ห้วงรักหรือไฉน ๐ พราวเพริศพริ้งรักล้น คุณอนันต์ จริงฤา แม้นมาดจะใฝ่สรรค์ กีดกั้น ห้วงฟ้าถูกบั่นพลัน ผันพลิก นักแฮ ดุจดั่งกำแพงนั้น ลึกล้ำฉีกสลาย:- ๐ พราวเพริศพริ้งรักนั้น คุณอนันต์มากล้นหรือ แม้นมาดจะใฝ่ถือ คือกีดกั้นห้วงสั่นผวา ห้วงฟ้าถูกบั่นพลัน หลบหลีกนั้นดั่งจันทรา ดุจดั่งกำแพงครา พลิกหาค้นหมดล้ำสลายฯ ๐ ทวนทบพบรอยเก่า ฉีกแสนเศร้าสบกับกลาย มากนักมักจักคลาย ร้ายจริงหนอล้อเล่นผวน หวนพบพักตร์ยิ้มเย้า ดั่งพลิกเฝ้าสถิตย์เรรวน หอมกลิ่นเคยเคล้าชวน ดุจล้วนลากฝากลอยลมฯ ๐ อิงแอบแนบชิดฝัน รอยเก่านั้นพลันขื่นขม กลิ่นแก้มเคยเฝ้าชม บ่มรอยช้ำกลับฝากหทัย เคยกอดอ้อนออเซาะ รักที่เพาะมาป่วนคลาย หวานรักหมดละลาย สิ้นสลายในบ่วงสนองฯ ๐ รอยลิดติดล้ำลึก เฝ้าคอยผนึกต่อสิ่งปอง นวลนางหวังใยยอง สนองแค่ค่ำย้ำแพรวฝัน แสงสีผ่องเพริศพริ้ง โอ้ใจหญิงสุดจำนรรจ์ ทั้งผองลบเลือนสรรค์ สิ้นถวัลย์ในแสงตะวันฯ ๐ ราตรีที่แสนหวาน กลิ่นแก้มนั้นมิอาจผัน กลิ่นหอมอเนกอนันต์ พลันสู่พับสุดนับถวิล บ่อรักในห้วงโศก แสนวิปโยคเป็นอาจินต์ หยดหยาดหลั่งโรยริน ดุจสิ้นรักกำแพงขวางฯ ๐ ห้วงรักนี้หรือไฉน สุดแสนไกลยากยิ่งสร้าง เก่าใหม่ใคร่จืดจาง วางให้เจ้าคอยเฝ้าผสม แพร่พันธุ์ขยายหนอ เฝ้าพะนอใฝ่ภิรมย์ อ้อล้อครองเชยชม เสกสมบ่มน้ำใจนางฯ ๐ ลาแล้วในห้วงรัก แสนประจักษ์ใคร่ขอวาง แม้นผูกมิเลือนราง สร้างสิ่งช้ำระกำไสว วางตัวให้โดดเดี่ยว มุ่งเดินเลี้ยวสู่แดนไพร ขอบฟ้าอันแสนไกล เหตุไฉนดุจคล้ายกำแพง.:- * แก้วประเสริฐ. *
แก้วประเสริฐ 20 ส.ค. 2553 16:47 น. - ID 136416 
1211
26
0
20 สิงหาคม 2553 19:59 น. - comment id 1151828
มาชื่นชมห้วงรักครับ เป็น โคลง กาพย์ ที่เข้ากันดีจังครับ ถ้าจะทาย ผมว่า ต้องเป็นกาพย์ห่อโคลง ประเภทใดประเภทหนึ่ง ไม่กล้ายืนยันครับ จากความรู้อันน้อยนิด ของผมครับ
20 สิงหาคม 2553 19:45 น. - comment id 1152030
คุณ วลีลักษณา ที่เธอแต่งมานั้นเป็นแค่ กาพย์ยานี เท่านั้น แต่ของครู อิอิ พิสดารกว่าจ้า ลองทายซิว่าครูเขียน เขาเรียกว่าอะไรเอ่ย?? อิอิ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
20 สิงหาคม 2553 19:12 น. - comment id 1152182
สุดท้ายที่ปลายทาง...ก็อ้างว้างอย่างหน่ายแหนง ผ่านพ้นสิ่งเคลือบแคลง...ที่แอบแฝงด้วยหลอนลวง พังพับอยู่กับจิต...เหลือแต่พิษที่ติดพ่วง เก็บซากหัวใจกลวง...ออกจากบ่วงทรมาน สวัสดีค่ะครู วลีอ่านเพลินเลยค่ะ
20 สิงหาคม 2553 20:09 น. - comment id 1152188
วลีขอลอกคำตอบ คุณนักสือไร้อันดับค่ะ
20 สิงหาคม 2553 20:43 น. - comment id 1152191
20 สิงหาคม 2553 20:50 น. - comment id 1152196
20 สิงหาคม 2553 20:56 น. - comment id 1152211
ผมมาเดาว่าเป็น โคลงห่อกาพย์ อิอิ มาอ่านงานครูแก้วครับ ....................................... ๐ เห็นบ่วงห่วงรัดห้วง.....หัวใจ แลเช่นเฉกไฉน..........ลึกน้าว- เหน็บซ้อนซ่อนชอนไช....แทรกจิต คือรักริเริ่มก้าว.....ก่อล้วงทรวงใน ฯ
20 สิงหาคม 2553 21:28 น. - comment id 1152216
มาตอบอีกนิดครับ คิดว่าเป็น กาพย์ห่อโคลงเห่เรือครับ ผิดถูกยังไง ช่วยสอนสั่งด้วยครับ
20 สิงหาคม 2553 22:14 น. - comment id 1152224
20 สิงหาคม 2553 22:20 น. - comment id 1152225
20 สิงหาคม 2553 22:45 น. - comment id 1152232
ห้วงรักลงเหวลึก หลอนรู้สึกตะขิดคะขวง เฒ่าแก่แลคู่ควง หลงเข้าบ่วงตามเพรงกรรม มาเยี่ยมป๋าง่ะ
21 สิงหาคม 2553 05:51 น. - comment id 1152278
มาสวัสดีคุณครูแก้วยามเช้าอรุณยังไม่ทัน เบิกฟ้า พร้อมกับความคิดถึงค่ะ
21 สิงหาคม 2553 12:40 น. - comment id 1152288
หวัดดีอีกครั้งค่ะครู... เข้ามาทันได้คำตอบพอดี..อิอิ เพิ่งรู้จักค่ะ กาพย์เห่เรื่อห่อโคลง...นับเป็นความรู้ใหม่ จริงๆค่ะ..เดี๋ยวอ้อยต้องหาเวลาลองศึกษา ดูซะหน่อยแล้ว...ขอบคุณมากนะคะครูที่ มีอะไรใหม่ๆมาแนะนำศิษย์เสมอค่ะ
21 สิงหาคม 2553 13:04 น. - comment id 1152291
...มาดูรูป..555..
21 สิงหาคม 2553 13:59 น. - comment id 1152303
ขอบคุณท่านพี่ ที่ไปเยี่ยม และเชื้อเชิญมาเยี่ยมชมบทประพันธ์ อันแสนไพเราะงดงาม ครับ บทประพันธืชนิดนี้ เรียกว่า กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ หรืออาจเรียกสั้นว่า กาพย์เห่เรือ ก็ได้ การเขียนกาพย์เห่เรือ สามารถแต่งชมอะไรก็ได้ เช่นชมนก ชมไม้ ฯลฯ ของท่านพี่คงเป็นประเภท ชม ห้วงรัก นะครับ ท่านพี่ ขออนุญาติ ตอบสั้นๆอย่างนี้ ก่อนนะครับ ส่วนฉบับยาวววว ผมไปตอบไว้ในกระทู้วันนี้ แล้ว ครับ ๕๕๕ รักษาสุขภาพนะครับ รักและเคารพเสมอ ครับ ท่านพี่
21 สิงหาคม 2553 14:48 น. - comment id 1152314
21 สิงหาคม 2553 14:53 น. - comment id 1152316
21 สิงหาคม 2553 15:01 น. - comment id 1152317
21 สิงหาคม 2553 15:04 น. - comment id 1152318
21 สิงหาคม 2553 15:11 น. - comment id 1152320
21 สิงหาคม 2553 16:38 น. - comment id 1152336
มาสดับสำนวนชวนสนุก สลัดทุกข์ประสบสุขหรรษา ณ ห้วงรักหรือไฉนแคลงใจนา ขอตอบว่ากาพย์ห่อโคลงจรรโลงใจ
21 สิงหาคม 2553 21:03 น. - comment id 1152366
ขอบคุณครูแก้วมากครับ..
22 สิงหาคม 2553 12:00 น. - comment id 1152448
เอ้อ... กิ่งโศกปิดตาเร้ว...กำแพงสูงอาจกั้น....สองเรา แม้หากไม่เห็นเงา.....แต่รู้ สองใจผูกนานเนา....สนิทแน่ กมลเอย รวมร่วมก่อการสู้..........สู่ห้วงความจริงฯ
22 สิงหาคม 2553 14:03 น. - comment id 1152459
22 สิงหาคม 2553 14:06 น. - comment id 1152460
22 สิงหาคม 2553 14:08 น. - comment id 1152461
22 สิงหาคม 2553 14:51 น. - comment id 1152483
สวัสดีครับคุณครู ผมเป็นคนกลัวความยากครับ เลยไม่กล้าเขียนโคลง..เพราะๆอย่างคุณครู...
22 สิงหาคม 2553 15:53 น. - comment id 1152490
22 สิงหาคม 2553 20:18 น. - comment id 1152511
แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ...อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ....
23 สิงหาคม 2553 10:22 น. - comment id 1152574
เพราะมากค่ะครู
23 สิงหาคม 2553 14:54 น. - comment id 1152631
23 สิงหาคม 2553 14:55 น. - comment id 1152633
24 สิงหาคม 2553 19:10 น. - comment id 1152826
สวัสดีค่ะ ขอโทษที่มาช้า แต่ ถ้ามาไทยโพเอมจะแวะมาบ้านพี่เสมอ ที่นี่มีให้อ่านทั้งโคลง กาพย์ กลอน อิอิ ไม่ทายค่ะ รู้แค่ว่าเป็นร้อยกรองคุณภาพขอให้พี่มีสุขภาพดี สดชื่นแจ่มใส มีความสุขทุกๆ วันนะคะ
24 สิงหาคม 2553 20:42 น. - comment id 1152850
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
