ในวันหนึ่งงดงามในยามบ่าย ริมหาดทรายทะเลเรียบดูเงียบเหงา สายลมพัดบางบางอย่างแผ่วเบา ฟ้าหม่นเทาแต่งดงามเมื่อยามมอง ในวันหนึ่งความเหงาเจ้าจับจิต จึงครุ่นคิดคร่ำครวญชวนหม่นหมอง หากมีใคร่วมฝันตามครรลอง คงมิต้องเฝ้ารำพึงในหนึ่งวัน ในวันหนึ่งหัวใจเจ้าไผลเผลอ เพียงพบเจอเสี้ยวนาทีที่สุขสันต์ ว่ามีเราสร้างนิยามความผูกพัน มีเธอฉันก้าวเดินบนเนินทราย ในวันหนึ่งวันนี้นาทีหนึ่ง คงซ่านซึ้งงดงามเปี่ยมความหมาย สองเราเดินเคียงข้างมิห่างกาย ความเปล่าเปลี่ยวเดียวดายมลายลง ในวันหนึ่งที่เห็นเส้นขอบฟ้า ห้วงเวลาภิรมย์สมประสงค์ ใจสองดวงผูกพันอย่างมั่นคง ให้ยืนยงเป็นเรานานเท่านาน ในวันหนึ่งวันใดในวันหนึ่ง ถ้อยรำพึงเธอสดับฉันขับขาน ฉันจะอยู่ด้วยหวังริมฝั่งธาร ขอฝันหวานฝันซึ้งเพียงหนึ่งใคร
29 สิงหาคม 2553 23:57 น. - comment id 1153513
แซมแวะมาเยี่ยม และบอกว่า บทกลอนไพเราะมากค่ะ... ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ... แซม
30 สิงหาคม 2553 08:23 น. - comment id 1153557
กลอนบทนี้ดีน่ะลุง :)
30 สิงหาคม 2553 10:38 น. - comment id 1153577
เพราะค่ะ
30 สิงหาคม 2553 12:37 น. - comment id 1153638
มักน้อยเนาะแค่หนึ่งวันเอง นานๆมาให้แซว....
30 สิงหาคม 2553 22:14 น. - comment id 1153762
เสียงหนึ่งพร่ำบอก กรอกจิตว่าคิดถึง เสียงเพียงหนึ่งเสี้ยว..เวลาพาใจหาย เสียงหนึ่งคล้ายน้อยใจใครที่รอ... เสียงหนึ่งนี้ก็บอกให้รอ...ขอคนเดียว
31 สิงหาคม 2553 22:43 น. - comment id 1153951
แวะมาเยี่ยมเยียนคะ กลอนเพรา ะมากมาย ห่างหายไปนานสบายดีนะคะ
31 สิงหาคม 2553 22:51 น. - comment id 1153955
ในวันหนึ่งถึงคราวต้องก้าวจาก คงเหลือซากมากมายอย่าหมายหวัง ฉันคงเหงาเศร้าช้ำเพียงลำพัง ภาพความหลังครั้งเก่ายังเฝ้าเตือน ในวันหนึ่งซึ่งคอยร่องรอยฝัน ถ้อยรำพันสรรหาว่าเสมือน เป็นดวงใจใคร่พบสยบเยือน หลายปีเดือนเลือนรางระหว่างเรา