จดหมายถึงสุนทรภู่

บนข.

เจริญพรสุนทรภู่			
ตอนนี้ท่านอยู่ ณ ภพไหน
ยังสดชื่นสำราญหรืออย่างไร		
หรือหม่นไหม้ทุกข์ทนระคนกัน
คิดถึงท่านใจจะขาด			
จึงรีบคว้ากระดาษขมีขมัน
หยิบดินสอระบายคล้ายรำพัน		
แล้วส่งพลันสุนทรภู่คุณครูกลอน
จะส่งเมล์ให้ท่านก็ลำบาก			
เล่นไอไฟว์ก็ยากลำบากสอน
เอสเอ็มเอส เฟสบุค ยุคเน็ตจร		
ก็ยิ่งร้อนหัวใจท่านไม่เป็น
จึงต้องใช้ความเพียรเขียนจดหมาย		
 มาระบายความใจให้ท่านเห็น
มันก็คือเรื่องกลอนย้อนประเด็น		
คือเรื่องเด่นจึงมาปรึกษากัน
ข้าอยากอ่านกลอนนิราศ			
ซึ่งท่านอาจเขียนใหม่ได้ไหมนั่น
จะนิราศใดๆได้ทั้งนั้น			
ด้วยทุกวันกลอนนิราศนับขาดแคลน
อีกทั้งเรื่องพระอภัยมณี		
จินตนาการท่านนี้ก็สุดแสน
ข้าอยากอ่านภาคสองจองเป็นแฟน		
หรือภาคสามแม้นว่าเวลามี		
ก่อนจะจบจดหมาย			
ขอฝากความสุดท้ายจดหมายนี่
ข้าสงสัยว่าทำไมพระอภัยมณี		
จึงชอบใจเป่าปี่ให้งวยงง
ไม่เหมือนท่านขุนแผนแสนสนิท		
ถือดาบศักดิ์สิทธิ์คิดประสงค์
จะฟันฟาดอมิตรให้ปลิดปลง		
เพียงแค่เหวี่ยงดาบลงก็บรรลัย
ระหว่างเพลงดาบกับเพลงปี่		
ใครจะดีกว่ากันข้าสงสัย
หรือขุนแผนจะเสียทีพระอภัย		
วินิจฉัยเร็วเทอญ...เจริญพร...