เจ้านกในกรงเหล็ก ไร้สรรเสกอิสรภาพ ขนสวยสุดใครทาบ ดังโดนสาบให้ทุกข์ทน ท้องฟ้าไม่อาจบิน เพียงได้ยินสิ้นสับสน แสนสวยไม่อาจยล เพียงเพื่อคนที่นำมา จากป่ามาสู่เมือง อันรุ่งเรืองอนาถา คนชมนิยมพา หานำมาเพื่อครอบครอง กักขังในกรงกรรม ความชอบธรรมไร้สมอง นกอยู่คู่ฟ้าทอง ใยเจ้ามองอยู่ในกรง โปรดเถิดทุกทุกท่าน อย่าจับฉันมาจากพง นำมาบรรจุกรง เพื่ออยู่คงไปวันวัน ฉันอยากจะโบยบิน ไปยังถิ่นที่ไฝ่ฝัน ขอเพียงเพียงเท่านั้น ชีวิตฉันเท่านั้นเอง
15 สิงหาคม 2553 18:14 น. - comment id 1151332
เป็นนกที่โชคร้ายจริง ๆ นะคะ ช่วยเหลือตัวเองก็ไม่ได้ซะด้วย
15 สิงหาคม 2553 18:57 น. - comment id 1151340
น่าสงสารนกจัง เป็นคนก็คงไม่ต่างกัน กลอนเพราะดี ผมขอนุญาติ เอาไปแปะ หน้า เฟสบุ๊ค ผมนะครับ
16 สิงหาคม 2553 11:47 น. - comment id 1151434
นั่นสินะคะ คิดอะไรถึงจับนกมาขัง แล้วอ้างว่าเลี้ยง ทั้งๆ ที่ถ้ามันพูดได้ มันคงบอกว่าอย่าเลี้ยงฉัน แต่เด็กน้อยกำพร้า, เร่ร่อน กลับไม่มีใครอยากเลี้ยง???? กาพย์งามมากค่ะ