นานมาแล้วคืนวันได้ผันผ่าน จากห้วงกาลวัยเยาว์ยังเขลาอยู่ จวบเป็นหนุ่มเติบใหญ่เร่งใฝ่รู้ มุ่งหน้าสู่มหาลัยตัดใจลา อ้อมกอดพ่อคราเล็กเป็นเด็กน้อย ยังมีรอยแรงโรยความโหยหา อ้อมกอดกร้านกรำงานหนักผ่านมา ยังอุตส่าห์ประคองทั้งสองมือ ทุกหยาดหยดรดหลั่งเพียงหวังหนึ่ง คือลูกซึ่งพากเพียรเรียนหนังสือ เพื่อเจ้ามีอนาคตยอมอดมื้อ หากนั่นคือสิ่งที่พ่อพอทำ แม้วันนี้ลำบากสุดยากแค้น กัดฟันแน่นทำนาชะตาต่ำ ทั้งปลูกผักเลี้ยงควายไว้ไถดำ เช้ายันค่ำกรำแดดอันแผดร้อน ก้าวไปเถิดลูกเอ๋ยอย่าเอ่ยท้อ มานะต่ออุปสรรคทั้งขวากขอน จงตั้งใจศึกษาอย่าอาวรณ์ ไม่เดือดร้อนเกินหวังแรงยังมี หากลูกไม่ตั้งหน้าอุตสาหะ พ่อคงจะปวดแปลบแสบทรวงศรี สิ่งที่ทำสูญค่าเหมือนราคี ติดตัวนี้ยากแก้ให้แก่ตน แล้วลูกจะกลับมาอีกคราหนึ่ง วันที่ซึ่งมีค่าสถาผล พร้อมตำแหน่งที่หมายเจ้านายคน ขออดทนอีกปีไม่กี่เดือน อยากไปกอดอ้อมอุ่นเคยหนุนตัก พ่อสุดรักบูชาหาใดเหมือน แต่หน้าที่ต้องทำคอยย้ำเตือน น้ำตาเปื้อนหลายคราตั้งท่าคอย
1 พฤษภาคม 2553 09:31 น. - comment id 1119553
ท่ามกลางฝูงชนมากล้นความหมาย ฉันเดียวดายท่ามกลางความสับสน หนทางหม่นค้นหาแสงสว่างร่ำไร หมดแรงก้าวไปขอหัวใจใครสัก..... รักและคิดถึงพ่อเสมอคะถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตาม
30 เมษายน 2553 11:48 น. - comment id 1124612
คุณพ่อหล้อ....หล่อ คุณลูกก็น่ารักกก... อบอุ่น เอ...มาแนวพ่อกะลูก เอ๊ะ หรือว่า..ได้เป็นพ่อคนแร้วว เชื่อป๋มเตอะค้าบบ....อิอิ
30 เมษายน 2553 13:08 น. - comment id 1124625
สวัสดีนะครับ รักพ่อเช่นกันครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ อีกหนึ่งปีไม่นานหรอกครับ
30 เมษายน 2553 14:18 น. - comment id 1124656
สวัสดีค่ะ คุณกวีน้อย สบายดีนะค่ะ ขอให้คุณมีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะ
30 เมษายน 2553 14:29 น. - comment id 1124657
ดีครับ เพื่อนคนหนึ่ง เอ๊ะะะะะะ ใครหว่า แหะๆๆๆๆ โอ้วววววววว มาแบบรุนแรง ว่าได้เป็นพ่อคน น่าคิดนะเนี่ย แล้วจะมีใคร ยอมตกลงมาเป็น แม่คนบ้างล่ะ 5555+
30 เมษายน 2553 14:33 น. - comment id 1124658
ดีครับ พี่หมอ อินสวน คือ จริงๆ ผมเปลี่ยนแนว น่ะครับ จาก กลอนแม่ มาเป็น กลอน เกี่ยวกะพ่อบ้าง แต่เนื้อหา ยังไม่หนี ไปกว่า การเรียน กะ ความยากจนเลย อิอิ เอาไว้ ให้มีแนวคิดใหม่ๆ ก่อนนะครับ แหะๆๆ
30 เมษายน 2553 14:34 น. - comment id 1124659
ไม่เคยลืม อ้อมแขน ที่แสนอุ่น ตักละมุน ที่หนุน อุ่นหนักหนา มือของพ่อ เกาะกุม ชุ่มชื่นอุรา ยังโหยหา แววตา เผยว่าห่วงใย
30 เมษายน 2553 14:35 น. - comment id 1124660
ดีจ้าา คุณปทุมทิพย์ กระพริบ ณ แดนสรวง โอ้วววววววววว ลัลลาล่าล้าาาาาาา ทำทีเหมือนมีความสุข ครับ ทุกข์ซ่อนไว้มิให้เห็น อย่างน้อย คนรอบข้างสบายใจ เพราะเรา ก็ยังดีนะครับ ขอให้คุณดอกบัว มีความสุข และสมหวัง ในการงาน ยิ่งๆ ขึ้นไปครับ
30 เมษายน 2553 15:05 น. - comment id 1124662
ยังงี้มันต้องฉลองง....กันหน่อยล่ะเพี่ยน ในโอกาสที่จะได้เป็นคุณพ่อในอนาคตเด่
30 เมษายน 2553 15:33 น. - comment id 1124665
ฉงนนัก สลักนำ คำพ่อสอน ต้องร้าวรอน การศึกษา ค่าหวังผล เพราะคำกล่าว ได้เป็น เช่นนายคน จึงสับสน มากในทรัพย์ อับปัญญา สู้บากบั่น ขยัยเรียน พากเพียรพบ จนได้จบ สถาบัน การศึกษา-- ที่สูงส่ง ดำรงด้วย ความศรัทา ได้กลับมา สู่อ้อมแขน แสนอุ่นทรวง แต่ไฉนไยเรา เจ้าแปรเปลี่ยน วิชาเรียน เพี้ยนไป ให้สุดหวง ยกตัวสูง เหนื้อใคร ในทั้งปวง วันเลยล่วง เจ้ากลับหยาม ซ้ำเติมคน เพราะเหตุใด กันเล่า เจ้าจึงเปลี่ยน เพราะการเรียน หรือไร กลายเป็นผล หรือคำสอน ของพ่อย้ำ นำกมล เป็นเจ้าคน นายคน อับจนใจ... แวะมาทักทายค่ะ
30 เมษายน 2553 15:38 น. - comment id 1124666
ดวงตะวันสาดแสงเรืองรอง เปล่งสีทองส่องฟ้าอำไพเช้าวันใหม่อีกครั้งชีวิตเรา ดวงตะวันสาดแสงแรงไฟจุดประกาย ให้ใจคายเหงาคายความเศร้ารุมเร้าสุมทรวงใน ร้องตะโกนว่าหัวใจไม่ยอมแพ้ จะท้อแท้จะอ่อนแอแพ้ไม่ได้ ยังมีคนข้างหลังฝากหวังใว้ โอ้ลูกชายของพ่อเอยต้องอดทน ในชีวิตแห่งแสวงหา ดั้นด้นมาแล้วต่างดิ้นรนหลากผู้คนประปนดีร้าย ในสังคมแกร่งแย่งแข่งขัน เค่นฆ่ากันเหยียบย่ำทำลายยังไม่ตายก็สู้ไปนะลูกพ่อ ขอสัญญาว่าต่อไปจะไม่ท้อ จะสู้ต่อก้าวเดินไปให้ถึงฝัน แม้จะล้มก็จะลุกจะคลุกคาน จะกัดฟันเอาตีนยันลุกขึ้นใหม่
30 เมษายน 2553 16:16 น. - comment id 1124694
ผมลืมไปแล้วอ้อมกอดพ่อครั้งสุดท้ายนั้นมี เมื่อไร แม่ด้วยเช่นกัน ...แต่แค่คิดก็อบอุ่นแล้วหละ .....คุณจะไม่รู้สึกตราบที่คุณยังไม่มี ลูกให้กอด...
30 เมษายน 2553 18:43 น. - comment id 1124754
แม้จะยังไม่เคยมีลูก...แต่ก็เข้าใจความเป็นพ่อนะ ....แบบว่า..
30 เมษายน 2553 22:42 น. - comment id 1124802
รักพ่อค่ะ แม้ว่าพ่อจะจากไปแล้ว พระคุณพ่อยิ่งใหญ่เสมอค่ะ
1 พฤษภาคม 2553 02:10 น. - comment id 1124821
ระยิบไหวไอแดดเผาแผดจ้า พ่อหรี่ตาท้าทายอย่างหมายฝัน จูงเจ้าทุยลุยแข่งแสงตะวัน หวังให้ทันจันทรามาเยี่ยมเยือน แม้ร้างรกปกคลุมพ่อสุ่มก้าว กลับเหน็บหนาวร้าวเยียบเปรียบเสมือน ดุจความหวังพังสิ้นทุกถิ่นเรือน ล่วงปีเดือนเหมือนเก่าแสนเศร้าใจ น้องกวีน้อยฯ พี่ปรางขอแจมนิดหนึ่งนะคะ พี่ปรางห่างหายไปนาน งานหนัก เรียนก็ หนักค่ะ
1 พฤษภาคม 2553 22:24 น. - comment id 1124859
อุ่นไอในอ้อมกอดพ่อพลอดพร่ำ
1 พฤษภาคม 2553 23:41 น. - comment id 1124888
น้ำผึ้งจำไม่ได้ ว่ากอดพ่อครั้งสุดท้ายเมื่อไร แต่รู้ว่า ได้ช่วยพยาบาลพ่อ ก่อนพ่อจะเสีย เมื่อตอนเป็นเด็ก ทุกวันนี้ก็ยังระลึกถึง ทุกครั้งที่ทำบุญ ก็ไม่ลืมอุทิศให้ท่าน...กลับไปกอดท่านให้หายคิดถึงนะคะ... ...ปิดทองหลังพระ วันหนึ่ง ทองก็จะล้นออกมาข้างหน้าเอง...คนตั้งใจทำความดี เราไม่ต้องพูดเอง สักวัน ก็มีคนอื่นพูดแทนเรา...
2 พฤษภาคม 2553 10:29 น. - comment id 1124919
ไม่มีอ้อมกอดพ่อให้อบอุ่น น้ำตาหนุนอุ่นเอ๋ยเคยชิดใกล้ อกใครบอกอบอุ่นละมุนละไม กอดพ่อให้ไอละมุนคุณปลอดภัย คิดถึงพ่อจัง พ่อจ๋าๆๆๆ
2 พฤษภาคม 2553 12:26 น. - comment id 1124930
คห 6 คุณแกงเขียวหวาน ดีงับ สหายม่านแก้ว คนจ๋วย ไม่เคยลืม อ้อมแขน ที่แสนอุ่น ตักละมุน ที่หนุน อุ่นหนักหนา มือของ พ่อ เกาะกุม ชุ่มชื่นอุรา ยังโหยหา แววตา เผยว่าห่วงใย ************************************ โอ้อ้อมแขนดำกร้านเมื่อวานก่อน ยังสะท้อนความหวังกว่าครั้งไหน พ่อลำบากยากแค้นแสนทุกข์ใจ ก็เพื่อให้ลูกดีมีวิชา แหะๆๆ ตอบกลอนนี่ มานยาก เหมือนกานแฮะ
2 พฤษภาคม 2553 12:29 น. - comment id 1124931
คห 8 เพื่อนคนหนึ่ง ทำไม ต้องฉลองด้วยนี่ หาคนเป็นแม่ นี่ให้ได้ก่อน มะดีหรือ ค่อยฉลอง แล้วใครหว่า งั้นเอาภาพนี้ ไปดูเพลินก่อน แล้วกรุณา หาคนเป็นแม่ มาด้วย
2 พฤษภาคม 2553 12:50 น. - comment id 1124933
คห 9 พี่สุนันยา โอ้ววววววว มา 4 บท แหะๆๆ ขอตอบแบบ มั่วๆ ล่ะกันครับ พ่อป๋มสอนมาดีเป็นที่หนึ่ง ลูกยังซึ้งทุกวันมิหวั่นไหว ถึงแม้เห็นสังคมเสื่อมโทรมไป คิดเอาไว้ไม่เป็นเช่นคนเลว แต่บางคนเป็นใหญ่..แดกไม่เลี้ยง (แรงมะเนี่ย) แหะ มีชื่อเสียงยิ่งมั่วชั่วแหลกเหลว ทำมือไวใจกล้าคว้ากันเร็ว ไม่กลัวเปลวนรกสะทกสะท้าน เพราะความมืดหน้าตามัวทำมั่วนิ่ม ขอเราอิ่มเขาทุกข์ยิ่งสุขศานต์ ทั้งไฟฟ้า-ถนน-ชลประทาน เหมือนหมู่มารขย้ำกัดลำคอ มีกลุ่มหนึ่งเขาดีเป็นที่เลิศ มักจะเกิดตามดอยกลุ่มน้อยหนอ เป็นอาสา-อาจารย์-พยาบาลรอ นี่แหละการศึกษา...ปัญญาคน จริงๆๆ ผมอาจยกประเด็นบางอย่างไม่แตกนะครับ คลุมเครือ อยู่เยอะมาก เขียนกลอน กะเรียงความ มันต่างกันเยอะ ต้องบอกว่า บางคนเท่านั้นนะครับ พี่สุ เรื่องที่จะทำไม่ทำ คือ ถ้าเป็นชาวนายากจน (พ่อแม่ ผมนี่ มักจะบอกว่า ให้ลูกเรียนสูง จะได้เป็นเจ้าคนนายคน...นั่นท่านสอนมาจริงครับ) เพราะไม่ต้องการให้ลูกลำบาก เหมือนท่าน ถ้าลูก เป็น ครู ทหาร ตำรวจ พยาบาล พ่อแม่ ก็ภูมิใจ ส่วนเรื่องคนดี ไม่ดี นี่ ผมว่า พ่อแม่ ส่วนน้อยมากครับ ที่สอนให้ลูกไปคดโกง....ผมเชื่อเช่นนั้น นะครับ ส่วนมาก เขา (ลูก) จะโกงไม่โกง ก็ขึ้นอยู่กับ อำนาจ ชื่อเสียง เกียรติยศ และ เงินตรา สิ่งเหล่านี้ ถ้าคนหลง ก็จะไหลไปเรื่อยๆ ล่ะครับ คำว่า "พอ" อาจหมายถึง ทั้งโลกก็ได้ คนประเภทนั้น ย่อมมี... ส่วนคนดี บางคน ยอมเสียสละ อุทิศตน ไม่หวังผล ชื่อเสียง เงินทอง ยอมเป็น อาสาสมัคร ครูอาสา พยาบาลอาสา ตำรวจ ทหาร อาสา ตามป่า เขา ลำเนาดอย ก็มีเยอะครับ คนเหล่านี้ น่ายกย่อง และสรรเสริญ ส่วนมาเปรียบว่า การศึกษา ทำให้คนดี คนเลว อันน้น ขึ้นอยู่กับว่า ใครจะเลือก บริโภค ล่ะครับ เหมือน น้ำเปล่า กะ เหล้า คนเราชอบอะไร แหะๆๆๆ แค่นี้ ก็น่าจะเข้าใจจิตใจ มนุษย์ ไปส่วนหนึ่งแล้วล่ะผมว่า แต่ผมคิดเสมอว่า ไม่ว่า ใครจะเป็นยังไง ใครจะชม จะเกลียด รัก ชอบ หรือ ด่า ก็ตามที ถ้าผมไม่ได้เป็น ตามนั้น ผมก็เชื่อว่า "คำพูดเหล่านั้น ไม่อาจเปลี่ยนแปลงตัวตนเราได้ เราเป็นเช่นไร ย่อมรู้ตัวเราดี" เหมือนคนชอบ เหลือง-แดง แต่ผมเป็นกลาง ใครจะว่า ผมเชียร์ข้างไหน ก็ไม่ว่าครับ แต่ผมขอเชียรื สิ่งที่ทำให้คนไทย ร่มเย็น เป็นสุข ไม่ลำบาก ตกงาน มีความมั่นคงในชีวิต หน้าที่ การงาน...ประมาณนี้ครับ ผมอาจจะพูดยาวไปหน่อย อิอิ จริง ๆ อยากจะระบาย การเมืองเหมือนกัน บางอย่าง เห็นข่าวแล้ว น้ำตาจะไหล...ก็มี บางครั้ง แค้นแทบบ้า...ก็มี บางที....อยากจะไปฆ่า พวกนั้น ก็มี (ไม่เจาะจงกลุ่มไหน) แต่ผมเห็นแล้วววววววว "ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้ น่าเสียดาย น่าเสียดาย เมืองไทย เมืองพุทธ"
2 พฤษภาคม 2553 12:57 น. - comment id 1124934
คห 10 ดีครับ พี่ป๋อง สปช (นึกว่า นปช) 555+ คำพูดพี่ป๋อง (บอกอีกรอบ ขอเรียกพี่ เพื่อความเป็นกันเอง ...ถ้าไม่ถือ กันนะครับ) เป็นคำพูดที่ให้กำลังใจเป็นอย่างดี ถ้าพ่อคอยแนะนำลูกเช่นนั้น บ่อยๆ ผมว่า ลุกย่อมจะเติบโตอย่าง เก่ง กล้า อาจหาญ และมีคุณธรรมไม่น้อย ถ้าพ่อแม่ คอยชี้แนะนำลูก ปลูกฝังในสิ่งทีดี โอกาสที่ลูกเป็นคนดี ในวันข้างหน้านั้น เป็นไปได้สูงมากๆ ครับ ขอบคุณที่มาแสดงทัศนคติ ให้ความเห็น แนวทางให้กำลังใจ เช่นนี้
2 พฤษภาคม 2553 12:59 น. - comment id 1124935
ดีครับ พี่สุรศรี ฮ่าาาาาาาาา ผมยังมะมี ลูกเด้ออ กลอนนี้ ส่วนหนึ่ง ผมคิดถึงพ่อล่ะครับ พ่อยอมลำบาก จริงๆ ผมเอง ก็ยังไม่เอาไหน เหมือนเดิม เมื่อไรผมจะโต กว่านี้ ทำให้พ่อแม่ สุขสบายได้ ก็มะรู้
2 พฤษภาคม 2553 13:01 น. - comment id 1124936
คห 12 ดีครับ พี่จะเด็ดเจ็ดน้ำย่าน ถึงแม้พี่จะยังไม่มีลูก แต่เข้าใจความเป็นพ่อคน แบบว่า....แบบนี้ มีคนให้กอดแล้วแหง๋ๆๆ ท่าทางจะอุ่นกว่าอกพ่อ แหะ
2 พฤษภาคม 2553 13:03 น. - comment id 1124937
คห 13 พี่สาวอนงค์นาง ผมเองบางที คิดถึงพ่อมากกว่า แม่ เพราะพ่อยังทำงานหนัก และสุขภาพไม่ดี ผมเป็นห่วง และสงสารท่าน อยากให้ท่านอายุยืนยาว และยิ้มกับลูกๆ ทุกคน ที่มีงาน และ เป็นฝั่งเป็นฝา
2 พฤษภาคม 2553 13:11 น. - comment id 1124938
คห 14 พี่ปรางทิพย์ กระพริบลีลาวดี ศรีอีสาน ระยิบไหวไอแดดเผาแผดจ้า พ่อหรี่ตาท้าทายอย่างหมายฝัน จูงเจ้าทุยลุย แข่งแสงตะวัน หวังให้ทันจันทรามาเยี่ยมเยือน แม้ร้างรกปกคลุมพ่อ สุ่มก้าว กลับเหน็บหนาวร้าวเยียบเปรียบเสมือน ดุจความหวังพังสิ้นทุก ถิ่นเรือน ล่วงปีเดือนเหมือนเก่าแสนเศร้าใจ พี่แจมกลอนได้เพราะมากเลยนะครับ ยามที่พ่อเลี้ยงควายคอยไถหว่าน ้เพียรสู้งานเพื่อลูกสุขสดใส ไม่สนแม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยเพียงใด ลูกห่วงใยทุกคราแสนอาทรณ์ ขอตอบกลอน บทหนึ่งนะครับ แบบว่า เริ่มตัน อิอิ และก็ขอให้พี่ปรางฯ เรียนจบ ไวๆ นะครับ เรียนดี งานดี แถมเงินดี อีกประการครับ หนุ่มๆ ก็ดีด้วย แหะๆๆ แซวเล็กๆน้อยๆ
2 พฤษภาคม 2553 13:19 น. - comment id 1124939
ดีจ้าา น้องโส ท่ามกลางฝูงชนมากล้นความหมาย ฉันเดียวดายท่ามกลางความสับสน หนทาง หม่นค้นหาแสงสว่างร่ำไร หมดแรงก้าวไปขอหัวใจใครสัก.... ถึงไม่อยู่กับพ่ออย่าท้อแท้ จึงคิดแค่อาภัพแสนสับสน โปรดจงจำแววตาอันน่ายล เพียงเหตุผลบางอย่างให้ร้างลา ดีแล้วล่ะ ยังไง ความรักที่พ่อให้ ก็ไม่น้อยไปกว่าเดิมหรอก เชื่อพี่เถอะนะ เด็กน้อย
2 พฤษภาคม 2553 13:22 น. - comment id 1124940
ดีครับ พี่ จอมดาบสริยันต์ฯ ระวังเจอ เทพดาบสายฟ้า นะครับ อ้อมกอดพ่อละมุน ด้วยอุ่นไอ คงเป็นเพราะ พี่มีคนให้กอด เอ๊ย มีพ่อให้กอดแล้วจิ แหะๆๆ ระวังอย่ากอดผิดคน ขอเตือน คริๆๆ
2 พฤษภาคม 2553 13:28 น. - comment id 1124941
ดีครับ คุณน้ำผึ้งเดือนห้า พูดจา ภาษาดอกไม้ได้งามแต้งามเหลือ เป็นคำพูดที่น่าคิดมากครับ ปิดทองหลังพระ เดี๋ยวทองก็จะล้นออกมาข้างนอกเอง คนอื่นก็จะพูดเเทนเรา น่าคิด น่าคิดๆ คนที่มีความกตัญญู ไม่มีวันจน ครับ เราไม่จำเป็นต้องทำ กับ พ่อแม่ อย่างเดียว ครู-อาจารย์ สถานที่พัก ที่ศึกษา เพื่อน สหาย เรียกง่ายๆ ก็คือ เคารพ ในสถานที่แห่งนั้นๆๆ ขอให้ทองที่คุณน้ำผึ้ง ปิดนั้นล้นออกมาเร็วๆ นะครับ
2 พฤษภาคม 2553 13:32 น. - comment id 1124942
คห 18 พี่แจ้นเอง ไม่มีอ้อมกอดพ่อให้อบอุ่น น้ำตาหนุนอุ่นเอ๋ยเคยชิดใกล้ อกใคร บอกอบอุ่นละมุนละไม กอดพ่อให้ไอละมุนคุณปลอดภัย ยังรำลึกนึกถึงซึ่งวันเก่า ที่พ่อเราอบรมบ่มนิสัย จนลูกลูกได้ดีมีวินัย และเติบใหญ่เก่งดีมีศีลธรรม
3 พฤษภาคม 2553 06:16 น. - comment id 1125067
สงสัยกวีน้อย ใกล้จะเป็นพ่อแล้วววว คิดถึงเน้อน้องชาย...
3 พฤษภาคม 2553 12:22 น. - comment id 1125162
3 พฤษภาคม 2553 12:53 น. - comment id 1125163
ดีครับ พี่สาว วุ้นเส้น เรื่องเป็นพ่อคน ขออย่าพึ่งพูดเลยครับ แหะๆๆ แม้อายุสมควรมีครอบครัว แต่ยังติดเรื่องเรียน และหน้าที่ การงาน อีก ขอเวลาอีกสัก 2-3 ปี เป็นอย่างมากครับ แหะๆๆ ขอบคุณครับ ที่ยังคิดถึงผมอยู่ ขอให้พี่วุ้นเส้น ทำงานรุ่งเรือง ตลอดไปนะครับ
3 พฤษภาคม 2553 12:58 น. - comment id 1125164
ดีครับ พี่ฝน กลัวว่า เขาจะเห็นไรฟัน หรอครับ จึงมาอมยิ้มแถวๆ นี้ แปลว่า ฟัน มะสวย จิ ต้องยิ้มอย่างนี้ครับ หมอเห็นก็สบายใจ แค่ฟันผุ ไปแค่ 27 ซี่ อิอิ