๏ ยามสุรีย์เคลื่อนคล้อยลอยดวงลับ ดาววิบวับม่านราตรีก็คลี่เผย ภายเวหาสแสงจันทร์ฝันชิดเชย อกพี่เอยโอบอุ่นกรุ่นฤดี ๏ ลมรำเพยเชยหอมพะยอมเจ้า คอยยั่วเย้าเคลียคลอพะนอศรี เมื่อต้องมนตร์สิเนหาวราลี รักระรี้ลอยล่วงผ่านห้วงกาล ๏ในอ้อมกอดแสงจันทร์ฝันอบอุ่น จุมพิตอันละมุนละไมหวาน อากาศแทนหอห้องผ่องพิมาน รัตติกาลสิเนหาคืนอาลัย ๏ แสนเสียดายต้องกำจรก่อนอุษา แล้วจักมาเติมขวัญในวันใหม่ ตราบจันทร์ฉายส่องหล้าฟ้าอำไพ สองดวงใจผูกพันนิรันดร ๚ะ๛
25 สิงหาคม 2553 14:21 น. - comment id 1152785
นานๆได้ชมผลงานของศิษย์พี่..ซึ่งก็ไม่ ผิดหวังเลยค่ะ ไพเราะงดงามจับใจจริงๆ
25 สิงหาคม 2553 14:25 น. - comment id 1152787
มาชื่นชมงานงามค่ะ
24 สิงหาคม 2553 20:00 น. - comment id 1152832
มาอ่านกลอนหวานมากมายค่ะ
24 สิงหาคม 2553 20:18 น. - comment id 1152844
หวานและอบอุ่นเสมอ...
24 สิงหาคม 2553 20:37 น. - comment id 1152847
บริบทของเรื่องนี้ ยามพระจันทร์ทรงกลดเคลื่อนคล้อยลอยดวงจนจรด ยอดปราสาทสูงบนยอดเขาที่สลับสล้างนั้น ก็บังเกิด ปรากฏการณ์มหัศจรรย์ขึ้น ถึงแม้นว่าโคมทองดวงนั้น จะลอยเด่นอยู่ห่างไกลออกไป แต่บัดนี้เสมือนทอดวงอยู่เพียง ปลายยอดปราสาท ทันใดนั้น ก็บังเกิดรัศมีสีทองเปล่งประกาย พวยพุ่งออกรอบๆดวงเป็นวงแหวนแผ่กว้างไกล ช่างงามเด่น ฉายชัด จนปราสาททั้งหลังก็ถูกห่อหุ้มด้วยม่านละไอทองอยู่เป็นนาน เขาปรากฏกายผ่านแสงจันทร์อันอำไพมายังตัวเธอ เธอสัมผัสเพียงสายลมที่พลิ้วพรมลูบไล้ และแล้วร่างเธอ ก็ลอยละล่องตามร่างที่วิบวับไปด้วยละไอทอง เธอไม่สามารถสัมผัส กายเขาเพราะร่างเขาเสมือนอากาศ แต่เธอสามารถสัมผัสใจเขาได้
24 สิงหาคม 2553 20:39 น. - comment id 1152848
มาอ่านกลอนหวานมากมายค่ะ วลีลักษณา 24 ส.ค. 53 - ******************* ขอบคุณเสมอค่ะ คุณวลีลักษณา คงจะงามสมชื่อและสม อักษรงามๆของคุณนะคะ
24 สิงหาคม 2553 20:41 น. - comment id 1152849
หวานและอบอุ่นเสมอ... บนข. 2 *************** นมัสการค่ะ ท่านบนข. มักจะเรียกชื่อท่านผิดเสมอ ครั้งนี้คงจะถูกต้องแล้ว
24 สิงหาคม 2553 20:45 น. - comment id 1152851
กลอนพี่เจี๊ยบเพราะที่สุดเลยค่ะ เมื่อไหร่หนูจะเก่งเหมือนศิษย์พี่น้อ..
24 สิงหาคม 2553 22:14 น. - comment id 1152868
เดือนเอ๋ยเดือนหงาย ดาวกระจายทรงกลด อุ้มเจ้าขึ้นใส่รถ ว่าจะพาไปชมเดือน พิศแลดูดาวไป ดาวก็ไม่งามเหมือน พิศแลดูเดือน เหมือนนวลอุแม่นา ...
25 สิงหาคม 2553 00:06 น. - comment id 1152881
แม้นจะห่างหายไปนานแต่ศิษย์เราเขียนมา ช่างงดงามจริงๆ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
25 สิงหาคม 2553 18:05 น. - comment id 1152909
พระจันทร์เป็นเรื่องของคนโรแมนติกนะพี่
25 สิงหาคม 2553 16:36 น. - comment id 1152911
เพราะมากค่ะ
25 สิงหาคม 2553 17:46 น. - comment id 1152955
ใต้แสงจันทร์แดนดินถิ่นแดนสรวง รอยอาลัยยังห่วงหาคราชิดใกล้ จันทร์รำเพยเชยชิดแนบติดใด เหมือนรอยจูบใครแนบชิดติดเนื้อนวล เพราะมากคะกระต่ายเป็นคนที่ชอบจันทร์เป็นพิเศษ
25 สิงหาคม 2553 09:48 น. - comment id 1152958
งดงามครับพี่ช่อฯ
25 สิงหาคม 2553 10:15 น. - comment id 1152974
แอบอู้มาชมวิมานพี่ช่อค่ะ ไพเราะค่ะ...
25 สิงหาคม 2553 20:03 น. - comment id 1153000
งดงามในคำ หวัดดีครับ
26 สิงหาคม 2553 16:45 น. - comment id 1153126
เพียงผูกพันนิรันดรนะคะ
27 สิงหาคม 2553 04:16 น. - comment id 1153187
ขอบคุณทุกๆท่านนะคะ ยังสงสัยอยู่ว่า เพลงที่ลงนี่ เป็นของค่ายเพลงอะไรกันแน่ เพราะบางค่ายเขาไม่อนุญาตให้ลงเพลง ต่อไปก็คงจะโพสท์กลอนอย่างเดียวค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 18:22 น. - comment id 1184221
ราตรีกาลผ่านเยือนเตือนดวงจิต ยังเพ่งพิศติดตรึงประหนึ่งฝัน แลวิมานงามสล้างกลางแสงจันทร์ ยลโฉมพรรณเรืองรองผ่องอำไพ งามเด่นเหนือดาวดวงสรวงสู่หล้า เทพธิดาจำแลงแข่งแขไข เปรียบนางทิพย์หยิบโสมย์ประโลมใจ เยื้องกรายไปใกล้ดาษดาริกา ลมโชยปัดพัดยังภวังค์พิศ ตื่นนิมิตชิดเชยเคยโหยหา ยังซาบซึ้งตรึงกาลแห่งจันทรา หวังห้วงฝันขวัญหล้ามาเยี่ยมเยือน