เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน จะแสนสั้น หรือทอดยาว สักเพียงไหน ในที่สุด หนึ่งวัน ก็ผ่านไป เหลือทิ้งไว้ เพียงเศษเงา เถ้าธุลี ในหนึ่งวัน มีมืด มีสว่าง มีอาทิตย์ ส่องทาง นำวิถี มีแสงจันทร์ งดงาม ยามราตรี มีสุขเกษม เปรมปรีดิ์ มีทุกข์ทน มีความสุข มากมาย ก็หลายครั้ง มีความทุกข์ ประเดประดัง ก็หลายหน มีรอยยิ้ม อิ่มใจ ก็หลายคน มีน้ำตา เอ่อท้น ก็หลายครา เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน ผู้ฉลาด รู้เท่าทัน เร่งสร้างค่า ให้คุ้มกับ ที่เกิด กำเนิดมา โดยไม่ปล่อย เวลา เสียเปล่าไป ส่วนผู้ด้อย ขลาดเขลา เบาปัญญา วันเวลา หามี คุณค่าไม่ หลงระเริง วังวน กลอบาย จนสุดท้าย คิดกลับใจ ก็สายเกิน เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน ใคร่ครวญกัน อย่ามอง แค่ผิวเผิน ทางชีวิต ลิขิตไว้ ให้เลือกเดิน อย่าหลงเพลิน สิ่งลวง บ่วงแห่งมาร เหตุมิมี สิ่งอันใด ที่จีรัง อนิจจัง คือความจริง แห่งสังขาร จากวันเกิด ถึงดับดิ้น สิ้นลมปราณ เหลือผลงาน ไว้เบื้องหลัง บ้างนะเอย (เข้าพรรษา 2553)
อ.วรศิลป์ 19 ก.ค. 2553 13:49 น. - ID 135934 
1718
3
0
19 กรกฎาคม 2553 14:27 น. - comment id 1146876
รดน้ำใจให้ต้นไม้
19 กรกฎาคม 2553 15:32 น. - comment id 1146893
19 กรกฎาคม 2553 17:21 น. - comment id 1146944
เข้ามาอ่าน ได้ข้อคิด
19 กรกฎาคม 2553 23:07 น. - comment id 1147016
โดนใจเต็มๆเลยค่ะ เคยถามตัวเองเหมือนกันค่ะว่า คนเราเกิดมาทำไม ซึ่งตอนแรกๆไม่เข้าใจจนได้ใช้ชีวิตเวลาล่วงเลยผ่านไป ทำให้เข้าใจอะไรได้หลายๆอย่าง และจะพยายามใช้ชีวิตในทุกๆวินาทีให้มีค่า
20 กรกฎาคม 2553 10:46 น. - comment id 1147094
สวัสดีคะ คุณอ.วรศิลป์ Gemini58 ให้คะแนนเต็ม100เลยคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
