มองออกไปนอกหน้าต่างตรงนี้ ทั้ง-ทั้งที่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าสดใส แต่เมื่อมองกลับมายังหัวใจ ไม่เคยมองเห็นสีไหน นอกจากสีน้ำตา
14 พฤษภาคม 2553 07:59 น. - comment id 1127371
สวัสดีครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
14 พฤษภาคม 2553 10:21 น. - comment id 1127395
โถ...ทำไม "เศร้า" จังล่ะคะ เป็น "กำลังใจ" ให้100%เลย
14 พฤษภาคม 2553 11:33 น. - comment id 1127406
มองออกไป ณ ตรงจุดนี้ มีแต่สีชมพูเต็มไปหมด แสงแดด ถนน รถยนต์ผู้คน และดอกไม้ .......................... เออ...แปลก ลูกหว้าพิมพ์ตก ตัว ล ครับผม ....................... ไม่เอาน่า........นะ ใจเย็น ๆ อย่าทำร้ายตัวเองสิ เช็ดน้ำตาซะ...อายใครเขา...เข้มแข็งเข้าไว้.....ลูกหว้าสู้ ๆๆๆ
14 พฤษภาคม 2553 12:33 น. - comment id 1127416
ไม่นานก็เข้มแข็งครับ
14 พฤษภาคม 2553 15:43 น. - comment id 1127491
สีน้ำตา อย่างน้อยก็ใสนะคะ มองเห็นอะไรชัดขึ้นเนาะ
14 พฤษภาคม 2553 15:44 น. - comment id 1127494
อันผุ้ชาย พายเรือ นั้นเชื่อได้ มีแต่ความ จริงใจ มาเสนอ มีแต่รัก มาให้ เธอนะเออ รักเสมอ ทุกคน นะตัวเอง หญิงน่ารัก ก้อพาย เข้าไปจีบ เพราะเร่งรีบ จีบสาวอีก เธอรู้ไหม ไม่เจ้าชู้ แค่เป็น คนหลายใจ แต่ทำไม ถึงหยิบปืน มายิงเรา ยินดีเสมอครับ Saran เจ้าของกลอนสีชมพู
14 พฤษภาคม 2553 20:33 น. - comment id 1127572
สั้นๆ แต่โศก ยิ่ง
15 พฤษภาคม 2553 09:14 น. - comment id 1127642
โอ๋....นิ่ง ๆซะนะน้องสาวฅนดี
18 พฤษภาคม 2553 02:39 น. - comment id 1128088
....1 กู้ภัย ขอบคุณสำหรับกำลังใจคะ ...Gemini58 ขอบคุณนะสำหรับกำลังใจ ...พี่สุรศรี ไม่ได้พิมพ์ตกซะหน่อย จะพยายามคะพี่ชาย ...แทนคุณแทนไท จะพยายามนะ .....โคลอนน ก็ใสนะแค่พลร่ามัวเพราะน้ำตา ..Saran เชื่อได้แน่เร้อผุชาย พายเรืออ่า ...ปู่กิ่ง เศร้าไปนิดนึงนะคะ ..พี่สุริยัน อย่าโอ๋มากเด๋วหว้าร้องไห้อีกนะ ขอบคุณนะทุกคน^^