๏เจ็ดสิบห้าชราภาพแต่อาบอิ่ม เปี่ยมรอยยิ้มทุกยามน๊ะงามขำ มุขตลกเธอถนัดจัดประจำ ทั้งผวนคำไปมาฮากระจาย เรื่องร้องเพลงเต้นรำเธอทำบ่อย สาวเหลือน้อยใครแคร์แม่ยังไหว เธอว่าเรื่องสังขารปล่อยผ่านไป หากวันใดที่หยุดนั่นสุดทาง ทั้งจดจำเป็นเลิศประเสริฐแท้ ความรู้แค่เล็กหน่อยคอยแผ้วถาง ประสบการณ์มากเหลือมิเจือจาง ใบเบิกทางชีวิตจึงคิดเป็น ท่ามกลางลูกชายหญิงรักยิ่งนัก คือเสาหลักจริงแท้ลูกแลเห็น แม่ไม่เคยกำหนดวางกฏเกณฑ์ ลูกเรียนเล่นมีบ้างบางเวลา คำสั่งสอนถึงแก่นแสนลึกล้ำ ทุกเช้าค่ำมิขาดด้วยปรารถนา - มิให้ลูกทะนงหลงอัตตา หรือไขว่คว้าสิ่งใดที่ไกลเกิน ไม่มีเธอวันนี้ไม่มีฉัน คนสำคัญเคียงข้างมิห่างเหิน ยามทุกข์ไม่เคยหวั่นพร้อมเผชิญ ซึ้งเหลือเกินด้วยรัก..กลั่นจากใจ๚๛ เทียนหยด
17 สิงหาคม 2553 13:36 น. - comment id 1084817
อ่านแล้วยิ้มเลยอ่ะแกรเอ๊ย ยิ้มในความรักของแม่และของลูกที่หนึ่งในใจเสมอจริงๆ
11 สิงหาคม 2553 10:45 น. - comment id 1150751
คุณแม่ของพี่อ้อยต้องน่ารักอารมณ์ดีมากๆแน่เลยนะคะ แม่คือที่ 1 ในใจเสมอค่ะ
11 สิงหาคม 2553 11:16 น. - comment id 1150760
อ่านจบ...แล้วยิ้ม..ด้วยความชื่นใจ..ในความน่ารักของแม่คุณอ้อย.... ...อยากจะบอกว่า...ขอให้คุณอ้อยและคุณแม่มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะครับ
11 สิงหาคม 2553 22:04 น. - comment id 1150865
คิดถึงแม่จังท่านจากไปนานแล้ว
11 สิงหาคม 2553 22:08 น. - comment id 1150868
กานต์... ถูกต้องเลยน้อง..ทั้งอารมณ์ดีแล้วก็มีมุข ตลกๆมาเล่นกะลูกเสมอ..ลูกๆของแม่เลย ได้รับพรสวรรค์นี้ติดตัวกันมาเกือบทุกคน เพื่อนๆมักจะเรียกครอบครัวพี่ว่า ครอบคร้ว ตัว อ. จ๊ะ.. อ.หมายถึงอารมณ์ดีไงน้อง..
11 สิงหาคม 2553 22:13 น. - comment id 1150869
คุณเอื้องอังกูร... ค่ะแม่อ้อยน่ารักเสมอ..และอ้อยว่าคนที่แม่ ทุกคนก็ต้องเป็นแบบนี้กับลูกทุกๆคน... อ้อยเชื่อในความผูกพันที่หาอะไรมาเปรียบ ไม่ได้จริงๆค่ะ ^ ^ พรใดที่คุณได้อวยพรไว้อ้อยขอส่งกลับ เช่นกัน..มีความสุขนะคะ
11 สิงหาคม 2553 22:14 น. - comment id 1150870
เฌอ.... ขอบคุณมากมายสำหรับคำอวยพร..อ้อยขอ ส่งคืนกลับจากใจจริงเลยจ๊ะ
11 สิงหาคม 2553 22:23 น. - comment id 1150871
สหายยา... อยากรู้โปรแกรมของอ้อยป่ะ... >เริ่มจากวันนี้ พาแม่ไปหม่ำมื้อเย็นมาแล้ว เพิ่งกลับมาถึงนี่หล่ะ >พรุ่งนี้จะพาแม่ไปตลาด อตก.หาของอร่อย รับทานหน่อย..อิอิ ไม่พ้นเรื่องกินอีกตามเคย หลังจากนั้นจะชวนแม่เรียนวิชา "เลขคณิตคิดในใจ" ต่อเลย..ขอบอก แม่อ้อยน่ะขั้นเซียนเลยหล่ะวิชานี้ ส่วนวันที่เหลือ...แล้วแต่แม่ว่าอยากไปจะ ไปไหน.. ^ ^ สหายหล่ะ..มีโปรแกรมอะไร เล่าสู่กันฟัง บ้างเด้อ...
11 สิงหาคม 2553 22:26 น. - comment id 1150873
พี่นรสิริ... ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ..และไม่ว่า จะอย่างไร แม่ก็ยังอยู่ในใจลูกเสมอ.. ใช่มั๊ยค่ะพี่...ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ
12 สิงหาคม 2553 06:00 น. - comment id 1150888
คุณแม่อ้อย ท่านคงเป็นคนน่ารักมาก รู้แล้วล่ะ อ้อยเหมือนใคร
12 สิงหาคม 2553 08:12 น. - comment id 1150891
แม่น่ารัก ลูกก็น่ารักคับ
12 สิงหาคม 2553 13:37 น. - comment id 1150911
พี่สืบ... ฮ่าๆๆๆ...รู้ม่ายจริงพี่ชายเอ๊ย!
12 สิงหาคม 2553 13:38 น. - comment id 1150912
พี่วิทย์... แม่น่ารักอันนี้จริง...แต่ลูกน่าเตะมากกว่า
12 สิงหาคม 2553 20:00 น. - comment id 1150946
เขียนได้งดงามเสมอศิษย์เราอีกไม่นาน หรอกครูอาจจะสู้เธอมิได้แน่ ต้องอย่างนีซิศิษย์ ต้องเก่งกว่าครู โลกถึงจะเจริญครูกับดีใจหากศิษย์ เราเก่งกว่านะ ดีใจด้วยนะรับเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 สิงหาคม 2553 22:32 น. - comment id 1150981
ครูแก้ว... หวัดดีค่ะครู....ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ครู มอบให้ศิษย์เสมอๆค่ะ ^ ^ และสำหรับเรื่องเขียนกลอน..ศิษย์ยังถือว่า ด้อยทั้งฝีมือและประสบการณ์อีกมากมายยิ่ง นักไม่กล้าที่จะนำมาเปรียบกับงานของครู ได้เลยแม้แต่น้อยนิด...แต่ก็จะพยายาม พัฒนาและเรียนรู้ไปเรื่อยๆเพื่อทำในสิ่ง ที่ตัวเองรักและมีความสุขทีได้ทำค่ะ ขอให้ครูมีสุขภาพแข็งแรงยิ่งๆขึ้นไปนะคะ ด้วยความเคารพและเป็นห่วงค่ะ
13 สิงหาคม 2553 01:32 น. - comment id 1150985
หวัดดีจร้า คุงอ้อย... วันนี้...วันพระ...อรหันต์ในบ้าน... พาไปเที่ยวมาแล้วจร้า... พระผู้โปรด โทษคุณ หนุนนำบท ไร้เกณฑ์กฎ...อันใด..มุ่งใจเห็น... สอนตามลักษณะท่าน..มั่นบำเพ็ญ เกิดก่อเป็น...สำนึก...ให้ตรึกดี ควรผู้ค่า ... นารี...ดีที่หนึ่ง... โดยจิตพึง...พบมา...ตราวิถี เป็นผู้พระ...ประเสริฐ...เลิศวจี พระผู้นี้...เลิศแท้...คือแม่เรา... เราที่นี้...บ่งถึง...ผู้ซึ่งก่อ กำเนิด ค. คนเป็น... เช่นใครเขา อบรมแสน...แหนห่วง..ปวงผู้เรา หญิงทุกเงา...ล้วนใช่...ใจพระเป็น รักต่อท่าน...ท่านรู้...อยู่เป็นนิจ ท่านก็คิด...ถึงแม่...แก่จิตเห็น ไม่มีรัก...อันใด...เทียบได้เป็น รักอยู่เย็น...อย่างแม่...แผ่สืบมา... สุขสันต์วัน แม่...จร้า...
13 สิงหาคม 2553 11:56 น. - comment id 1151016
หวัดเช่นกันจ๊ะ คุณกีฯ สองมือคอยโอบอุ้มและคุ้มเกล้า บ่านั้นเล่าให้ซบไม่จบสิ้น เสียงพร่ำปลอบประโลมโฉมยุพิน น้ำใจรินพรมฉ่ำด้วยคำนึง ดั่งแก้วตาดวงใจแม่ให้หมด คราวรันทดอยู่ไหนต้องไปถึง เพื่อลูกนั่นคลายหวั่นและพรั่นพึง แม้เพียงหนึ่งระทมแม่ขมใจ รักใดใดหรือเทียบเปรียบรักแม่ มั่นคงแท้ทุกทางสว่างไสว มหาสมุทรว่ากว้างยังห่างไกล กับสายใยพันผูกในลูกยา เลือดหนึ่งหยดสีขาวพราวพิสุทธิ์ เป็นที่สุดแห่งรักและปรารถนา จะกี่ชาติบรรจบขอพบพา วอนเทวาจากสรวงทุกห้วงกาล ^ ^ ^ ด้วยความขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่ร่วมแจมกันจ๊ะ และไม่ว่าวันไหนไหนก็พาแม่ไปเที่ยวได้ ทั้งนั้นเนาะ
13 สิงหาคม 2553 13:33 น. - comment id 1151024
ช่วงเผลอพาแม่ไปเที่ยว
13 สิงหาคม 2553 13:34 น. - comment id 1151025
20 ไข่เกิบ อึ๋ย อึ๋ยยยย..
14 สิงหาคม 2553 13:12 น. - comment id 1151149
สหายยา...
17 สิงหาคม 2553 21:29 น. - comment id 1151680
ฝน... อิอิ..แม่ตรูน๊ะ..ยังมีอะไรให้ตรูยิ้มได้ตลอดหล่ะ นี่เลยเมื่อเย็น ไม่รู้นึกไง..ลุกมาเต้นเพลง "ไก่ย่างถูกเผา" เต้นให้ เหลน ดูเฟร้ย... แกรเอ๊ย..ตรูหัวเราะด้วยความเอ็นดูฟร่ะ.. แม่ตรู..ทำไปได้