น้ำตาหญิง

แก้วประเสริฐ

     น้ำตาหญิง
๐ ม่านน้ำตาหยาดย้อยละห้อยฝืน
ปนสะอื้นแก้มอาบฉาบสิ่งใส
ด้วยเม็ดพราวปานเพชรเก็จวิไล
แต่เหตุไฉนแย้มยิ้มอิ่มเอิบนวล
 ๐ บางครั้งปนสิ่งสรวลชวนให้ฉงน
ยามจ้องยลกลับแปลกแลกกำสรวล
ก้มวงพักตร์ลงต่ำย้ำเย้ายวน
ล้วนอบอวลละอองมิหมองเลย
 ๐ เสียงสะอื้นปนสรวลชวนให้คิด
ยามเพ่งพิศจิตล้วนป่วนสิ่งเฉลย
น้ำใจหญิงยากแล้วใคร่ชิดเชย
แสนอภิเปรยปัญหาละล้าหทัย
 ๐ สักครู่หนึ่งจึงทราบเหตุผลนี้
ผ่านดวงฤดีของนางกระจ่างใส
วกวนเวียนสลัดหนามยามทิ่มใน
ที่สร้างไว้ชายหนุ่มแม่พุ่มพวง
 ๐ หันหวนคิดปัญหาในคราผ่าน
น้ำตาซ่านแปลกจริงยามยิ่งหวง
หรือความรักหลงใหลกว่าใยยวง
เกิดเป็นบ่วงสอดคล้องต้องหลั่งริน
 ๐ น้ำตาหญิงกับชายคล้ายไหมหนอ
สิ่งเกิดก่อผ่านไปให้หวนถวิล
หยาดรินหยดรดราดสาดดวงจินต์
แตกต่างสิ้นแต่คล้ายในสิ่งเดียว
  ๐แต่ชายนั้นผ่านซ่านซึมในทรวง
ยากจะล่วงนอกหน้าหาฉุนเฉียว
แม้นจะรักมากนักจักเดี๋ยวเดียว
ยากจะเกี่ยวหยาดน้ำพร่ำคำสรวล
 ๐ นี่คือข้อแตกต่างหญิงทั้งหลาย
ดีใจคล้ายเศร้าสร้อยละห้อยหวน
ก็รินหลั่งน้ำตาพาพลิกชวน
ล้วนปั่นป่วนเวียนวนระคนใจ.:-
    * แก้วประเสริฐ. *