โหยหวนหา ๐วนเวียนเว้าวาบเวิ้ง เรรวน ผันกลับนับรัญจวน ฝากฟ้า เหหันสั่นใจชวน เกิดก่อ นวลแม่ ยากเอ่ยซบสู่หล้า สูญแล้วสิ่งครอง:- วนเวียนเว้าวาบเวิ้งเพลิงเรรวน ป่วนรัญจวนฝากฟ้าหาสดใส เหหันสั่นใจชวนนวลจากไป ยากเอ่ยไว้ซบสู่หล้ามาครอง โอ้วาสนาช่างอนาถขาดไร้คู่ แสนอดสูสุดคณามาหม่นหมอง เคยคลอเคลียชวนดมชมสิ่งปอง สิ่งสวยผ่องสิ้นแล้วแผ่วดวงจินต์ เหลือแต่โหยชวนหาหวนใจคิด กลิ่นหอมติดตราตรึงพึงหวนถวิล แสนซาบซึ้งเหตุไฉนให้โรยริน พรากเสียสิ้นฟากฟ้าจากลาไกล นี่หรอกหรือความรักมากยิ่งแล้ว เสียงหวานแผ่วเสนาะไพเราะใส ล้วนอ่อนนุ่มซึมซ่านลิดรานไป วาบหวามใจมาพรากห่างจากจร เปรียบยาพิษซ่อนเร้นเน้นจากฟ้า ซ่านปนมาสิ่งหวานผ่านอัปสร กลิ่นเกสรบุปผาคราพรากจร แสนอาวรณ์ผ่านสนิทฤทธิ์สู่กาย กลิ่นหอมหวนผ่านซึ้งรำพึงถวิล เปรียบดุจชฎิลฝากห้วงถูกลวงสลาย หลงซาบซ่านความรักต้องหักมลาย ยากกลับกลายหลุดพ้นจนคร่ำครวญ ฟ้าคะนองฝนพรำยิ่งช้ำจิต สิ่งสถิตในบ่วงล่วงกำสรวล คิดจนเพ้อหาเธอละเมอนวล จนปั่นป่วนสิ่งหลังครั้งเคียงครอง นี่แหละหนอความรักยากชิดใกล้ หากคลั่งไคล้แปรเปลี่ยนเวียนสนอง ให้ดั่งคล้ายภูผาคราหมายปอง จนเรืองรองยอมรับกับความจริง. * แก้วประเสริฐ. *
8 กรกฎาคม 2553 19:15 น. - comment id 1144167
......ลุงแก้วละเมอเพ้อหาสาวนางใดไหนกันนี่ ฮี่..ฮี่..
8 กรกฎาคม 2553 19:17 น. - comment id 1144168
คุณ ฉางน้อย ละเมอกลัวคนมาฉกไข่จ้าหลานรัก ขี้เกียจ เป็นตู๊ด รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 กรกฎาคม 2553 19:19 น. - comment id 1144170
สวัสดีค่ะ อาจารย์แก้วประเสริฐ ลูกชายเพิ่งแก้ไขคอมฯให้เมื่อวานนี้น่ะค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 19:23 น. - comment id 1144174
คุณ ไหมแก้วฯ ลูกชายปานนี้เป็นหนุ่มไปแล้ว เก่งมากนะ ที่แก้คอมฯได้ ส่วนผมนั้นได้แต่แค่เล่นแก้ไข ไม่เป็นอะไรเลย พึ่งจะผ่านโรงซ่อมมาหยกๆนี่ เองแหละ อ่านกระทู้เธอที่ผมตอบไว้ด้วยนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 กรกฎาคม 2553 19:47 น. - comment id 1144182
โหยหวนหาแห่งห่วง แบบเบื้องบ่วงบางบ้าง วนเวียนวุ่นวายว่าง ในน้องนางเนื้อนิ่มนวล สวัสดีครับ ครูแก้ว คำประพันธ์ข้างบนนี้เรียกว่าอย่างไร ครับ
8 กรกฎาคม 2553 20:21 น. - comment id 1144188
นี่แหละหนอความรักยากชิดใกล้ หากคลั่งไคล้แปรเปลี่ยนเวียนสนอง ให้ดั่งคล้ายภูผาคราหมายปอง จนเรืองรองยอมรับกับความจริง.ท่านแก้วประเสริฐ คะนึงครวญหวนคิดซึ้งพิษรัก ยิ่งห้ามหักยิ่งร้าวราวถูกสิง ด้วยเล่ห์มนต์กลลวงหน่วงประวิง สิ้นทุกสิ่งเคยหมายสลายลง สวัสดีค่ะ มาชื่นชมกลอนงามๆ ค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 20:34 น. - comment id 1144192
คุณ อรุโณทัย ก็ด้วยการเล่นอักษรของผมนี่แหละครับ เป็นเรื่องจนได้ จึงเลิกไปด้วยผมเล่นอักษร เป็นโคลง ผมเรียกว่าการเล่นอักษรครับ ใครจะเรียกอย่างไรผมก็ไม่ทราบได้ ด้วยผม นึกสนุกขึ้นมาเล่นเบื่อๆก็หาสิ่งแปลกๆมาเล่น ครับ คุณเขียนมา สองวรรคเป็นกลอนห้าสอง วรรคหลังเป็นคล้ายกายพ์ยานี11 ครับ แต่มา เพียงเล่นอักษรเท่านั้นเอง อิอิ เดี๋ยวผมก็จะ โดนอีกหรือเปล่าหนอก็ไม่รู้เหมือนกัน เอา หากว่าเรียกว่าอะไรผมบอกว่าไม่รู้ ส่วนผมนั้น เรียกว่าการเล่นอักษรครับ อิอิ โดนหรือเปล่า หว่าเรา อิอิ นี่ไม่รักกันไม่บอกนะกลัวเข้าตัว เองล่ะซิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 กรกฎาคม 2553 20:46 น. - comment id 1144196
คุณ เพียงกมล สวัสดีครับก่อนอื่นขอบคุณที่แวะมาอ่านงาน ของคนบ้าๆบอๆเช่นผมครับ อดีตกาลผ่านสอนตอนเริ่มรัก จึงประจักษ์พิษแรงคล้ายแผลงศร ไม่ถูกเป้าเศร้าหทัยแสนอาวรณ์ ยากขอพรสิ่งใดผ่านใจเรา มีทั้งขมหวานขื่นระรื่นรส สิ่งหมดจดหลงใหลให้อับเฉา เสแสร้งหวานปั่นจิตติดเป็นเงา จนโง่เขลาถูกหลอกชอกช้ำใจ......อิอิ ขอบคุณครับว่างๆมาอ่านงานคนบ้าๆยินดี ต้อนรับครับ หากไม่กลัวติดบ้าจากผม ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
8 กรกฎาคม 2553 20:56 น. - comment id 1144204
สวัสดีคะ คุณลุง อ่านแล้วชอบน่ะคะ ในเนื้อคำหวานละมุนถ้าไม่คิดว่าเป็นคุณลุงแก้ว คงคิดว่าเป็นชายหนุ่มที่ไหนเพ้อถึงใครคนหนึ่งได้ขนาดนี้ กระต่ายแต่งกลอนหวานไม่ค่อยออกนะคะเด๊ยวนี้ สงสัยต้องหาแรงกระตุ้น..อิๆ... แวะมาอ่านของคุณลุงได้ความรู้ดีคะ รักษาสุขภาพนะคะ รักและเคารพเสมอ กระต่ายน้อย
8 กรกฎาคม 2553 21:01 น. - comment id 1144206
เห็นชื่อกลอน หนูคิดว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับ หนังผี จะไม่เข้ามแล้ว กลัวๆ อิ ราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะครู
8 กรกฎาคม 2553 21:18 น. - comment id 1144218
โหยหวนหาแสนอาลัย ถึงฅนไกลที่เฝ้ารอ แวะมาแจมครับ
9 กรกฎาคม 2553 00:42 น. - comment id 1144293
9 กรกฎาคม 2553 03:59 น. - comment id 1144308
สวัสดีค่ะกลับมาแล้วค่ะพี่ชาย มาอ่านกลอนก่อนเข้านอน ความรักเป็นอะไรที่ยากเข้าใจจังเนาะ พี่ชายฝันดีนะ คิดถึงเสมอ
9 กรกฎาคม 2553 07:57 น. - comment id 1144333
โหยหวนหาความงามตามครูท่าน มานั่งอ่านเช้านี้ดีจริงหนอ มีสายลมพลิ้วผ่านธารธารา กังหันแห่งเวลาพาเราเดิน
9 กรกฎาคม 2553 08:10 น. - comment id 1144339
สวัสดียามเช้าๆๆ ค่ะครู มีโคลงด้วย มีกลอนด้วย เขาเรียกว่าอะไรคะ
9 กรกฎาคม 2553 09:27 น. - comment id 1144373
แวะมาขอบคุณที่ให้คำชี้แนะน้องค่ะ และแอบแฮ๊บรูปที่โพสไว้ด้วย ชอบค่ะ
9 กรกฎาคม 2553 14:01 น. - comment id 1144479
คุณ กระต่ายฯ สวัสดีจ้า กระต่ายน้อยทำแบบลุงที่เคยกล่าว ไว้ในกระทู้ซิจ๊ะ ไล่ทำนองอักษรให้ผสานกัน ในวรรคสองคำสุดท้ายให้ใช้อักษรสูงเป็นตัว หลัก เพราะอักษรสูงจะบังคับทำนองเวลาค้น หาคำที่มีเสียงใกล้เคียงทำนองโดยไล่เสียง ให้สอดคล้องกันเพื่อไปหาอักษรสูงที่เราหมาย ตาเอาไว้ก็จะทำให้ได้กลอนที่อ่อนหวานพลิ้ว ไหวไปเองแหละ อีกอย่างหนึ่งอักษรสูงจะออก เสียงจัตวาโดยอัตโนมัติเอง แต่อย่าใช้เสียง สระอี นะ มันจะออกแนวเสียงตรีสูงๆจ๊ะ หัดไว้ ลองทำตามนี้แหละ ส่วน เสียง เอก โท นั้น ลุงเรียกว่าตัวช่วยอักษรสูงด้วยมันจะออกแนว ทางอักษรสูง สองคำนี้สามารถใช้ได้ทุกตัวอักษร โดย เสียงเอกจะเป็นรองเสียงโทจ๊ะก็จะออก เสียงจัตวาโดยอัตโนมัติเหมือนกัน แต่ลุงไม่ อยากให้ใช้เพราะมันหมายถึงคนเขียนจน ปัญญาแล้วจึงใช้มันจ๊ะ ที่สำคัญคือกลอนจะพา เราไปด้วยบังคับมันไม่ได้จึงจำเป็นต้องใช้ เสียง เอก โท เพื่อให้กลอนลื่นไหลไป ดุจเดียว กับคำอื่นๆที่ออกเสียงจัตวาจะต้องคอยระมัด ระวังตัวตลอดเวลาจนทำให้กลอนติดขัดด้วย ต้องคอยควบคุมบังคับอักษรทำนอง หากใช้ อักษรสูงยกเว้นสระอีแล้ว สบายใจได้เลยว่า ทำนองนั้นไม่ต้องกังวลเสียงจัตวาหรอก ต่อ จากนั้นอยู่ที่เรานั่นเองว่าจะแต่งออกในแนว ไหนๆ ตามใจเราที่จะเขียนไว้ รับรองว่ากลอน จะไม่ออกแนวกระด้างแน่นอนหรือขัดกัน แค่นี้ก่อนนะ รักหลานเรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 14:57 น. - comment id 1144515
คุณ แก้วประภัสสร ศิษย์รักเอย กลัวไปทำไม ผีสางนะ ไม่ใช่ ว่าครูจะลบหลู่ดูหมิ่น ครูก็เคยเห็นมามากแล้ว ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:00 น. - comment id 1144516
คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์ ผมเข้าไปอ่านงานคุณทีไร เห็นชอบเล่น กลอนหก เสมอๆ ก็ดีไปอย่างแหวกแนวไม่ เหมือนคนอื่นๆเขา ผมยังชมอยู่เลยส่วนใหญ่ จะเล่นกลอนตลาดเป็นหลักครับ งามครับกลอน รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:03 น. - comment id 1144517
คุณ nig ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:05 น. - comment id 1144519
คุณ ม่านแก้ว น้องรักพี่ ดีใจด้วยที่กลับมาโดยสวัสดิภาพ พี่อดเป็นห่วงมิได้ นอนเถอะนะฝันดี อันที่จริง การนอนไม่ฝัน พี่ว่าดีที่สุดจ๊ะ รักน้องพี่เสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:11 น. - comment id 1144520
คุณ ครูกระดาษทราย ผมเขียนบทนี้แฝงอะไรไว้ให้คิดครับ ในชีวิตผมผ่านเรื่องแบบนี้มามากเสียมาก ด้วยประชดชีวิต จนกระทั่งมาพบแสงธรรม นั่นแหละถึงได้หยุด ละวางเสีย ก็ทำให้จิตใจ ไม่ติดยึดอะไรมากนัก การประชดตนเองหา ใช่สิ่งอันควรไม่ อานุภาพของความรักนั้นยิ่ง ใหญ่ไพศาลนัก ใครไม่พบจะไม่รู้จักมันผม เองผ่านมาจึงทราบ ครูเองก็รู้ว่าผมเป็นคนที่ จริงใจ ลองรักใครมักจะรักจริงมอบให้ทุกอย่าง แต่หากผมไม่แล้วก็ถือว่าไม่เสมอๆ ผมเป็น คนขี้น้อยใจมากคนหนึ่ง ไม่ต้องมาหรอกเพียง แค่กล่าวไล่ผมคำเดียวเท่านั้นผมจะไม่พูดแต่ จะเก็บไว้ในใจ แล้วก็เริ่มถอยตัวห่างออกมา ไม่สนใจใยดีอีกต่อไป คบนะคบได้แต่จะให้ จริงใจเหมือนเก่าเห็นจะยากสำหรับนิสัยผม นั้น หากลองรักใครผมจะมอบให้ทุกอย่างใน ทางตรงกันข้ามก็เช่นเดียวกันครับ รักครูเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:15 น. - comment id 1144521
คุณ แกงฯ อ้อศิษย์รัก เขาเรียกกันว่า กลอนห่อโคลง จ๊ะ บางคนเรียก โคลงห่อกลอน แต่ครูค้นหา ได้คำสรุปว่า เป็น กลอนห่อโคลง จึงเรียกแบบ นี้จ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ อ้ออ่านกระทู้บนด้วยนะ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:17 น. - comment id 1144522
สวัสดีค่ะ ตอนนี้ไม่โหยหาอะไรแล้วค่ะ
9 กรกฎาคม 2553 15:17 น. - comment id 1144523
คุณ น้ำตาลหวาน ไม่ต้องคิดมากหรอกจ้าน้องรักพี่ พี่เองยัง เคยโพสส์รูปเก็บไว้เหมือนกัน ส่วนงานพี่น้อง เราทำอย่างไรได้ตามสบายจ้า รักน้องมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:22 น. - comment id 1144524
คุณ เฌอมาลย์ เจ้าหญิงครับคนเราหากไม่ผ่านชีวิตด้าน นี้แล้วย่อมจะพูดอะไรๆก็ได้ หากได้รับบทเรียน มาแล้วถึงค่อยจะรู้ว่ามันมีพิษสงร้ายกาจขนาด ไหนจ๊ะ ธรรมเท่านั้นที่ผมค้นพบนั่นแหละจะ ช่วยบรรเทาเราได้จ๊ะ อย่างอื่นเป็นไม่มีอย่าง เช่นผมตอบในกระทู้ข้างบนนั่นแหละจ้า เจ้าหญิงแสนสวยลองไปพิจารณาดูซิหาก ดีก็ควรนำไปหากไม่ดีก็ยังได้รับประดับความ รู้เราด้วยอีกนะ รักเจ้าหญิงมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 15:44 น. - comment id 1144540
ลุง...จะเข้าพรรษาแล้วนะ..เพลาๆมั่ง... ...ไปทำใจอีกสักพรรษาไหมท่านท้าวฯ
9 กรกฎาคม 2553 15:59 น. - comment id 1144545
โหยหวนหาอาวรณ์แอบซ่อนเร้น เหมือนดั่งเข่นอารมณ์ตรมสนอง สุดเงียบเหงาเพราะใจคิดใฝ่ปอง สิ้นหวังครองเคียงคู่อดสูจริง หวัดดีค่ะครู ถือโอกาสนั่งเหงาเป็นเพื่อนเลยนะคะ
9 กรกฎาคม 2553 17:33 น. - comment id 1144576
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ กลิ่นเนื้อหอมย้อมใจสุดให้ฝัน พรรษานั้นมิได้ยากใคร่สนอง แก่เกินแกงอุปัชฌาย์มาปอง แต่เรืองรองด้วยธรรมนำปัญญา. เจ้าเวนไตยอย่าแก่บ้างเน้อ เฮอะๆๆ สหายรักเราจะรู้ว่านรกสวรรค์เป็นอย่างไร ฮ่าๆๆๆ มาม๊ะมาทอดสะกาเล่นดีกว่านะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 17:38 น. - comment id 1144579
คุณ เทียนหยด ดีแล้วศิษย์รักเรา ฝึกที่นี่ก็แล้วกันผิด อย่างไรครูจะได้บอกแก้ไขให้นะ อ่านดูแล้ว นับวันเก่งขึ้นจ้า การผวนอักษรเริ่มเข้าทาง แล้ว คือการพลิกผันอักษรนั่นแหละจ้า หัดไว้ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 18:48 น. - comment id 1144612
มาชื่นชมบทกลอน นึกว่า หอน เอ๊ย..โหยหาใคร... ลุงแก้วสอนหนูสนมั่งซิคะ โคลงฉันท์กาพท์กลอนใหม่ๆ ไม่ค่อยได้ฝึกปรือเลย มัวแต่หาของกินใส่ท้อง หิ้วแก้วมังกรมาฝากหนึ่งรถบรรทุก เทกองไว้หน้าบ้านแล้วนะคะ (ออกแนวติดสินบน55+)
9 กรกฎาคม 2553 21:45 น. - comment id 1144670
ผมว่า กลอนห่อโคลง ไม่ค่อยมีใครเล่นกันนะครับครู แต่ผมว่ามันก็น่าท้าทายดี เหมือนกัน ยิ่งมือใหม่แบบผม ได้ฝึกทั้งสองไปพร้อมๆ กัน ช่วงนี้ผม งานแน่นมากครับ.. ๐ เสียงโหยโชยหั่นห้วง.......เห็นนัย รัวหวั่นสนั่นไหว..........อก,ว้าง เปลี่ยวจิตปลิดปลดใจ......ปลงจอด ใดอื่นดื่นกระด้าง.......เกลื่อนด้าวกองดิน ฯ รักษาสุขภาพด้วยครับครู
9 กรกฎาคม 2553 21:48 น. - comment id 1144673
คุณ หนูสน คุณคิดดีแล้วหรือครับว่าจะให้ผมสอนเรื่องนี้แก่ คุณ คุณคิดอย่างไรแต่ผมบอกว่าผมไม่เคยปฏิเสธ ใครๆ ด้วยผมมีปัญญาน้อยนิดต่ำต้อยมากในเรื่อง แบบนี้ คนที่มาสมัครเป็นศิษย์ผมก็คงจะทราบดีว่าผม เป็นคนอย่างไร หาใช่ว่าผมจะคิดปฏิเสธก็หาไม่แต่ คนเก่งๆในบ้านไทยกลอนซึ่งเก่งกว่าผมมีอีกมาก มายนัก ทุกๆคนล้วนแล้วแต่เชี่ยวชาญในเรื่อง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน กลบท เกือบทั้งนั้นก็ว่า ได้ครับ เก่งกว่าผมมากมายหลายเท่าตัว ผมซึ้ง ในน้ำใจคุณที่คิดจะให้ผมสอนอีกรู้สึกเป็นเกียรติ มาก ผมมีความรู้แค่หางอึ่งเล่นกลอนไปก็เพื่อ ความเพลิดเพลินมิได้จริงจังอะไรทั้งนั้นค้นคว้า เก็บเล็กผสมน้อย จึงต้องยอมรับตัวเองว่าเป็น คนไม่ค่อยมีความรู้อะไรมากนัก และยังมีนิสัย บ้าๆบอๆบ๊องส์อีกด้วย คิดใหม่นะหากคิดจะให้ ผมสอนก็เมล์มาหาผมก่อน ว่าคุณได้ตัดสินใจ แล้วว่าจะให้คนบ้าๆอย่างผมสอน เพื่อความแน่ ใจแก่ตัวจะได้สอนเท่าที่ความรู้ผมมีเท่านั้นนะ แต่ต้องบอกว่า เป็นคุณ หนูสน ด้วย เพราะผม จะลบเมล์ที่ไม่รู้หมดยกเว้นคนที่ผมรู้จักเท่านั้น ผมจะรอการตัดสินใจคุณอีกครั้งนะครับ คิดให้ดีๆก่อนจะเมล์มานะครับ ขอบคุณที่ให้ เกียรติแก่ผม รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 22:01 น. - comment id 1144679
สาหวัดดี ขอรับ คุณลุงแก้วประเสริฐ ผมเอง มะค่อยได้เข้ามาทักทาย กวีไทย เสียนาน แต่ก็ยังได้อ่าน ผลงานดีๆ เพราะๆๆ ของคุณลุง ก็ถือว่า คุ้มค่าเหมือนกัน คือมานเป็นเช่นนี้ ขอรับ เวลา ที่ล่วงไป ผมเอง ยังหาแก่นสาร ในตัว ไม่ได้เลย จะเดินไปทางไหน ก็เหมือนทางตัน เลยว้าวุ่น ในใจ นิดๆๆ ปานกลาง อิอิ แต่อย่างว่า ทำท่า ว่าสำราญ ไปแกนๆ เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ว่าสู้ไป ขอให้คุณลุง มีความสุขตลอดไป นะครับ
9 กรกฎาคม 2553 22:08 น. - comment id 1144683
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รักเรา เธอเป็นคนที่ครูตั้งปณิธานเอาไว้ ซึ่งมีไม่กี่คน โดยเฉพาะเธอครูจะให้เด่นในเรื่อง โคลงเป็นสำคัญ เรื่องกลอนห่อโคลง กาพย์ห่อโคลง กาพย์ขับไม้ห่อโคลงไม่ค่อยเอามาเล่นกันด้วยเหมือน นิราศก็เหมือนกัน สักกวาอีกด้วย อันที่จริงก็มาใช้ ในกลอนแปดเป็นหลักตามที่แจ้งไว้ หากกลอนเชี่ยว ชาญแล้ว จะเล่นคำ เล่นอักษรหรืออะไรๆก็ตาม ย่อมสามารถทำได้อย่างรวดเร็ว ครูติดตามงาน เธอแล้ว ยังอดชมการเล่นโคลงเธอที่เล่นคำได้ อย่างสวยงาม แต่เธอต้องระวังในทำนองไว้ด้วย ที่เกี่ยวกับอักษรที่จะนำมาใช้ แม้จะเป็นคำเก่าๆ แต่ต้องให้มีความหมายแปลได้ด้วยนะ เธอเล่นแนวเดียวกับคุณหมอวฤกหรือคน ในพันธุ์ทิพย์ที่เขานิยมเล่นกัน ซึ่งกำลังนิยมคน ชมจะต้องทราบคำนั้นๆด้วยถึงจะเข้าใจ ส่วนครู นั้นชอบแนวทางของครูศรีปราชญ์ ที่เรียบๆง่ายๆ แต่ได้ความไพเราะเสนาะหูมาก ที่เธอเล่นนั้น มาในสมัยรัตนโกสินธุ์เขานิยม ส่วนของครู ศรีปราชญ์นั้นในสมัยพระนารายณ์มหาราช อยุธยา และมักจะเล่นในหมู่ราษฏร์กันเช่นครั้ง หนึ่ง ครูศรีปราชญ์ท่านแต่งโคลงถวายมหากษัตริย์ ได้รับแหวนมา พอพ้นท้องพระโรง ก็มีคนถาม ซึ่งศิษย์เราคงจะทราบ ดี ฉนั้นจะเห็นได้ว่าคน ในสมัยนั้นนิยมความไพเราะ คำง่ายๆ เป็นหลัก หรือกลอนของท่านครูสุนทรภู่ท่านก็ใช้คำง่ายๆ ในการสื่อเป็นหลัก ด้วยท่านแต่งขายเพื่ออาชีพ ได้รับความนิยมของชนหมู่มากอ่านได้ทั้งสูงและ ต่ำได้ ทุกๆนักปราชญ์หาได้มีใครได้รับรางวัล ของโลก ในไทยมีเพียงคนเดียวในด้านร้อยกรอง คือท่านครูสุนทรภู่เท่านั้น ก็ด้วยความเรียบง่าย ไพเราะเสนาะ แต่ทำไมท่านถึงเรียกกลอนแปด ท่านว่ากลอนตลาด ด้วยสาเหตุในการเขียนเรื่อง ยาวๆ ท่านอาศัยทำนองของอักษรและทำนองของ กลอนเป็นหลักในการเขียน อย่างเช่นครูบอก คือคำกล้ำนั่นเอง จึงมีน้อยต่อน้อยมากที่จะเกิน แปดคำไป การเขียนสมัยนั้นอาศัยทำนองเป็น หลักในการนับคำ ในเมื่อไม่ผิดฉันทลักษณ์ก็ ถือเป็นการถูกต้อง แต่จะได้รับความนิยมหรือ ไม่อยู่ที่ทักษะแต่ละบุคคล เธอต้องจำข้อนี้ไว้ นะ ส่วนการห่อทั้งหลายครูก็แจ้งให้ทราบแล้ว การเล่นเป็นหน้าที่ของเธอชอบแนวไหนก็เล่น แนวนั้นก็แล้วกัน รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 กรกฎาคม 2553 22:24 น. - comment id 1144692
คุณ กวีน้อยฯ สวัสดีหลานรัก ที่จริงผมไม่กล้ารับคุณไว้ก็ด้วย คุณได้รับการถ่ายทอดจากคุณน้าคุณ คือคุณกุลา ไว้นั่นเอง อันที่จริงการเล่นร้อยกรองนั้นต้องอาศัย ความละเอียดรอบคอบ รู้หลักสำคัญการเล่น ตลอด จนเคล็ดลับบางอย่าง เมื่อค้นพบมันแล้วก็จะทำให้ การเล่นร้อยกรองออกทางแนวหวานไพเราะซึ้ง อ่อนพลิ้วไปเองโดยตัวของมันเอง ทุกๆตัวอักษร จะมีทำนองของมันในตัวเองเสร็จ ทำนอง คือแต่ละร้อยกรอง จะมีทำนองของเขาเป็น เอกลักษณ์เสมอ ให้เราค้นหาอักษรมาใส่ในทำนองของร้อยกรอง ให้กลมกลืนกัน ไม่ขัดกัน ร้อยกรองนั้นก็จะเกิด ความไพเราะ ที่ว่าต้องมีความละเอียดรอบคอบคือต้องรู้จัก อักษรไว้ บ้างเป็นคำเดียว บ้างเป็นสองคำ ถึงจะ มีความหมาย บ้างจะมากกว่านี้ก็มี ดังนั้นสิ่งนี้ จึงสำคัญมากที่จะทำให้กลอนเรา น่าอ่าน ควรสอดแทรกแนวทางคำคม หลักปรัชญาไว้ ด้วย ร้อยกรองนั้นจึงจะมีคุณค่า แต่การเล่นนั้น ไม่ควรให้เกินสามอย่างที่เราต้องรักและฝึกฝน เริ่มต้นแรก ด้วยกลอนแปดต้องมีแปดคำรวม ทั้งคำกล้ำด้วย บางครั้งต้องอาศัยคำกล้ำไว้ ทำไม หรือเพราะหากแยกแล้วจะไม่ประสานกลมกลืน กับทำนองของร้อยกรองนั้นๆ เอาแค่นี้ก่อน อย่าท้อถอย หากเชื่อคนที่ความรู้ต่ำต้อยโง่เง่า เต่าตุ่นบ้าๆบอๆ ก็ทดลองทำดู หากเราชำนาญ ที่บอกไม่เกินสามอย่างแล้ว จะไปเล่นอื่นๆก็ได้ เพียงอาศัยปฏิบัติตามฉันทลักษณ์ที่เขากำหนด ไว้เท่านั้น ไม่ต้องท้อถอยสู้ๆต่อไป เห็นเธอเล่น กลบท สมัยก่อนผมก็ชอบมันท้าทายดี แต่คนเขา ไม่นิยมกัน ผมก็เลิก ผมจะเล่น สามอย่างคือ กลอน โคลง และกาพย์ และปลีกย่อยเล็กๆน้อยๆ เท่านั้นตามครูสั่งไว้ อย่าคิดมาก เอาไปทดลองทำดูก่อน ชอบก็เอาไม่ชอบก็ไม่ ต้องเอาก็สิ้นเรื่อง ให้คิดว่าเราเล่นเพื่อ ความสนุกสนาน ประดับความรู้แก้เหงาไว้ ก็จะไม่เกิดความเครียดจ๊ะ รักหลานเราเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2553 19:39 น. - comment id 1145189
..,ไพเราะค่ะ...แวะมาเป้นกำลังใจกันนะคะ..
13 กรกฎาคม 2553 17:46 น. - comment id 1145423
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรักคุณกับผมนับว่าเคยมี วาสนาร่วมกันมาแต่ปางก่อน เมื่อมาพบกัน ในชาตินี้แม้ต่างวาระกัน แต่ก็มาเจอกันอีก ทั้งๆที่เราทั้งสองไม่เคยเลยจะเจอหน้ากันแต่ ความเป็นห่วงใย รำลึก นึกถึงมันกลับอยู่ใน ห้วงจิตใต้สำนึกผม ผมคิดว่าเราสองต่างเคย ทำบุญร่วมกันมา ผมเชื่อในสิ่งนี้ รำลึกนึกถึง เสมอ ระมัดระวังตัวด้วยนะสุขภาพ รักแฝด เพื่อนเสมอ แก้วประเสริฐ.