ช่วยหน่อยนะ...พี่-พี่เจ้าขา บอกน้องยา..วิธีลืมเขา กาลเวลาที่นานเนาเหมือนไม่ช่วยอะไร 1ปีที่ผ่านไวไปไวเหมือนจรวด ทำให้ชวดคนดีดีที่ขันอาสา ช่วยยาแผล..นั้นพลันหนีหาย คงเพราะเรามิวิงวาย เผลอแสดงแววตาฉายถึงใจ เมื่อไหร่หรอเมื่อไหร่นะ ที่จะไม่นึกถึงเขา นะเจ้าเอ๋ย ขนาดละเลยไม่สนใจมาครึ่งปี แต่หัวใจเจ้านี้ดันคิดถึงอยู่เสมอ คราใดว่างเว้นนั่งปั้นเจ๋อ คุณเธอดันวาบเข้ามามโนนึก และรู้สึกถึงเรื่องระหว่างเรา คละเคล้าความสุขปริ่มทุกข์ คราใดทุกข์ช่วยกันปัดเป่า คราใดเขาสุขเราสุขด้วย คราใดซวยเขาก็พร้อมช่วยเหลือ นึกถึงตรงนี้เกิดเสียงเคลือ..น้ำตาปริ่มลดม่านตา
4 มิถุนายน 2553 22:45 น. - comment id 1132712
เธอจำเขาด้วยใจใช่สมอง เลยจำต้องลืมยากมากใช่ไหม เธอจำเขาในหัวใช่หัวใจ จะลืมได้เมื่อเป็นอัลไซเมอร์ แวะมาปลอบจ้า หาของอร่อยกินกันป่ะ
5 มิถุนายน 2553 06:52 น. - comment id 1132725
ช่วยม่ายล่ายเลยอ่ะ คุณลูกหว้า พรพันดาว ก้อลืม "เค้าคนนี้" ไม่ลงสักที ทำไง... ...
5 มิถุนายน 2553 08:48 น. - comment id 1132732
หาค้าขายอะไรที่มันขาดทุนเยอะๆ ก็ลืมเขาเอง จะคิดถึงแต่เจ้าหนี้ และหลบเจ้าหนี้ล่ะทีนี้
6 มิถุนายน 2553 12:39 น. - comment id 1132973
ลูกหว้าคงจะติด..ร..วิชาลืมแน่ๆเลย..ฮิฮิฮิ
6 มิถุนายน 2553 14:29 น. - comment id 1133009
ลืมไม่ลงก็ไม่ต้องลืมหรอกครับ ปล่อยให้ตายไปกับใจเอาไว้เป็นภูมิคุ้มกันดีกว่านะ สู้ต่อไปนะน้องสาว
6 มิถุนายน 2553 23:32 น. - comment id 1133105
อยากลืมเขาตัวเราต้องเจ้าชู้ ไม่มีผู้จับจองห้องใจได้ อยากลืมเขานึกถึงคนต่อไป ลืมไม่ได้หาใหม่จะได้ลืม ผู้ชายใช้กันบ่อยครับอย่าเลียนแบบ