@ นับวัน เท่าเม็ดฝนทุกหยาดริน @

จอมโจร จอมใจ

หยาดฝนริน  หล่นพรูพรำ    ให้ฉ่ำชื่น
วันและคืน   ผูกสัมพันธ์  ด้วยเม็ดฝน
หยาดจากค่ำ จบจวบเช้า เคล้าระคน
เย็นหยาดฝน  สานคืนค่ำ ย่ำย่างอรุณ
 
ดาราวาว  วิบวับแวม  เคยแจ่มฟ้า
จันทร์เจ้าขา เคยเจิดหล้า แสงอบอุ่น
ฟ้าสลัว   มัวตรลบ    ม่านเมฆหมุน
ลับละมุน  ดาวเร้นหลีก  ปลีกจากฟ้า
กบอึ่งอ่าง   พลางพองลม  ขรมแข่งเพรียก
วอนผืนเปียก เรียกบอกฝน  ให้หล่นหา
ร้อนรุ่มเร่า  ไร้แซ่เสียง  หลายเพลา
ยามฝนมา  ขานรับร้อง   ก้องระงม
 
ใต้ร่มไม้   สองนกน้อย   พลอยชิดใกล้    
ก้านกิ่งใบ   บังกายอยู่   คู่สู่สม
หากินกัน  มาทั้งวัน  กร้านแดดลม
เย็นค่ำฝน   ปนร้อนหนาว  เคล้าคลอเคียง     
คิดถึงเธอ คิดถึงกัน ฉันคิดถึง
เหงาสุดซึ้ง ยามห่างไกล ไร้แม้นเสียง
นึกถึงวัน  เวลาสุข  เคยร่วมเรียง
มีแต่เพียง หยาดฝนเหงา เคล้าลมโชย
 
เปรียบให้ฝน   เป็นเช่นวัน   และเวลา  
หยดลงมา    แผ่นดินนั้น   อันแห้งโหย
นับเม็ดฝน    หล่นจากฟ้า   ที่ปรายโปรย 
เปรียบเท่าโดย    วันที่ฉัน      มั่นรักเธอ  
			
                                    /จอมใจ 2553