำผ่านปลง นิ่งสดับรับรู้อยู่อย่างหงส์ ค่ายังคงงดงามทุกยามมอง... ปล่อยเวลาเยี่ยวยารักษาแผล อย่ายอมแพ้ทุกข์ทนใจหม่นหมอง พาชีวิตก้าวไปในครรลอง เชิดผยอง...กับทุกข์ที่รุกใจ... รวบรวมแรงกำลังเพื่อหวังอยู่ ได้เชิดชู...สืบวงค์มั่นคงไว้ จะ.แกร่ง.กล้า.ก้าวเดินเผชิญไป เจ็บเท่าใด...ข่มลึก...ไม่นึกครวญ...
31 สิงหาคม 2553 14:54 น. - comment id 1153862
ยิ่งเจ็บยิ่งปวดร้าว........ยิ่งจำ ทุกสิ่งเคยกระทำ........อย่าร้าง ยิ่งกลัวยิ่งชอกช้ำ....... ย้ำตอก ลิ่มนา ลิมหมดปล่อยไป่สร้าง....อย่าได้อาวรณ์ฯ สวัสดีจ้าน้องมะกรูด .. ซำบายดีบ่คะ...
31 สิงหาคม 2553 15:12 น. - comment id 1153863
ย้ำคิดย้ำทำเหรอ เดี๋ยวจะโดนตี อิอิ คิดถึงนะจ๊ะนางหงส์
31 สิงหาคม 2553 16:41 น. - comment id 1153866
ความช้ำ...อย่าเก็บ ทิ้งไปเถอะ มาเยี่ยมจ้า...คุณแมงฯ
31 สิงหาคม 2553 16:53 น. - comment id 1153880
เธอเจ็บแล้วยังทนบอกคนอื่น ฉันขมขื่นฝังแน่นแค่นขยาย เธอยีงดีมีอักษรกลอนบรรยาย ฉันฟูมฟายตายซากไม่อยากลืม
31 สิงหาคม 2553 17:12 น. - comment id 1153883
แวะมาอ่านกลอนงามค่ะ
31 สิงหาคม 2553 19:07 น. - comment id 1153910
หวัดดีจร้า...คุงน้องมะกรูด กลอนดี...มีคติ...ข้อคิด...ด้วย..จร้า... ออกแนวแกร่งมาเรย... (หายไปนานเน๊าะ) แกร่ง กล้า...ก้าวข้าม...ผ่านได้ จริงแท้ แค่ใจ ผ่านขม ทิ้งปลื้ม ลืมทุกข์ ระทม สิ้นตรม เพื่อวงษ์ พงศ์พันธุ์ เท่ห์อ่ะจร้า....
1 กันยายน 2553 06:43 น. - comment id 1153964
ลืมเสียความชอกช้ำ พึงจดจำแต่สุขี จงสุขสวัสดี เพื่อวันนี้จะดีงาม...
1 กันยายน 2553 06:58 น. - comment id 1153968
ปากแข็งไปง้านนนม้างงง
1 กันยายน 2553 14:31 น. - comment id 1154017
กอบเก็บช้ำมาย้ำคิด รอยลิขิตดังเงาหรือเปล่าหนอ ทำหัวใจเหว่ว้าน้ำตาคลอ เจ็บเพียงพอแต่ก็ไม่ขอลืม ถ้าทุกข์แล้วทุกข์อีกทุกข์ไม่หนีไปไหน แสดงว่าทุกข์มันรักเราจริง คิดถึงจ้ะ
1 กันยายน 2553 17:05 น. - comment id 1154041
งั้นจงเป็นหงส์ที่เหนือมังกรแระกาน..
1 กันยายน 2553 17:37 น. - comment id 1154050
ใยกอบเก็บสิ่งช้ำมาย้ำคิด มะกรูดผลิตน้ำใจไว้มากหลาย ทั้งรูปสวยกุลสตรีมีมากมาย ยามย่างกรายดุจหงส์หลงเพลินตา. คิดถึงจ้ามะกรูดคนสวย แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2553 19:15 น. - comment id 1154072
เย้....ญ ไทยใจกล้าแกร่ง อิอิ ต้องอย่างงี้สิเนาะ กลอนปลุกใจ
1 กันยายน 2553 22:55 น. - comment id 1154093
โสน้าน่าอวดกล้าต้องนั่งเศร้า ทีกับเราขุดบ่อล่อลงขัง ทรมานเหลือเกินเดินเซซัง ไม่ยอมฟังความจริงทิ้งให้รอ หาว่าเราเจ้าชู้ประตูดิน ชอบป้อสาวนิจสินทำใจท้อ หลายขวบปีอายุงานยังไม่พอ ต้องจับแบกขึ้นคอพาหนีเลย ง้อมานานนม
2 กันยายน 2553 08:21 น. - comment id 1154119
หวัดดีจ้าน้องสาว....... ถึงเจ็บแต่ใจมันก็ยังรักอยู่ดีเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะ...... คิดถึงเสมอจ้า....จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
2 กันยายน 2553 20:26 น. - comment id 1154216
แวะมาทักทายค่ะ
7 กันยายน 2553 23:00 น. - comment id 1154934
แม้ดวงใจจะแตกแหลกสลาย ด้วยเรื่องร้ายมีมาหาเสมอ มิใช่เพียงแต่เราเขาก็เจอ ขอให้เธอคิดไว้ได้จดจำ เก็บอดีตปวดร้าวและเศร้าโศก ทิ้งใต้โลกอย่าได้ไปถลำ แค่อดีตผ่านไปใครกระทำ ให้เจ็บช้ำก็แค่นั้นมันธรรมดา หันไปมองรอบข้างยังมีอยู่ คนคอยดูแลแผลและรักษา เข้าประคองยามล้มก็มีมา เจรจาปลอบประโลมก็ยังมี ตั้งใจไว้จะรวมแรงให้แกร่งกล้า ผ่านเวลาจะกลับฟื้นคืนแสงสี ผจญภัยต่อกรผองไพรี เจ็บแค่นี้ไม่เป็นไรอย่าไปกลัว เข้ามาให้กำลังใจจ้า สงสัยจังทำไมถึงชื่อแมงกุ๊ดจี่ ^___^
13 กันยายน 2553 14:12 น. - comment id 1155869
ความผิดหวัง.. ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณแมงกุ๊ดจี่