หนุ่มตังเก

อินทรีทะเล

มองทะเลเห่คลื่นระรื่นพลิ้ว
เป็นรายริ้วม่านขาวอันพราวสม
ซัดซ่าดุจเพลงพิณรินพร่างพรม
โลมภิรมย์ทรายขาวอย่างยาวยืน
สูดอากาศวาดหวังอีกครั้งใหญ่
จักนำชัยจากเลกว้างอย่างแช่มชื่น
อดทนสู้รู้ขยันทุกวันคืน
สินในน้ำดาษดื่นนับหมื่นล้าน
เรือประมงแล่นกลางระหว่างสินธุ์
เอิบดวงจินต์ทรัพย์สมุทรสุดไพศาล
ต่อไปเราคงก้าวย่างอย่างเบิกบาน
จะปลูกบ้านในที่น้อยให้กลอยใจ
แล้วเหล่าปลาทั้งหลายในอวนกว้าง
พลันทอดร่างเป็นและตายภายเรือใหญ่
อีกไม่นานอาทิตย์ลับจะกลับไป
พร้อมรางวัลนำชัยให้ลูกเมีย
เจ้าดวงใจของพ่อคงรออยู่
ยอดพธูโฉมสุดาอย่าละเหี่ย
แม้นงานพี่สาหัสนักมักอ่อนเพลีย
เพื่อลูกเมียสุดที่รักจึงจักทน
ฝันเอยฝันลอยพร่างกลางวสันต์
สร้างเสริมขวัญปลุกใจให้สุขท้น
เรือตังเกโลดแล่นไปในวังชล
แลวังวนวังเวงใจในเวิ้งว้าง
แล้วลมฝนพาฝันนั้นสะดุด
หัตถ์ดำผุดแผ่นภาก่อนฟ้าสาง
ลมอื้ออึงฟ้าคำรามในเลือนราง
ทะเลครางก่อนบ้าพายุซัด
คลื่นลูกใหญ่โถมถั่งสะพรั่งบ้า
ก่อตัวสูงเทียมเมฆาสุดยืนหยัด
แล้วเรือไทยสิ้นชื่อเกินยื้อยัด
ทุกสิ่งพลัดจำแนกแตกกระจาย
โอ้อนาถจริงหนอลูกพ่อเอ๋ย
เจ้าทรามเชยเมียขวัญฝันสลาย
พี่จำจรจากไกลไปแต่กาย
หัวใจหมายเมียลูกเฝ้าผูกพัน
สิ้นคำนึงหนึ่งร่างลอยคว้างสมุทร
ก่อนหัวใจจะหยุดสิ้นสุดฝัน
ข่าวหน้าหนึ่ง หนุ่มตังเกเป็นศพ พลัน
เงินทำขวัญเจ้านายให้ลูกเมีย
******************************
อินทรีทะเล
๑๓/๘/๕๓