วิถีใดกำหนด บริบทไหนเล่าที่เราหมาย ชีวิตติดล้อล้วนมากมาย ทางสายแห่งกรรม ธรรมดา เมื่อเกิดมาเราก็มี ลิขิตขีดชี้แสวงหา สะสมลิ่มเลือดเชือดอุรา ไขว่คว้าลุกลามไล่ตามเงา เมื่อเกิดมาเราก็มี ลิขิตขีดชี้ความว่างเปล่า ในอณูอิสระที่ใจเรา ลำนำบอกเล่ากาลเวลา เมื่อเกิดมาเราก็มี ลิขิตขีดชี้รอคอยท่า ความหมายรายล้อมพร้อมธรรมมา ดวงตาของเราฤๅเข้าใจ วิถีใดกำหนด บริบทเอียงซ้ายเอียงขวาใส่ ชีวิตติดล้อล้วนเป็นไป ตามนัยแห่งกรรม ธรรมดา
ก้าวที่...กล้า 8 ก.ค. 2553 09:00 น. - ID 135733 
970
7
0
8 กรกฎาคม 2553 09:11 น. - comment id 1144011
อิอิ มองเห็นป่าว
8 กรกฎาคม 2553 09:23 น. - comment id 1144013
นั่นจิ มัว แต่ มัว อ่ะ อิอิ ไปทำงานก่อนนะค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 09:23 น. - comment id 1144014
สเปนนนนนนนนนน
8 กรกฎาคม 2553 10:06 น. - comment id 1144021
บ๊ะ วันนี้มีสาระแฮะ ก๊ากๆ จวว ไม่ได้มัวแต่เมาอ่ะจ้ะ อิอิ
8 กรกฎาคม 2553 11:50 น. - comment id 1144046
ไม่มัวค่ะ แต่ ง่วงมากค่ะพี่ อิอิ
8 กรกฎาคม 2553 12:10 น. - comment id 1144052
มัวแต่ หรือเปล่า
8 กรกฎาคม 2553 14:42 น. - comment id 1144098
ปรึกษาห้างแว่นท๊อปเจริญด่วน
8 กรกฎาคม 2553 15:20 น. - comment id 1144110
จอมบงการจ๋า... เปิดเมลล์น้องหลินด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ...ขอบคุณค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 20:23 น. - comment id 1144189
เหมือนผมเลยมัวแต่แอบรักเขา....อิอิงุงิงุงิ
8 กรกฎาคม 2553 21:20 น. - comment id 1144219
อื้อ ยังดีนะที่แค่เมา แต่ข้าน้อยสิทั้งมัว และเมาเลยน๊า
9 กรกฎาคม 2553 09:53 น. - comment id 1144382
ดีจร้า....อาคุงก้าว...นพพร สายตาสั้นเหรอ...ใส่แว่นให้...
รูปรสกลิ่น...จินต์รัด...สัมผัสร่าง ตาลืมพร่าง...เช้ารุ่ง...เพียงมุ่งฝัน ตื่นลืมตา...หาค่า...นานาพัน สร้างสวรรค์...ลวงสุข...เพื่อซุกกาย ธารโลกไหล...นัยยะ...สาระล้น เกิดเป็นคน...กล้ำกล...ค้นจุดหมาย ค้นสวรรค์...ควั่นจิต...คิดวุ่นวาย เกิดก่อนตาย...เริงฝัน...กันหนอคน เถ้าธุลี...ที่กาย...ถูกไฟคลอก เพียงปลดปลอก...วิญญาณ...ดาลสับสน พบสวรรค์...ฝันก่อน...ย้อนกลับชนม์ ฝันเวียนวน...อยู่ซ้ำ...รอยกรรมเกวียน เกิดเพื่อมัว...ตัวจิต...คิดพบสุข เกิดเพื่อขลุก...ภาพต่าง...พรางขีดเขียน เกิดเพื่อฝัน...วันผ่าน....กาลทบเวียน เกิดเพื่อเรียน...รู้โลก...โศกความฝัน.... มองทุกอย่าง...กระจ่าง...อย่างมองรู้ มองพิศดู....เห็นค่า...ดั่งห้าขันธ์ มองทุกสิ่ง...นิ่งจิต...พินิจมัน มองรู้ทัน...ภาพคิด...ที่จิตแล ฝึกฝนทั่ง...กระทั่ง...ดั่งเหล็กเข็ม เจิมใจเต็ม...รอยจุด...ดั่งอุดแห แหลมคมคิด...จิตสรร...ปัญญาแล จะเห็นแท้...สุขล้ำ...กรรมกงเกวียน... แว่นกลอน....
9 กรกฎาคม 2553 11:21 น. - comment id 1144409
สวัสดีค่ะแมง แมง อิอิ มัวๆ อยู่
คุณครูกระดาษทราย อิอิ มัวจนพร่าเลือนแล้วก้าวที่กล้า
จวว ฮอลแลนด์
น้องกานต์ สาระสนเท่ห์
แกงฯ อิอิ หลับเลยหรือ
ใบคา มัวแต่ล้มลุกคลุกคลานอยู่นี่ ก้าวที่กล้า ใบคาแนะนำหน่อยจิ
คุณสุริยันต์ฯ มัวแต่ มัวแต่ นั่นจิ อย่ามัวแต่คิดถึงเขาอยู่ล่ะ คิดถึงตัวเองให้มากๆ เป็นกำลังใจให้นะ
9 กรกฎาคม 2553 23:09 น. - comment id 1144701
มัว-- สงสัยเริ่ม สว....
10 กรกฎาคม 2553 14:46 น. - comment id 1144763
ถ้ามัว แปลว่า ตาฝ้าฟาง ต้องใส่แว่น แล้วล่ะครับ มัวอะไร ทำไมมีเด็กน้อย ใส่ปีกด้วย หรือว่า....ลูกคนผสมนก หรือว่า....นั่นน่ะ น่ะนั่น อ่ะน้า สายตา มะดี....เริ่มมัว แหะๆๆๆ ทักทาย เย้าๆๆ ขอรับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
