คนอย่างเธอ คิดว่า ฉันอ่อนนัก แล้วทายทัก ก็ผิด คิดไฉน สิ่งเลวร้าย ก็ป้าย สี ให้จบไป เอาบ้านเป็นให้ซุกหัวนอนทุกวัน อย่าทำให้ฉันต้องเจ็บมากกว่านี้ ไม่มีให้ แต่งฉียไป ไม่อยากว่าให้แปรผัน อย่าทำให้ต้องเศร้าโศก มาจาบัลย์ อย่าไปหันเหชีวิตผิด สิทธิของเรา ต่อนี้ไป ฉันเข็ดขยาดแขยงนัก ให้ประจักษ์ แก่ตา พาหันเห เธอทำลูกเสียใจ ในใจ ไม่เชือนแชร์ เธอมาแช่ให้ฉันอยู่มา กับที่กันทำไม ปล่อยฉันไป ทำมาหากิน สิ้นทุกข์โศก ไม่อยากหมก จุกจิก พลิกสงใส อย่ามาทำเป็น ว่าฉัน ไม่มีทุกครั้งไป หาเงินได้ด้วยตัวเอง ไม่เกรงกลัว...... ขอตาสว่าง.......ไปสีกที จะได้ไหม...........
9 กรกฎาคม 2553 09:11 น. - comment id 1144366
9 กรกฎาคม 2553 17:56 น. - comment id 1144591
จับภาพแสงอาทิตย์ใกล้ขนาดนี้...จะได้ตาสว่าง โอ๊ะ...จ้องมากไป ตาบอดเลย โอ้...นี่ดวงอาทิตย์หรือความรักกันนี่... ที่ทำให้ตาบอด555+
9 กรกฎาคม 2553 19:15 น. - comment id 1144617
จงใจเย็นเอาธรรมมะมาตัดสิน อย่าให้จินตนาการชี้ผิดถูก ยึดหลักธรรมทำหน้าที่มีแก่ลูก เพื่อให้ถูกครรลองทำนองธรรม เอาธรรมมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว จิตใจจะสดใสชื่นบานทำงานก็ไม่เหนื่อย ขอมาร่วมแจมด้วยครับ