รอยยิ้ม..แววตา..ที่มองมา ฉันเห็น..ฉันรู้..ว่าเธอดีใจที่ฉันมาหาเธอ แม้อยู่ห่างไกล..จนบางครั้งคล้ายละเมอ พร่ำเพ้อ..มองหา..คนของใจที่ผูกพัน หลายวัน....ที่ได้มาอยู่ข้างเคียงกาย ไม่มีห่างหาย....ข้างกายต้องได้เห็น แม้ตอนนี้....ร่างกายยังนั่งอยู่บนรถเข็น แต่วันนี้.....เช้าเย็นฉันเข็นเธอไปด้วยกัน เธอฉัน...หัวเราะเริงร่า.. กำลังใจเธอมา...ฉันรู้ สักวันเถิดหนา...ยอดพธู คงได้ยืนอยู่และเดินคู่กันกับฉัน สัญญาก่อนลา...ว่าจะกลับมาหา ไม่มีร้างลา..ทิ้งร้างห่างไปไหน สัญญา...เกี่ยวก้อยร้อยที่ดวงใจ มั่นคงตลอดไปเพียงเธอคนเดียว ขอบคุณเพื่อนๆที่ดูแลเธอได้อย่างดี ขอบคุณครอบครัวเธอที่ไม่ทอดทิ้งหรือห่างหาย ขอบคุณเธอ..ที่ทำให้ผมได้เจอความรักที่งดงามครับ เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้ว่าผมกลับไปอีกครั้งเธอจะเดินเองได้แน่นอน
2 กรกฎาคม 2553 11:24 น. - comment id 1142540
หวัดดีขอรับ...ท่านยิปซี4 สิ่งใดใด ดีได้ ดีใจด้วย ขอเพียงช่วย แม้เคียง เพียงแค่ฝัน ขอให้ดี ดี๊ดี ขึ้นทุกวัน อุ่นไอนั้น ใช้รัก รักษาเธอ.... ยินดีด้วยขอรับ....ท่าน...
3 กรกฎาคม 2553 13:32 น. - comment id 1142993
-ขอบคุณครับท่านกีรติ ผมเองเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่..ได้ไปดูแลเธอแม้จะมีเวลาเพียงไม่กี่วัน..ผมก็สุขใจครับที่ได้ทำอะไรให้เธอ..เห็นความรักของครอบครัว..ของเพื่อน..ที่ช่วยกันดูแลคนที่เรารักแล้ว..งดงามครับท่าน