ณ ที่หนึ่งตรงที่ยังมีแม่ รักเที่ยงแท้ยิ่งใหญ่ยังไพศาล เหนือท้องฟ้าพื้นสมุทรสุดสายธาร รักผลิบานหอมกรุ่นอบอุ่นใจ ความโอบเอื้ออารีมีให้ลูก ความพันผูกลูกแม่มากแค่ไหน ความเมตตาค่ายิ่งกว่าสิ่งใด ทุ่มเทให้ลูกน้อยเจ้ากลอยตา แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเจ้า ทุกวันเฝ้าพุ่มพวงคอยห่วงหา ปัดเหลือบยุงลิ้นไรให้ลูกยา ปรารถนาเจ้าสุขไร้ทุกข์ตรม เมื่อลูกทุกข์กลับมาชายคาบ้าน แม่พร้อมต้านความทุกข์ให้สุขสม เมื่อลูกเจ็บเจ็บตามดุจหนามคม ตำจนจมใจแม่แทบแพ้ตาม เมื่อลูกยังมีแม่พร้อมแก้ไข เรื่องยิ่งใหญ่เกินแก้เพียงแม่ถาม กับสายตาปรานีที่ตีความ จะไม่คร้ามเกรงยิ่งในสิ่งใด ณ ที่หนึ่งตรงที่ไม่มีแม่ ลูกจะหารักแท้ได้แค่ไหน เพียงสักครึ่งรักแม่ลูกแน่ใจ ลูกจะให้ชีวิตแม้ปลิดปลง ----------- (ไร้อันดับ)
นักสืบ ไร้อันดับ 11 ส.ค. 2553 15:18 น. - ID 136275 
1579
4
0
11 สิงหาคม 2553 15:53 น. - comment id 1150794
1
11 สิงหาคม 2553 16:07 น. - comment id 1150799
ผมเองก็เขียนไปเรื่อยๆเปื่อยๆแหละครับจับ โน่นนิดแปะนี่หน่อยมันก็มีเรื่องให้เขียนได้ครับ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
11 สิงหาคม 2553 16:19 น. - comment id 1150801
หน้าส่วนตัว
เน๊อะ เน๊อะ
เย..4 วันหยุดแล้วเที่ยวไหนดี
11 สิงหาคม 2553 16:25 น. - comment id 1150807
บทสุดท้าย...ใช่เลยค่ะ
11 สิงหาคม 2553 16:38 น. - comment id 1150816
11 สิงหาคม 2553 16:52 น. - comment id 1150828
11 สิงหาคม 2553 19:41 น. - comment id 1150845
"เพียงสักครึ่งรักแม่ลูกแน่ใจ ลูกจะให้ชีวิตแม้ปลิดปลง" แสดงว่ายังไม่มีความสามารถ ในการหาความจริงใจจากยอดหญิง... .....หยอกเล่นค่ะ.... แม่คือสผู้หญิงที่งามที่สุดค่ะ
11 สิงหาคม 2553 22:40 น. - comment id 1150878
คิดออกยังพี่ชาย..เรามีอะไรติดค้างกันอยู่นิ
12 สิงหาคม 2553 08:23 น. - comment id 1150894
12 สิงหาคม 2553 12:47 น. - comment id 1150910
10 ไข่เกิบ
12 สิงหาคม 2553 19:36 น. - comment id 1150937
ลูกของแม่ เก้าเดือนอุ้มคุมท้องแม่ครองทุกข์ ทารกปลุกท้องแก่แม่ป่วยหนัก อกตื่นเต้นหมอตำแยมือแน่นัก ขาวม้าถักผูกขึงแม่ดึงดัน เมื่อหนึ่งเบ่งเร่งสองสามร้องปวด สุดร้าวรวดลงลึกสะอึกกลั้น เหงื่อเม็ดโตเต็มหน้าน้ำตาครัน เสียงสวรรค์พลัน อุแว้ แม่คลอดแล้ว กระด้งรับทารกกันตกขอบ เห่เสียงปลอบเคียงข้างอย่างแผ่วแผ่ว ต่อแต่นี้ต้องเลี้ยงดูอยู่ตามแนว กล่อมขวัญแก้วอกอบอุ่นกรุ่นน้ำนม มือแม่ปัดมดมุงมากยุงร้าย มิมีหน่ายสร้างสุขสู้ทุกข์ข่ม ลูกเติบโตส่งเรียนเพียรนิยม ทรัพย์สะสมส่งเสริมเพิ่มฐานทุน ระเบียบแบบวัฒนธรรมพร่ำสอนลูก วิถีถูกสู่สมัยเป็นวัยรุ่น มือแม่กร้านงานกรำพร้อมค้ำจุน เอื้ออุดหนุนลูกหยัดยืนหวังชื่นชู กาลผ่านวันผันวัยใช้ชีวิต อกอ่อนอิดแอบสะอื้นฝืนยิ้มสู้ กี่น้ำตาตกในลูกไม่รู้ จักทนอยู่อย่างหญิงแท้เป็นแม่คน ร้อนทนร้อน หนาวทนหนาวขาก้าวย่ำ งานหนักทำเหน็ดเหนื่อยมิเคยบ่น แม้ชีพสิ้นวิญญาณบันดาลดล รับใช้จนลูกก้าวหน้าชั่วฟ้าดิน นี่เป็นบทกลอนของท่านภู.ภัทรชนน ซึ่งเป็นบทกลอนที่ข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง ฝัน...ถึงแม่ (อ่านแล้วน้ำตาริน) ณ มุมหนึ่งซึ่งสลัวกลั้วแสงสี เคล้านารีร่วมล้อมพร้อมเหล้าหวาน คลอดนตรีเต้นรำฉ่ำดวงมาน แสนสำราญลือเลื่องเลิศเมืองกรุง ค่อนคืนค่ำกลับหอรอแฟนสาว เผลอหลับยาวหยาดฝันถึงบ้านทุ่ง นอนหนุนตักอุ่นแท้แม่ปัดยุง เพราะขาดมุ้งแม่บอกฉันว่ามันแพง แผ่วเพลงพร่ำคำซอคลอเห่กล่อม ขวัญถนอมอ้อมอกอุ่นใช่หนุนแกล้ง ดึกสงัดน้ำค้างหนาวเย็นร้าวแรง กระท่อมแห่งขุนเขาโศกเศร้าตรม เวียนผ่านวันผันวัยใช้ชีวิต แม่สร้างสิทธิ์สร้างสุขปัดทุกข์ข่ม เลี้ยงลูกรักรู้หลักเรียนเขียนอ่านชม ความนิยมมิระย่อท้อแท้ใจ นาที่ขาย ควายที่ผ่อนเงินก้อนหนึ่ง วาดหวังซึ่งลูกสู่กรุงมุ่งสมัย ปริญญาแม่สุดหวังสิ่งตั้งไว้ พร้อมสอนให้เพียรขยันวันอำลา หลายปีผ่านชนบทแสนอดอยาก จะลำบากอย่างไรแม่ไม่ว่า ไม่มีแม้จดหมายลูกถูกส่งมา หยาดน้ำตากี่หยาดหยดหลั่งรดริน มือหยาบกร้านหนังเหี่ยวย่นหญิงคนแก่ ร่างของแม่อมโรคโศกถวิล ส่ำสะล้อโหยหวนคร่ำครวญยิน คงไม่สิ้นไร้ลูกรักกลับพักพิง เสียงแฟนสาวบ่นปลุกรีบลุกตื่น ฝัน เมื่อคืนคิดถึงแม่อย่างแท้ยิ่ง หรือในฝันฟ้องเห็นความเป็นจริง ฉันทอดทิ้งแม่อยู่ทุ่งกับยุงตอม จ้องดูรูปเก่าแก่ที่แม่ให้ มองภาพไหวนอนหนุนอุ่นอกอ้อม ระหว่างแม่กับลูกเหมือนสุขพร้อม รักหล่อหลอมรินหลั่งฝังอุรา รีบเร่งเขียนจดหมายหลายฉบับ พร้อมยอมรับสารภาพบาปหนักหนา แต่วันนี้โทรเลขที่ส่งมา ข้อความว่า แม่ ล้มพับดับชีพแล้ว บทกลอนนี้เป็นอีกบทหนึ่งของท่านภู.ภัทรชนน ซึ่งเป็นบทกวีที่อ่านแล้วยิ่งทำให้คิดถึงแม่จริง ๆ ครับ เดินด้นดั้นเด่นได้ด้วยใครเล่า ?? คลอดจากครรภ์มารดามาดูโลก เกิดเศร้าโศกสุขสลดระทดถาม แรกร้องโรทรวะวัยวิสัยงาม ยิ้มยลยามเจ้ายิ้มพริ้มยรรยอง อกอ่อนอิดแอบสะอื้นฝืนยิ้มยอด เกื้อกกกอดกล่อมเกลาก้าวกุก่อง ทรัพย์ส่งเสียสื่อส่งเสริมเตือนเติมตรอง รู้ช่ำชองรู้เชิงเถกิงไกร พิเคราะห์ครวญหวนค่าธาราถัน น้ำสวรรค์สรรค์สวัสดิ์วัฒน์ไสว ร่วมแรงรักล้อมรวงสุดห้วงใจ เอื้ออุ่นไออิ่มอกโอบอุ้มอิง ศึกประถม มัธยม สู้สมศึก รู้เรียนลึก รู้ปัน หลากสรรพ์สิ่ง ปริญญาถาโถมถึง...สุขพึ่งพิง ได้งานเงินงามยิ่งพริ้งพฤทธ์พล กว่าฝ่าไฟใฝ่ฝ่าเบิกฟ้าฝัน ฝึกฝ่าฟันฝุ่นฝ้าฝ่าลมฝน เคราะห์คำราม คล้ำคล่ำ คร่าคำรน เพิกโพ้นพ้นเพราะเพียรเวียรพิพิธ ประสบโศก ประสารเศร้า ประเทาโศก ประไพรโชค ประพฤติชัด สัตย์ประสิทธิ์ ประทักษ์สม ประพรมเสก เอกประวิตร ปรุงประดิษฐ์ ประดับ ประทับทัฬห์ เดินคั้นด้นเด่นได้เพราะใครเล่า? ดับโศกเศร้า สุขสดสวย ด้วยใครนั่น ? สร้างศิลป์สือสื่อไซร้ มีใครกัน ? คือแม่ฉัน แม่เรา"แม่เราเอง.!!!" ................................................ กี่สิบปีที่ผูกพันเป็นขวัญมิ่ง กี่ร้อยสิ่งประสงค์ใดให้สมหมาย กี่พันคุณปั้นเป็นดาวพราวพริ้งพราย กี่หมื่นสายเส้นทางสร้างชีวัน กี่แสนคำรำพันไปแทนไม่หมด กี่ล้านหยดหยาดเหงื่อเพื่อจอมขวัญ กี่โกฏิเกียรติเกริกไกรให้สัมพันธ์ กี่ความฝันแม่จักกอปรมอบทั้งปวง กี่ชีวันพรรณนาหาใดเปรียบ กี่คำเทียบมิเทียมเท่าภูเขาหลวง กี่ลักษณ์รสพจน์ล้ำขอบำบวง กี่ชาติช่วงฟ้าดินเห็นเป็นพยาน กี่เมตตาการุณย์เกื้อเอื้อเฟื้อแจ้ง กี่สีแสงส่องสว่างสร้างสุขศานต์ กี่สิบร้อยพันผูกลูกชื่นบาน กี่หมื่นล้านแสนพจน์ขอทดแทน รักแม่
14 สิงหาคม 2553 07:25 น. - comment id 1151115
14 สิงหาคม 2553 07:30 น. - comment id 1151116
14 สิงหาคม 2553 07:32 น. - comment id 1151117
14 สิงหาคม 2553 07:33 น. - comment id 1151118
14 สิงหาคม 2553 07:35 น. - comment id 1151119
14 สิงหาคม 2553 07:35 น. - comment id 1151120
14 สิงหาคม 2553 07:38 น. - comment id 1151122
14 สิงหาคม 2553 07:40 น. - comment id 1151123
14 สิงหาคม 2553 07:41 น. - comment id 1151124
14 สิงหาคม 2553 07:42 น. - comment id 1151125
14 สิงหาคม 2553 07:43 น. - comment id 1151127
14 สิงหาคม 2553 17:21 น. - comment id 1151168
เยี่ยมเลยครับ กับบทสุดท้ายย้ำตาไหลเลย
14 สิงหาคม 2553 21:39 น. - comment id 1151197
15 สิงหาคม 2553 18:05 น. - comment id 1151330
รักของแม่ยิ่งใหญ่เหลือเกินครับ
16 สิงหาคม 2553 13:09 น. - comment id 1151449
17 สิงหาคม 2553 14:15 น. - comment id 1151539
ตอนที่ฝนกลับบ้าน ได้อ่านหนังสือธรรมะที่แม่เก็บไว้หัวเตียงค่ะ จำได้ขึ้นใจว่า ตอนที่ลูกเกิดมาแม่เป็นคนเปิดตาให้ได้เห็นโลกใบนี้ ตอนที่แม่จะจากโลกใบนี้ไปก็อยากให้ลูกเป็นคนปิดตา คงคล้ายกับประโยคที่ว่า "นอนตาหลับ"นะคะพี่ฯ ฝนสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้แม่ต้องข่มตาหลับด้วยความเป็นห่วงแน่นอนค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ฯ ระลึกถึงเสมอ
17 สิงหาคม 2553 14:52 น. - comment id 1151556
17 สิงหาคม 2553 14:56 น. - comment id 1151559
ย่องๆๆๆ
17 สิงหาคม 2553 14:57 น. - comment id 1151560
30ขอบคุณค่ะพี่ฯ
17 สิงหาคม 2553 15:19 น. - comment id 1151569
ฝน มาตลบหลังอยู่นี่เอง เมื่อกี้ เห็นไปฝึกภาษา ฟุต ฟิด ฟอ ไฟร์ อยู่ที่บ้านคุณแบม
ตอนนี้บ้านกลอนคงวุ่นวายอีกแระ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
