คิดถึงคนเขียนกลอน--ละอองน้ำ
zonkung
ได้แต่อ่านตัวอักษรแล้วคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่เคยใช้ค่ำคืนกันถึงเช้า
เราต่างเขียน ต่างถ่ายทอดเรื่องราว
ส่งผ่านสายตากันและกัน
ใครคนนั้นจะจำกันได้ไหม
ถึงเรื่องราวที่ได้คุยกับฉัน
ใครคนนี้อยากเห็นอักษรเธอทุกคืนวัน
ผ่านครบปี ไปอีกครั้งไม่กลับมา
-------------------
ได้แต่ไล่สายตาตามอักษรเก่า
ผสมเป็นคำกลอนเศร้าให้โหยหา
บ้างบางกลอน ก็ทำให้ยิ้มทั้งน้ำตา
รู้ไหมว่าใครคนนี้คิดถึงกัน
------------
กลับมาเยี่ยมอีกสักครั้งจะได้ไหม
เล่าเรื่องราววันที่เธอหายไป--ให้ฉันฝัน
อยากให้รู้ใต้แผ่นฟ้าผืนเดียวกัน
มีคนไกลคนนี้-เฝ้ารอเธอ