ริมหน้าต่างบานใหญ่จำได้แม่น เคยหนุนแขนพ่อฉันมองจันทร์ผ่อง แขนข้างซ้ายพ่อนี้ที่ฉันจอง ชี้ชวนมองดวงดาวพราวนภา กลางนอกชานบ้านฉันวันก่อนนั้น แสนสุขสันต์ย่าปู่อยู่พร้อมหน้า ฟังนิทานเรื่องเล่าปรัมปรา ปู่กับย่าเล่าเก่งพร้อมเพลงคลอ ศาลาน้ำริมคลองเคยร้องเพลง เคยตะเบ็งเสียงดังขอตังค์พ่อ เรียกแม่ค้าฉับไวไม่รั้งรอ เรือเทียบจ่อที่ว่างข้างศาลา ริมหน้าต่างวันนี้มีความเหงา แขนที่เฝ้ารอคอยอย่างโหยหา ด้วยโรคร้ายที่เผชิญเกินเยียวยา พ่อจากลาลูกไปไม่หวนคืน กลางนอกชานวันนี้มีความเศร้า มองศาลาบ้านเราเหงาใจฝืน เมื่อทุกคนจากไปใจกล้ำกลืน ยามค่ำคืนมองดาวเหงาหัวใจ -- แกงเขียวหวาน --
8 กรกฎาคม 2553 14:18 น. - comment id 1115693
กลางนอกชานวันนี้ดาวเด่น ศาลาบ้านยังเป็นแรงใจให้ แม้ทุกคนจะจากกันไปไกล แต่เยื่อใยยังส่งถึงให้ซึ้งใจ ครั้งหนึ่งเคยเติบโตจากตรงนี้ ความทรงจำดี ๆ ยังสดใส พ่อกับแม่ก็ยังอยู่กลางห้วงใจ รักยิ่งใหญ่ลูกจะแทนด้วยความดี ให้รู้ว่าพ่อแม่ไม่เหนื่อยเปล่า ที่คอยเฝ้าฟูมฟักเลี้ยงลูกคนนี้ พ่อแม่หลับขอให้หลับฝันดี ทั้งชีวีขอทำดีบูชาคุณ ริมหน้าต่างบานใหญ่จำได้แม่น มองจันทร์ผ่องโดยมีแขนพ่อคอยหนุน จะเก็บภาพเหล่านั้นไว้เป็นทุน ยามว้าวุ่นหยืบเตือนใจไม่ให้ท้อ แจมครับ คุณแกงเขียวหวาน เปลี่ยนเป็นมองมุมนี้ ไปอยู่มุมใดของโลก คุณพ่อก็อยู่กับเรา
7 กรกฎาคม 2553 13:54 น. - comment id 1143849
เป็นกำลังใจให้นะ
7 กรกฎาคม 2553 14:09 น. - comment id 1143856
7 กรกฎาคม 2553 15:27 น. - comment id 1143868
มาอยู่เป็นเพื่อนจ้า
7 กรกฎาคม 2553 15:49 น. - comment id 1143876
พ่อเพียงพลิ้วเล่านิทานเรื่องเดิมตลอดเลยค่ะ
7 กรกฎาคม 2553 17:49 น. - comment id 1143902
เปิดหน้าต่าง เห็นธารใส พักผ่อนหย่อนใจ ยามเลิกงาน
7 กรกฎาคม 2553 19:49 น. - comment id 1143932
7 กรกฎาคม 2553 20:24 น. - comment id 1143939
เหมือนประทานเลยครับ..ไม่มีพ่อให้เรียกอีกแล้ว เศร้าจังเมื่อหวนนึกถึงคำพูดเก่าๆของพ่อ..แต่ก็ไม่ เป็นไรทำใจได้แล้วครับ..เหลือแต่แม่แต่ก็ไม่ค่อย ได้เหลียวแลสักเท่าไร..มัวแต่หาเลี้ยงครอบครัวนี่ แหละบาปแท้ชีวิตผม...
7 กรกฎาคม 2553 21:17 น. - comment id 1143951
ผมก็ไม่มีแม่เหมือนกันเสร้ามาก
7 กรกฎาคม 2553 22:56 น. - comment id 1143981
เก็บไว้เป็นความทรงจำดี ๆ ในชีวิตนะครับ แวะมาให้กำลังใจเพื่อนเสมอ
8 กรกฎาคม 2553 08:05 น. - comment id 1144001
10 เอากับเขามั่ง
8 กรกฎาคม 2553 10:00 น. - comment id 1144018
วันเวลาแม้ไม่อาจหวนคืน แต่ความทรงจำยังคงตราตรึง คิดถึงพ่อค่ะ แวะมาทักทายจ้า
8 กรกฎาคม 2553 12:31 น. - comment id 1144058
แวะมาตรวจงาน เขียนได้ดีแล้วแต่ควร ให้ทำนองพลิ้วกว่านี้อีก การพลิ้วนั้นอยู่ที่ อักษรคำที่เราใช้นั่นเองผสานกับทำนอง เรื่องการเขียนผิดก็สำคัญจะทำให้ความหมาย เปลี่ยนไปด้วย นะเช่น เคยตะเบ็งเสียงดังของตังค์พ่อ อันนี้ขอตังค์พ่อ หากเป็นของตัวค์พ่อ เราไม่ได้ขอ แต่เป็นตังค์ของพ่อ ส่วนชื่อที่ลงท้ายก็ผิดอีก ให้แก้ไขซะด้วย เข้าไปยังหน้าส่วนตัว แล้วไปที่เรื่อง ด้านหลัง ของชื่อเรื่องจะมีช่องสองช่องไปคลิ๊กที่ช่องหลัง ที่มีขีดไว้ กับอีกช่องสำหรับลบกระทู้ตอบหรือรับ จะไม่มีขีดบอกไว้แล้วจะขึ้นข้อความให้เรา แก้ไขได้ ฉนั้นเรื่องคำผิดนี้ควรระมัดระวังไว้ด้วย จำไว้อย่าคิดว่าสิ่งเล็กๆน้อยๆไม่สำคัญ ให้ถือ ว่าสำคัญมากจะทำให้เป็นนิสัยติดตัวเราไป ตลอดควรระมัดระวัง รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 กรกฎาคม 2553 14:22 น. - comment id 1144091
ตกไปคำหนึ่ง ขอแก้ใหม่นะคับ คำว่า "มี" บรรทัดแรกหล่นไป กลางนอกชานวันนี้มีดาวเด่น ศาลาบ้านยังเป็นแรงใจให้ แม้ทุกคนจะจากกันไปไกล แต่เยื่อใยยังส่งถึงให้ซึ้งใจ ครั้งหนึ่งเคยเติบโตจากตรงนี้ ความทรงจำดี ๆ ยังสดใส พ่อกับแม่ก็ยังอยู่กลางห้วงใจ รักยิ่งใหญ่ลูกจะแทนด้วยความดี ให้รู้ว่าพ่อแม่ไม่เหนื่อยเปล่า ที่คอยเฝ้าฟูมฟักเลี้ยงลูกคนนี้ พ่อแม่หลับขอให้หลับฝันดี ทั้งชีวีขอทำดีบูชาคุณ ริมหน้าต่างบานใหญ่จำได้แม่น มองจันทร์ผ่องโดยมีแขนพ่อคอยหนุน จะเก็บภาพเหล่านั้นไว้เป็นทุน ยามว้าวุ่นหยืบเตือนใจไม่ให้ท้อ แจมครับ คุณแกงเขียวหวาน เปลี่ยนเป็นมองมุมนี้ ไปอยู่มุมใดของโลก คุณพ่อก็อยู่กับเราเสมอ เป็นกำลังใจให้เราเสมอ
8 กรกฎาคม 2553 22:30 น. - comment id 1144262
เก่งจัง
9 กรกฎาคม 2553 10:24 น. - comment id 1144387
พี่...จอบอ ขอบคุณมากค่ะ...แกงโดดรับกำลังจากพี่ค่ะ..อิอิ
9 กรกฎาคม 2553 10:25 น. - comment id 1144388
พี่....(น้ำตาลหวาน) ขอบคุณมากค่ะพี่ ดอกไม้...สวยจัง..อิอิ
9 กรกฎาคม 2553 10:26 น. - comment id 1144389
พี่...แก้วประภัสสร ขอบคุณมากค่ะ...เดี๋ยวมีอาหารเลี้ยงค่ะ..
9 กรกฎาคม 2553 10:27 น. - comment id 1144390
ึุคุณ...เพียงพลิ้ว ท่านเจตนาให้..เราจำได้แม่นๆๆปะคะ..อิอิ
9 กรกฎาคม 2553 10:28 น. - comment id 1144391
ครูกระดาษทราย... ชอบหน้าต่างบานนี้จัง แอบไปขโมยนะคะ..อิอิ
9 กรกฎาคม 2553 10:29 น. - comment id 1144392
พี่..ไหมแก้วฯ... ขอบคุณมากค่ะพี่...แวะมาอีกนะคะ
9 กรกฎาคม 2553 10:31 น. - comment id 1144393
พี่...ประทาน ความทรงจำยังคงอยู่กับเราตลอดพี่ว่าปะ พี่กำลังทำหน้าที่ของพี่อยู่ค่ะ แกงฯว่าแม่พี่คงเข้าใจ
9 กรกฎาคม 2553 10:33 น. - comment id 1144394
คุณ..คนเดียวกัน... อย่าเศร้าเลย เรื่องธรรมดาของชีวิต
9 กรกฎาคม 2553 10:34 น. - comment id 1144395
พี่...สุริยันต์ จันทราทิตย์... ใช่ค่ะพี่ เหลือสิ่งดีๆให้เราจำ
9 กรกฎาคม 2553 10:35 น. - comment id 1144396
นู๋....หนูสน ... ขอบคุณมากค่ะ....
9 กรกฎาคม 2553 10:36 น. - comment id 1144397
คุณครู..แก้วประเสริฐ... แหะแหะ...ขอโทษค่ะ
9 กรกฎาคม 2553 10:37 น. - comment id 1144398
คุณ...nig...... เพราะมากค่ะ...เป็นอีกหนึ่งมุม...ที่น่ามองที่สุดค่ะ ขอมองนานๆๆ เด้อ...อิอิ
9 กรกฎาคม 2553 10:39 น. - comment id 1144399
คุณ...คนเมืองน้ำ.. คงต้องฝีกอีกนานค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ ทักทายกันทุกครั้ง....มีความสุขมากๆๆนะคะ...
9 กรกฎาคม 2553 15:26 น. - comment id 1144531
9 กรกฎาคม 2553 16:23 น. - comment id 1144553
คุณ.เฌอมาลย์ ขอบคุณมากค่ะ...
10 กรกฎาคม 2553 14:35 น. - comment id 1144760
เคยออดอ้อนเสียงดังขอตังค์แม่ ตอนเป็นเด็ก และโต ก็ยังทำอย่างนี้อยู่ มาทักทาย ครับ
10 กรกฎาคม 2553 15:48 น. - comment id 1144769
ดีจ้า....กวีน้อยฯ อิอิ...เราก็ทำจ๊ะ และก็จะทำตลอดไปด้วย มุ่งมั่นมาก......เราก็ทำได้กับพ่อกับแม่เท่านั้นแหละเธอว่าปะ...พ่อเรานะถ้าขอตังค์ต้องขอดังๆ(จะได้เยอะ)