ฉันอาจเป็นคนที่ดูงี่เง่า อาจจะเข้าใจบ้างอย่างช้าช้า อาจโต้เถียงเสียงดังทุกครั้งมา อาจเย็นชาหน้าตึงไม่พึ่งใคร เป็นคนที่มีไว้ก็ไร้ค่า ในสายตาเธอตั้งความหวังไว้ ก็คงเป็นเช่นนั้นมันเรื่อยไป ก็ฉันไงคนที่ไม่ดีพอ ฉันอาจดูพร่ำเพ้อเกินเธอรับ คนอาภัพสิ้นไร้จนใครท้อ อาจอ้างว้างหวาดหวั่นตัวสั่นทอ เป็นแค่ตอต้อยต่ำเกินค้ำชู ด้วยท่าทางเซ่อเซ่อที่เธอเชื่อ คงน่าเบื่อเหลือเกินยามเดินคู่ คนเชยเชยทำท่าไม่น่าดู ไม่ควรอยู่คู่เคียงเธอเลี่ยงเดิน เป็นแค่คนเขลาขลาดที่หวาดหวั่น ไม่อาจฟันฝ่าไปในโขดเขิน ไม่อาจทำให้ใจเธอไม่เมิน แค่เศษเกินเดินดินไม่ยินดี แต่ถึงเธอรังเกียจและเหยียดหยาม อยากขอถามเธอก่อนในตอนนี้ หากวันใดน้ำตาท่วมธานี โปรดแบ่งทุกข์ที่มีให้พี่ชาย....... ************
16 กรกฎาคม 2553 00:40 น. - comment id 1145959
ให้พี่เป็นเช่นพี่ที่เป็นอยู่ เชยเซ่อเบื่อหรือไม่ฉันไม่สน แค่พี่ยิ้มฉันยิ้มสุขเสียจน ใครไม่สนช่างหัวมันแระพี่...อิอิ
16 กรกฎาคม 2553 05:16 น. - comment id 1145964
นี่ตั้งใจเลยใช่ไหม? ที่จะเล่นเสียงตรีวรรคสอง ปกติกลอนสุภาพจะห้ามเสียงตรีเสียงจัตวาวรรคสอง มีแต่อังคารกัลยาณพงศ์ที่ข้ามกำแพงเหล่านี้ได้ และกลอนชุดนี้เห็นตั้งใจเล่นเสียงตรีวรรคสอง (สี่บท จากหกบท) หรือนี่เป็นแนวใหม่ของกลอนไทย?
16 กรกฎาคม 2553 07:54 น. - comment id 1145970
รักศรัทธามีค่าเสมอแม้เธออาจมองไม่เห็น เป็นกำลังใจให้ค่ะ
16 กรกฎาคม 2553 09:19 น. - comment id 1145989
เธออาจเป็นคนที่ดีไร้ค่า เธออาจดูคล้ายบ้ากว่าพวกพ้อง เธออาจเป็นคนนิ่งหยิ่งลำพอง เธอเป็นเธอไยต้องร้องของใคร เขาไม่เห็นคุณค่าใช่ว่าหมด เขาไม่เห็นสิ่งทดแทนใจให้ เขาไม่เห็นความรักที่ปักใจ แน่ใจหรือพี่ชาย...แค่นั้นพอ
16 กรกฎาคม 2553 12:09 น. - comment id 1146020
อยากขอ.. อยู่เคียงข้าง...ตลอดไป อร๊าย....น่ารัก
17 กรกฎาคม 2553 06:45 น. - comment id 1146335
1. น้องเมา ให้พี่เป็นเช่นพี่จะดีหรือ คนบื้อบื้อคิดต่างไปอย่างนั้น ถึงจะยิ้มยิ้มให้หัวใจกัน แต่ก็หวั่นและหวาดกลัวขาดเกิน....
17 กรกฎาคม 2553 07:03 น. - comment id 1146336
2. คุณไม่รู้ (แต่ผมรู้ ว่าใคร) เมื่อผู้อวุโสถามมา ก็คงต้องตอบไป ผมก็ไม่ได้ตั้งใจ จะเล่นคำสุดท้าย ของวรรครับเป็นเสียงตรีหรอกครับ เพราะต้องการสื่อสาร ด้านเนื้อหามากกว่า แต่เท่าที่รู้คำสุดท้ายของ ของวรรครับ หลายท่าน อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้ อย่างท่านอังคารที่ใช้ และยังมีหลายๆ ท่านที่ใช้ ในบางครั้ง ธรรมชาติของเสียงวรรณยุกต์ จะทำให้เกิดความไพเราะของภาษา การกำหนดเสียงในงานเชียน ก็น่าจะใช้แนวเดียวกัน แต่การสื่อสาร ก็เป็นสิ่งสำคัญ ในงานเชียน ว่าไหมครับ สำหรับคำถามที่ว่า นี่เป็นแนวใหม่ของกลอนไทยหรือ คงต้องตอบว่า ท่านอังคาร และ อีกหลายท่านทำมาแล้ว จะว่าแนวใหม่ก็คงไม่ใช่ อีกอย่าง คนอย่างผมคงไม่อาจ สร้างกระแสในวงการกลอนได้หรอก ว่าไหมครับ ขอบคุณสำหรับ การมาทักทาย และแลกเปลี่ยน ความรู้ครับ
17 กรกฎาคม 2553 07:05 น. - comment id 1146338
3. คุณม่าน ขอบคุณกำลังใจ ที่ให้มาครับ ....
17 กรกฎาคม 2553 07:26 น. - comment id 1146339
4. คุณน้ำตาลหวาน เราอาจเป็นคนที่เคยมีค่า แต่เวลาหมดลงเขาคงรู้ จึงเดินจากเราไปไม่แลดู ปล่อยให้ผู้รอคอยต้องน้อยใจ เมื่อคุณค่าของเราถูกเขากด จนน้ำลดตอผุดเกินหยุดไว้ ได้แต่รอคำลวงเธอห่วงใย ให้เปลี่ยนไปเป็นจริงอย่างยิ่งเลย...
17 กรกฎาคม 2553 07:31 น. - comment id 1146340
5. หนูสน จะอยู่เคียงข้างกัน....