๏ สายฝนยังกางม่านท่ามลานหล้า แม้นทิวาขับคาบขึ้นทาบสรวง แต่คงยังไร้สูรย์จำรูญดวง ไขแสงล่วงทอทาบลงอาบไพร ขุนเขาดูหม่นเศร้าท่ามเงาฝน เมฆเบื้องบนลอยลู่ห่มภูใหญ่ ดั่งกลัวแสงสุริยาจักคลาไคล ต้องพงไพรคลายม่านวสันต์เลือน ก็คงเพียงช่วงหนึ่งซึ่งตรึงขอบ ม่านฝนครอบเมืองแมนแลแดนเถื่อน ยามราตรีร้างพราวของดาวเดือน อุษาเลื่อนช่วงสางของกลางวัน คราฟ้าฝนสิ้นสายลงกรายภพ แสงทองสบพงไพรไม่แปรผัน สิ้นทิวา - ราตรีเริ่มคลี่จันทร์ ยังตรงมั่นเฉกเช่นเคยเป็นมา แต่มีหนึ่งซึ่งยังกักขังอยู่ แม้นสางตรู่เยือนย่ำพลบค่ำหา- ลับพ้นจากหล่มธารกาลเวลา เศร้ายังคาเคียงชิดนิจนิรันดร์ แม้นม่านฝนพ้นผ่านไปนานแล้ว ก็ไร้แววคลายทุกข์สบสุขสันต์ ฤๅเพรงกรรมล้อมรุมเข้ากุมกัน ให้สบวันสบคืนความขื่นใจ หากเช่นนั้นจำยอมแลน้อมรับ เคียงคู่กับพันธนามิปราศัย เถิดรัดตรึงขึงขอบรายรอบไป ห่มห้อมใจมืดบอดตลอดกาล ๚ะ๛
16 สิงหาคม 2553 14:59 น. - comment id 1084132
นกปีกหักจุ๊ดจู้ แล้วเอย หวามเก่าที่เคย สยบฟ้า ลี้หมื่นมิละเลย สมสู่ มากนา แปรเปลี่ยนดุจต้นกล้า หมดสิ้นติดโคลนฯ แรงเรี่ยวเคยเฉิดฟ้า คึกคนอง สิ่งแนบหนีทั้งผอง หมดสิ้น มนต์ร่ายมิอาจสนอง ตามสู่ ใจแฮ ดาบบั่นสิ้นรวมลิ้น จุ๊ดจู้ครวญครางฯ มาเยี่ยมท่านเวนไตยขอรับ อิอิ แก้วประเสริฐ.
16 สิงหาคม 2553 14:49 น. - comment id 1084167
อ่านกลอนพี่บินเดี่ยว ทีไร โดนใจทุกที สิน่า
17 สิงหาคม 2553 13:05 น. - comment id 1085356
บางครั้ง บางเวลา ถึงแม้จะไม่ยอม ก็ไม่มีข้อต่อรองใดใดที่จะทำให้ ชนะการต่อรองในครั้งนั้นได้ ... จึงต้อง จำใจยอม ... ดังว่า..ครับ.
16 สิงหาคม 2553 13:16 น. - comment id 1151453
สงสัยคงเพราะท่านบินเดี่ยวหมื่นลี้นี่หละค่ะ
16 สิงหาคม 2553 18:11 น. - comment id 1151466
สิ้นสายฝนหล่นพรำแต่กรรมซัด ให้พรากพลัดวันคืนเคยชื่นหวาน แม้สูรย์พรายพร่างฟ้าทิวากาล แต่มืดดับนับนานกลางลานใจ ชื้นป่าฝนหม่นมัวทั่วแถวเถื่อน เช่นภาพเลือนร้างลับกับสมัย เหลือแต่เสียงครวญคร่ำร่ำอาลัย ที่สิ้นไร้รอยหวังแม้ยังคอย! สวัสดีค่ะ กลอนไพเราะมากค่ะ
16 สิงหาคม 2553 22:08 น. - comment id 1151492
ไพเราะมากค่ะ มากจนไม่กล้าเเจมเลยค่ะ 55
16 สิงหาคม 2553 23:39 น. - comment id 1151502
ไม่ใช่ไม่กล้าแจมอย่างเดียวนะคะ มาอ่านยังแอบๆมาเลย รู้สึกเหมือนกลัวอาจารย์ตอนเรียนหนังสืออยู่แล้วเราไม่เอาถ่าน.... งั้นเลยนะคะ... บทกวีไพเราะจน แซมคิดว่ามันมาจากสวรรค์.... แซมค่ะ
17 สิงหาคม 2553 02:48 น. - comment id 1151507
จนเขาปรึกษาหารือกันเรื่องแจกการ์ดแล้วยังมานั่งเศร้าอยู่อีก อิอิ
17 สิงหาคม 2553 15:21 น. - comment id 1151570
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะเวียนทักทายกันนะ..และต้องขอโทษด้วยที่ไม่มีเวลาตอบเป็นรายบุคคล..เพราะมีภาระกิจจำเป็นที่ต้องเฝ้าไข้คุณแม่ที่โรงพยาบาล..คงต้องห่างหายไปสักพัก ...ระลึกถึงทุกท่านเสมอ...
18 สิงหาคม 2553 08:47 น. - comment id 1151754
18 สิงหาคม 2553 13:39 น. - comment id 1151799
ใจดื้อๆนี่น่าตีนะคะ ขอให้คุณแม่คุณบินเดี่ยวหายไวๆนะคะ