นี่หรือชีวิต ๐ความเวียนวนวนเวียนต่อในโลก ต่างอุปโภคทุกอย่างที่ขวางหน้า แม้นร่ำรวยล้นฟ้ายังหามา คนจนพาดิ้นรนดุจคนรวย ในทุกสิ่งต่างมีเหตุและผล สู่ทุกคนจัดอิงผ่านสิ่งสลวย ที่ผ่านเข้ามาออกบอกอำนวย คว้าไขว่ช่วยเก็บไว้ไร้ปัญญา บางคนทิ้งนาทีทองหมองเศร้า แล้วก็เฝ้าขอพรวอนสิ่งหา มิต่อสู้ดิ้นรนเพื่อค้นมา คอยวาสนาฟ้าดินจนสิ้นใจ เกิดมานั้นลำเค็ญแสนเข็ญนัก ผ่านอุปสรรคทุกข์สุขมิสุกใส หากรู้จักวางแผนก่อนเกิดไป ก็แก้ไขผ่านสล้างมิร้างจน อย่าท้อแท้ชีวิตวิปริตนัก จงอย่าชักหนทางสร้างสับสน ยอมรับกรรมเวรไว้ไม่ปะปน อุตส่าห์รนหาทางหวังสิ่งปอง เอาชนะตนเองก่อนผู้อื่นแล้ว สิ่งเพริศแพร้วตามมาหาสิ่งสนอง ดำรงไว้พอเพียงเลี่ยงหมายครอง ตั้งสติตรองห้วงจิตคิดแปรปรวน หนึ่งบวกหนึ่งเป็นสองหาใช่สาม คอยคุกคามใจเราเฝ้าสอบสวน มองชีวิตรอบด้านผ่านมิควร อนาคตป่วนหลีกไว้จะได้งาม ในโลกนี้แปรเปลี่ยนเวียนสับสน ด้วยทุกคนหลงใหลจนให้หยาม เห็นคนอื่นด้อยค่าพาคุกคาม ไม่เกรงขามด้วยใจใฝ่ติดมัน ยามเกิดมาหาใช่แตกต่างไซร้ จงอย่าได้หลงใหลในเสพย์สันต์ เมื่อเป็นมนุษย์เกิดมาจงช่วยกัน ให้ผูกพันฉันท์พี่น้องสนองตัว ทุกคนนั้นเกิดมาพาสลายสิ้น สู่แผ่นดินความงามขามสิ่งสลัว สร้างสิ่งดีชื่อเสียงอย่าหมองมัว ลบสิ่งชั่วคิดตรองครองเป็นตอน อุทาหรณ์ผ่านมาจงพาคิด เขาลิขิตมากมายใคร่สั่งสอน ว่าสิ่งใดในโลกมิแน่นอน สิ่งงามผ่อนคลายลงตรงชรา ผิดกับความดีที่สะสมไว้ ซึ่งจะได้สรรเสริญจำเริญหา แม้นสิ้นชีพดับลงปลงชีวา เขาก็มาสลักไว้ในแผ่นดิน.:- * แก้วประเสริฐ. *
26 กรกฎาคม 2553 17:00 น. - comment id 1147962
สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว นี่แหละค่ะชีวิต กลอนสอนจิตดีจริง ๆ เกิดได้ทั้งชายหญิง อย่าเฉยนิ่งหมั่นทำดี
26 กรกฎาคม 2553 17:09 น. - comment id 1147963
คุณ ครูกระดาษทราย ผมว่าจะไปเขียนเดือนหน้านะครับครู แต่นึกๆ อย่างไรไม่รู้มองไปมองมาคิดไปคิดมา ก็เลยเขียน เล่นๆไว้ อ้อๆๆ ผมหาภาพมาลงนึกไม่ออกว่าจะ ว่าจะลงอะไร ดีขอยืมภาพนี้ไปลงไว้นะครับ ขอบคุณ ล่วงหน้าครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
26 กรกฎาคม 2553 20:38 น. - comment id 1147980
สาธุจ้า ลุงแก้ว
26 กรกฎาคม 2553 20:43 น. - comment id 1147984
สวัสดีค่ะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
26 กรกฎาคม 2553 21:20 น. - comment id 1147999
สวัสดีค่ะ ทุกครั้งที่เข้าบ้านกลอนจะพบพี่ชายเสมอ พี่หายไปก็คิดถึง เป็นห่วงด้วย ไม่รู้ว่าอยู่ดีมีสุขหรืออย่างไร วันนี้ได้มาพบ รู้สึกปิติอย่างยิ่ง ถ้าพี่ชายสบายดีอย่าทิ้งบ้านกลอนนะคะ พลีสสสสส
26 กรกฎาคม 2553 23:00 น. - comment id 1148011
งดเหล้า เข้าพรรษา ทั้งสุรา เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด เลยเอามะขามมาฝาก แก้เปรี้ยวปาก ลุงแก้วประเสริฐ
27 กรกฎาคม 2553 06:48 น. - comment id 1148021
ทุกชีวิตเกิดมาพึ่งพากัน ร่วมแบ่งปันน้ำใจไม่สับสน ยามมั่งมีก็เปรมปรีกันทุกคน เมื่อยามจนทนลำบากยากจะกิน หวัดดีครับครูแก้วประเสริฐ
27 กรกฎาคม 2553 09:46 น. - comment id 1148039
ธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ขันธ์ทั้งห้า คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และ วิญญาณ และ อายตนะหก คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ สิ่งเหล่านี้ ก่อให้เกิด ตัวและตน ขึ้น
27 กรกฎาคม 2553 10:39 น. - comment id 1148046
ทุกสิ่งคือชีวิต...เลือกที่จะเป็นด้วยตัวเอง
27 กรกฎาคม 2553 10:44 น. - comment id 1148048
แวะมาอ่านกลอนงาม ๆ ครับ
27 กรกฎาคม 2553 11:09 น. - comment id 1148052
...M150..ชีวิตเกินร้อย..ห้ามดื่มเกินวันละสองขวด...เด็กและสตรีมีพุงควรปรึกษาลุงแก้ว.. ..มาแซวช่วงเข้าพรรษา...สบายดีนะครับ
27 กรกฎาคม 2553 12:54 น. - comment id 1148063
สวัสดีค่ะ....ครู... กลอนของครูให้แง่คิดดีมากค่ะ สุขภาพของครูเป็นอย่างไรบ้างคะ
27 กรกฎาคม 2553 13:35 น. - comment id 1148070
คุณ หนูสน จ้าสาธุ ด้วยนะในวันพระใหญ่นี้ การกระทำ ควรจะพร้อมทั้งสามอย่างถึงจัดได้ว่าเป็นการบูชา พระคุณขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ ต้อง ปฏิบัติตนด้วย กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม นอบน้อมด้วยจิตที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ตั้งมั่น ด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อครบองค์สามแล้ว มหากุศลก็จะบังเกิดขึ้นอย่างครบถ้วนจ้า รักหลาน เราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 13:51 น. - comment id 1148078
คุณ วลีลักษณา อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นั่นเป็นสัจธรรมที่ ทุกๆคนมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อนิจจัง ความเปลี่ยน แปลงใปทุกขณะจิต จิตย่อมเกิดดับตลอดเวลาทั้ง ร่างกายและวัตถุทั้งหลาย หากวัตถุนั้นมีจิตวิญญาณ อยู่ก็เป็นจำพวกสัตว์ทั้งหลายรวมทั้งมนุษย์ด้วย เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น ต่อร่างกายเราแล้ว หากปล่อยวางเสียไม่สนใจ ไม่ติดยึดมั่นถือมั่นว่า สิ่งที่เกิดนั้นเป็นปกติธรรมดาของธรรมชาติทั้ง หลาย ที่ เกิด แก่ เจ็บและก็ตายไป หากเอา มาใส่ใจเราก็จะเกิดเป็น ทุกขังทันที ทุกขังคือ ความเร่าร้อนกระวนกระวายดุจไฟดวงหนึ่งที่ ร้อนแรงกว่าไฟธรรมดา กระสับกระส่ายต่อความ เปลี่ยนแปลงนั้นๆ หากปล่อยวางเสียก็จะไม่ เกิดเป็นทุกข์ แล้วก็เดินทางตามทางของธรรม ชาติไป ก็จะเป็น อนัตตา คือความไม่แน่นอน ไม่ใช่ของเราของเขา บังคับเปลี่ยนแปลงไม่ได้ สมัยใหม่ทำได้ก็เพียงชะลองแค่ผิวหนัง แต่ภาย ในนั้นชะลอไม่ได้เพียงแค่ทุเลาด้วยยาบางชนิด แต่ก็ต้องดับไปในที่สุดจัดอยู่ในจำพวก เกิด แก่ เจ็บตาย การเกิดมาของคนเราตลอดจน สัตว์ ต้นไม้ วัตถุต่างๆ ย่อมอาศัยธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เป็นตัวสร้าง แต่ผิดกับ มนุษย์และสัตว์ ต้นไม้บางจำพวกที่มีวิญญาณ อาศัยอยู่ นั้น จะต้องประกอบด้วย ธาตุทั้งหก คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ และวิญญาณรวม ตัวกันเข้า จึงเกิดการเคลื่อนไหวได้ หากหิน ภูเขาไม่มี วิญญาณธาตุก็ไม่สามารถเคลื่อนไหว ได้เช่น มนุษย์และสัตว์ ส่วนต้นไม้บางจำพวก ขาดอากาศพยุงติดยึดแต่ธาตุดินแม้จะมีวิญญาณ อาศัยอยู่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เพราะไม่ ได้เกิดมาพร้อมๆกันครับ โอ้ยนี่ผมเทสน์หรือ เปล่าหนอ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นพระสงฆ์องค์เจ้า สักหน่อย เพียงเห็นคุณเกริ่นไว้เท่านั้น หาก ผิดไปขออภัยด้วยนะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 13:52 น. - comment id 1148079
สวัสดีคะคุณลุง สบายดีไหมคะ กระต่ายขอให้คุณงามความดีคุ้มครองคุณลุงและครอบครัวค่ะ ด้วยความเคารพรัก กระต่ายน้อย
27 กรกฎาคม 2553 13:56 น. - comment id 1148081
สวัสดีครับครู ๐ ทุกบทคือความบอก เพียงปลอกเปลือกให้แลแก่น ความเนื้อสิบอกแทน พึงหวนต้นเพียงค้นความ.. บทกลอนครู บอกอะไรในทุกๆบท เลยครับ
27 กรกฎาคม 2553 14:16 น. - comment id 1148087
คุณ ม่านแก้ว สวัสดีจ้าน้องสาวที่น่ารัก เพียงอ่านคำกล่าว ก็ชื่นใจแล้ว พี่เองนั้นด้านจิตใจไม่ป่วยหรอกจ้า แต่ร่างกายนี้หนอนั่นซินะเป็นไปตามกฏแห่งกรรม เวรที่สร้างไว้กระมัง การเขียนนี้ที่จริงแล้วว่า จะหยุดสักพักหนึ่งแต่เมื่อไปอ่านกระทู้ของน้อง ก็เลยเกิดลังเลใจ จึงเขียนไว้จ้า แต่ยังไงเพียงแพ้อากาศเท่านั้น เองส่วนอื่นๆปกติจ้า ขอบใจมากนะ รักน้องเราเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 14:20 น. - comment id 1148088
คุณ หนูสน ที่จริงแล้วผมหยุดแต่ไม่เลิก ในเรื่องของมีน เมามานานแล้ว ทุกๆวันนี้ก็ไม่ได้ทานหรอกจ้า ที่เขียนเรื่องไวท์นั้นเป็นสมัยก่อนและเย้าเล่น เท่านั้นเองและ อ้อ มะขามหวานหรือเปรี้ยวผมมี ไว้เป็นประจำคือ ยาชนิดหนึ่งเฉพาะตัวผมนะมัน เป็นยาถ่ายประจำตัว หากวันใดไม่ได้ถ่ายก็ทาน มะขามไม่เกิดชั่วโมง มันจะระบายถ่ายทันทีเลย แต่เป็นเรื่องเฉพาะตัวผมเคยบอกให้คนอื่น ใช้บ้างแต่ไม่ได้ผลครับ ผมจะซื้อเก็บไว้ที่เขา แกะเปลือกและใส่น้ำตาลและเกลือไว้เป็นถุง ประจำเสมอครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 14:51 น. - comment id 1148091
คุณ ป๋อง สวัสดีจ้าเจ้าป๋องเอ๋ย ทุกๆชีวิตเกิดมาต้องตาย ไปทั้งสิ้นแต่การตายนั้นจะดีหรือไม่ดีนั้นอยู่ที่กรรม เวรเป็นผู้กำหนดไว้นั่นเองแหละ ฉนั้นคนเรา เมื่อยังไม่ตายนั้นควรจะรักใคร่กันและกันช่วยเหลือกันและกันจนกว่าชีวิตจะหาไม่ถือว่าเป็นการ สร้างความดีชนิดหนึ่งนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:17 น. - comment id 1148092
คุณ กวีน้อยฯ ที่หลานกล่าวมาก็ถูกต้อง มันเพียงเปลือก นอกเท่านั้นของสัตว์ที่มีจิตวิญญาณ ส่วนวัตถุนั้น มันไม่มีจิตวิญญาณ ดังที่ตอบใน คห.14 ลองอ่าน ดูเอาเองนะ แต่ภายในนั้นยังมีอีก เช่นอายตนะ หก ซึ่งอยู่ภายใน รูป รส กลิ่น เสียง โผสธัพพะ นั้นจะมีก็แต่วัตถุที่มีจิตวิญญาณครองเท่านั้น รัก หลานเราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:18 น. - comment id 1148093
คุณ อรุโณทัย ขอบคุณมากครับเมื่อวานนี้วันพระใหญ่ เลยกล่าวดังคห.ต่างๆ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐง
27 กรกฎาคม 2553 15:24 น. - comment id 1148095
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ อิอิ หาว่าผมเป็นหมอกายภาพไปได้เน๊อะ M150 นั้นเหมาะสำหรับพวกใช้แรงงานนะท่าน ท้าวเวนไตย ส่วนพุงนั้นก็ต้องแยกออกอีกเป็น สองประเภท คือประเภทมีเด็กหรือไม่มี หากไม่มี ก็พอจะช่วยได้หากทำกายบริหาร ก่อนนอนร้อย ครั้งคือเตะอากาศ ถีบจักรยานอวกาศ อิอิ ทำ ทั้งมือและเท้าและยกเท้าทั้งสองข้างให้เสมอกับ ใบหน้าและนอนแล้วยกตัวงอให้ไปจดปลายเท้า อย่างละ ร้อยรับรองว่าพุงจะหายไปในเวลาไม่ นานครับ ช่วยได้เท่านี้เพราะผมทำเป็นประจำ อีกทั้งช่วยอาการโรคภัยเบียดเบียฬได้อีกด้วย รักท่านท้าวเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:30 น. - comment id 1148097
คุณ ทางแสงดาว ครับตัวเราเท่านั้นเป็นผู้กำกับดูแล ใครอื่นจะ มาช่วยไม่ได้หรอกครับ วันนี้ผมตอบกระทู้เกี่ยว กับธรรมมากมายจนละอายใจ คนเก่งๆเขาจะ หมั่นไส้เอาครับ ขอโทษนะครับที่ข้ามตอบไปด้วย ตาลายครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:34 น. - comment id 1148098
คุณ แกงฯ สวัสดีจ้าศิษย์รัก ครูนั้นด้านจิตใจสบายดี เพียงร่างกายมันเป็นไปตามสภาพของธรรมชาติ แหละจ้า จำไว้ด้วยนะ งานร้อยกรองใดๆหากไม่ มีข้อคิดหรือแง่มุมมอง ปรัชญา แฝงไว้ในการ เขียน ร้องกรองนั้นๆก็หาคุณค่าไม่ได้ นอกจากได้ แต่ความเพลิดเพลินเท่านั้น ฉนั้นงานเขียนของ ศิษย์ควรคิดแอบแฝงลงไว้ไม่มากก็น้อยเสมอๆ นะ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:38 น. - comment id 1148099
คุณ กระต่ายน้อย ด้านจิตใจสบายดีจ้า เพียงแต่ร่างกายต้อง ฝืนทนเอาแต่ช่างเถอะมันเป็นธรรมดาของชีวิตนี้ ขอบใจมากที่ห่วงใย รักหลานเราเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:41 น. - comment id 1148100
นี่หรือชีวิต ลิขิตคือเรา ทุกข์นั้นบรรเทา กล่อมเกลาที่ใจ.....ฯ แวะมาทักทายกันค่ะ..ช่วงนี้งานยังมีตลอดค่ะ..ดูแลสุขภาพนะคะ..
27 กรกฎาคม 2553 15:42 น. - comment id 1148101
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รักยิ่งของเราผู้ที่จะต่อสืบไปในอนาคต เขียนได้ดีมากๆ จำไว้นะ งานร้อยกรองใดหาก ไม่แฝงสิ่งอันพึงมีข้อคิดไว้งานเขียนนั้นก็ไร้คุณค่า หาสาระมิได้ นอกจากความเพลิดเพลินไปเท่านั้น หรือหากความเพลิดเพลินนั้นแฝงไว้ให้เขาคิดยิ่ง ดี รักศิษย์เรามากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 15:50 น. - comment id 1148102
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรักยิ่ง ผมทราบดีงานที่คุณเคย บอกผมไว้มิได้เคยลืมเลือนไปเลยสักครั้งเดียว การเป็นวิทยากรที่ดีนั้นต้องเพียบพร้อมข้อมูลต่างๆ ตลอดจนไขว่คว้าหาข้อมูลอื่นๆพร้อมแง่มุขบางอย่าง ไว้เพื่อมิให้คนฟังต้องนั่งหลับ ฉนั้นงานนี้จึงหนัก ด้วยต้องตื่นตัวตื่นใจอยู่เสมอๆผิดกับงานด้านอื่น ครั้นสิ้นแล้วก็แล้วไปนอกจากติดตามผลงานเล็กๆ น้อยๆเท่านั้นก็จบ งานด้านวิทยากรนั้นไม่มีขอบ เขตจบลงยกเว้นจะออกจากงานนี้เสียเท่านั้น เอง งานนี้นับได้ว่าเป็นงานที่ยิ่งใหญ่เสียสละ อย่างใหญ่หลวง ขอให้จงต่อสู้ไปเถอะเพื่อตัว เราเองและเป็นวิทยาทานแก่คนอื่นด้วย ผม นั้นสำหรับคุณผมอดภูมิใจมิได้ที่มีแฝดเพื่อน เช่นคุณ รักแฝดเพื่อนมากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 17:35 น. - comment id 1148111
แวะมาอ่านกลอนสอนใจก่อนกินข้าวเย็นฮับ
27 กรกฎาคม 2553 20:51 น. - comment id 1148140
คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์ ทานข้าวเผื่อด้วยนะ อิอิ มิฉนั้นสำลักแน่ๆ ไม่ได้แช่งนะ เพียงเตือนๆเอาไว้ก่อนกลัวรีบกิน ฮ่าๆๆๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2553 21:29 น. - comment id 1148144
สวัสดีค่ะ อ่านกลอนของครูแล้ว สามคำนี้ก็ผุดขึ้นมาเลยทีเดียวค่ะ ขอบคุณในคำอธิบายที่ละเอียดชัดเจนค่ะ
27 กรกฎาคม 2553 22:21 น. - comment id 1148155
คุณ วลีลักษณา สวัสดีจ้า ผมชอบชื่อนามปากกาคุณสวยงาม นักความหมายดีจ้า ทำให้รู้สึกเหมือนคนกันเอง อันที่จริงผมตั้งใจว่าจะเขียนไว้ในเดือนหน้า แต่ เห็นคุณม่านแก้วน้องสาวผม อยากจะให้เขียนก็ ลังเลใจ ก็ตุ้ยนุ้ยไปเรื่อยๆแหละ ขอบใจมากนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
29 กรกฎาคม 2553 06:45 น. - comment id 1148294
ชีวิต มีเรื่องราวมากมาย บางเรื่องไม่ได้คิดไว้เลย นึกถึงคำพระท่านสอนค่ะ ว่าอย่าประมาทกับชีวิต...
29 กรกฎาคม 2553 15:34 น. - comment id 1148369
คุณ กิตติกานต์ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม ครับชีวิตมี เรื่องต่างๆมากมายทั้งดีทั้งเลวปะปนกันเสมอๆมา ความประมาทคือหนทางแห่งความตาย ดั่งพระดำรัส ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ ว่าอย่าได้ ประมาทจงหมั่นสร้างความเพียรให้พ้นทุกข์ คนเรา ที่เดินทางผิดพลาดไปก็ด้วยความประมาทนั่นเองครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
30 กรกฎาคม 2553 10:03 น. - comment id 1148525
เปรียบกงล้อหมุนไปมิได้หยุด พลั้งสะดุดล้มลงที่ตรงไหน เก็บรอยเก่าครั้งก่อนเพื่อสอนใจ เริ่มต้นใหม่ต้องดีกว่าที่เป็น แวะมาฟังคำสอนค่ะครู
30 กรกฎาคม 2553 12:03 น. - comment id 1148541
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเรา นับวันยิ่งเก่งขึ้นมากแล้วดี แล้วที่แฝงสิ่งดีๆไว้ นี่แหละถึงเรียกว่ากลอนที่มี คุณค่า อ้อๆๆ ปีนี้ครูคิดจะไปเที่ยวป่าอีกด้วยเป็น สิ่งที่ครูชอบมาก ถ้าว่างๆหาเวลาไปเที่ยวด้วยกัน นะจะได้พบกันตัวจริงสักครั้งหนึ่ง เขาว่าราวๆเดือน กันยา-ตุลานี่แหละที่ ป่าเมืองเพชรบุรีด้วยกันนะ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.