๏ เปิดบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำบางคำไข ด้วยบางสิ่งดูเหมือนแปรเปลี่ยนไป คำบางใครก่อนนั้นคล้ายผันกลาย ในคำตอบก่อนนั้นคราวันเก่า เราคือเราหลอมรวมหนึ่งความหมาย ผ่านร้อนฝนหนาวเย็นมิเว้นวาย มิเดียวดายเคียงอยู่เป็นคู่กัน ยามพบสุขร่วมกันแบ่งปันสุข คราสบทุกข์รวมใจไม่เปลี่ยนผัน จูงมือฝ่าขวากหนามที่ลามรัน สู่ฝั่งฝันที่สร้างมิร้างลา ในคำตอบก่อนนั้นคราวันนี้ ปรัศนีมากล้นให้ค้นหา ว่าพจน์ถ้อยใดซ่อนคราก่อนมา ฤๅเวลาเปลี่ยนความเมื่อยามใด อ่านบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำทุกคำไข ก็ไร้ความไร้ตอนซุกซ่อนนัย แต่แล้วไย...วันนี้..มิมีเธอ..๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 2 ก.ค. 2553 10:09 น. - ID 135633 
1150
1
0
2 กรกฎาคม 2553 11:36 น. - comment id 1142547
เธอคงอยู่ในความทรงจำกระมังคะ
2 กรกฎาคม 2553 16:03 น. - comment id 1142676
เธอยังอยู่นะคะ ลองหลับตาดูจะรู้ว่าเธออยู่ไม่ได้ไปไหน อย่าลืมตานะคะ ลืมตาแล้วเธอจะหายไปอ่ะ
5 กรกฎาคม 2553 01:36 น. - comment id 1143362
๐ เปิดบันทึกนึกทวนหวนความหลัง ภาพเก่ายังนั่งดูอยู่เสมอ ไหลเป็นฉากเป็นตอนก่อนมาเจอ ความคิดเผลอย้อนวันรำพันใจ ๐ รอยน้ำหมึกซีดจางไปบ้างแล้ว ตลอดแนวเส้นคั่นคล้ายหวั่นไหว ครั้งอดีตชัดเจนเน้นหนักไป ความทรงจำสดใสในวิมาน ๐ จับปากกาจรดบทคำรัก สู่บันทึกอกหักยากสื่อสาร อยากทวงสิทธิ์สัญญาคำสาบาน แต่มิด้านบอกเขา...เพื่อกล่าวคำ ๐ จึงตัดพ้อต่อว่าถ้าไม่คบ จะขอจบปัญหาพาเกินก้ำ ระบายถ้อยกล่าวไว้เธอใจดำ เพื่อตกย้ำบันทึก...ครานึกทวน...สวัสดีค่ะ ^^
5 กรกฎาคม 2553 10:55 น. - comment id 1143377
อ่ะแฮ่ม..ช่วงนี้แต่งกลอนบ่อยนะคะ สงสัยงานประจำคงซาบ้างแล้วเนอะ..แวะมาเยี่ยมค่า
8 กรกฎาคม 2553 13:41 น. - comment id 1144088
๐บันทึกจำชอกช้ำ รัญจวน ลานเก่าลำปางชวน ป่วนแล้ว ชมิ้นดงยากจะกวน ซ่านก่อ จริงแฮ สิ้นสุดความผ่องแผ้ว อกนี้โหยหวน:-
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด