วอนสายลมกล่อมใจคนไกลบ้าน อยู่บนลานกร้านกรำแต่ฉ่ำฝน บนระเบียงเคียงข้างอย่างอดทน ยามอับจนคนไกลไม่นำพา จงเงยหน้ายิ้มรับให้กับฝน ความมืดมนทนทานที่ผ่านหน้า ใครจะรู้ผู้แพ้แม้โรยรา แต่ยังกล้าท้าสู้เพื่อดูใจ แม้ผ่านร้อนผ่านหนาวกี่คราวครั้ง ห้วงภวังค์ฝังจิตทุกชิดใกล้ ยากจะเลือนความหลังฝังหทัย คงอยู่ในทุกถวิลจินตนา ยากจะล้างเลือนลบให้จบสิ้น ที่หยาดรินหลั่งไหลนองใบหน้า กี่หยาดหยดแทนช้ำผ่านน้ำตา มิเคยร้างแรมลาค่าวันวาน คือความทรงจำที่ช้ำชอก ดังถูกตอกด้วยปฏักหลักประหาร ลมหายใจทดท้อทรมาน รอวันสิ้นลมปราณสถานเดียว ตราบปราณสิ้นมิเหือดมิแห้งหาย ตราบชีพวายยังรักยังแลเหลียว เพราะความรักอารมณ์ยังกลมเกลียว ทั่วทุกเสี้ยวยังรักและภักดี
1 พฤษภาคม 2553 16:22 น. - comment id 1119428
29 เมษายน 2553 20:35 น. - comment id 1124490
มาชมผลงานครับ
29 เมษายน 2553 20:55 น. - comment id 1124499
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้าหาลืมไม่ ทุกห้วงลมหายใจใฝ่คิดถึง แม้นอยู่แดนแคว้นใดใจคำนึง ส่งคำซึ้งมอบสลักปักทรวงเธอ โอ้อกเอ๋ยเปรยมาว่าแสนรัก กลับอกหักรักทำช้ำเสมอ มาเย้าหยอกหลอกเล่นเป็นเหมือนเกลอ พอฉันเผลอเธอบอกช้ำชอกใจ เป็นแค่เพื่อนเท่านั้นกระนั้นหรือ? สายตาซื่อสื่อความถามรักไฉน รักก็บอกว่ารักอย่าซ่อนนัย อย่าให้ฉันสงสัยรู้ไหมเธอ
29 เมษายน 2553 21:13 น. - comment id 1124506
อะแฮ่มๆ
29 เมษายน 2553 21:53 น. - comment id 1124526
แวะเข้ามาทักทายฮับ
29 เมษายน 2553 22:32 น. - comment id 1124533
คนไกลบ้าน...เหมือนกัน
30 เมษายน 2553 00:28 น. - comment id 1124544
อิส โซ แซดดด!!!
30 เมษายน 2553 03:15 น. - comment id 1124546
ตราบสิ้นลมขมขื่นสะอื้นหา แม้รู้ว่าครานี้มิมีหวัง จำเก็บตัวหัวใจไห้ลำพัง ดั่งซากพังฝังกลบมิลบเลือน.... สามสหาย ทำไมบทกลอนเศร้าจังเลย
30 เมษายน 2553 08:38 น. - comment id 1124572
บรรยากาศมันชวนให้เหงาอยู่แล้ว...อ่านบทกลอนยิ่งได้อรรถรสนะครับ...ผมว่า
30 เมษายน 2553 09:00 น. - comment id 1124587
เศร้าจังค่ะ
30 เมษายน 2553 10:21 น. - comment id 1124599
ตราบสิ้นลมหายใจ ก็ยังคงสงสัยในสงสาร ยังคงค้นคงคว้าทรมาน ในทุกกาลเวลาที่เลื่อนลอย เศร้าอ่ะ
30 เมษายน 2553 11:49 น. - comment id 1124613
เป็นลมหายใจแห่งความรักค่ะ
30 เมษายน 2553 13:05 น. - comment id 1124623
เพราะ.......อะไรจึงเศร้า แต่งกลอนได้ดีมากๆ ครับ ขอให้รักสดใส นะครับ เอาใจช่วย
30 เมษายน 2553 13:13 น. - comment id 1124629
1. คุณกิ่งโศก ผลงานอาจยังไม่ประทับใจ ขอฝากไว้ในอ้อมใจ ด้วยครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:21 น. - comment id 1124632
2. คุณมีมารยาย่ะ ถึงหมดดินสิ้นทะเลคอยเห่กล่อม ฝ่าวงล้อมเปลวคลื่นในคืนเหงา ริมหาดทรายชายหาดยังขาดเงา รักของเราเศร้าสถิตในจิตใจ โอ้อกเอ๋ยเปรยคำเพื่อย้ำบอก รักหรือหลอกบอกความนิยามให้ เพียงเธอมองให้ซึ้งซึ่งภายใน จะรู้ได้ด้วยใจว่าใครกัน เพราะดวงจิตคิดเพลินจนเกินเพื่อน อยากจะเตือนตัวเองยังเกรงหวั่น แต่สุดห้ามความในใจรำพัน ที่จะกลั้นเกลื่อนกลบแล้วจบลง....
30 เมษายน 2553 13:22 น. - comment id 1124634
3. คุณโคลอน ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:23 น. - comment id 1124635
4. คุณสุริยันต์ ขอบคุณที่มาทักทาย ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:24 น. - comment id 1124636
5. คุณหนูสน ขอบคุณสำหรับภาพน่ารักๆ ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:25 น. - comment id 1124637
6. คุณลูกหว้า ไม่เอาไม่ร้องไห้ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:28 น. - comment id 1124640
7. คุณปรางทิพย์ ตราบสิ้นลมขมขื่นสะอื้นหา แม้รู้ว่าครานี้มิมีหวัง จำเก็บตัวหัวใจไห้ลำพัง ดั่งซากพังฝังกลบมิลบเลือน.... มองท้องฟ้าคราใดคนใจดับ ความมืดจับจนในหัวใจเปื้อน กับความเหงาเป็นเงาที่เฝ้าเตือน รักแชเชือนช้ำชอกเกินบอกใคร มีสหายคนหนึ่งกำลัง โศกเศร้าครับกระผม เลยมาหารความเศร้ากัน
30 เมษายน 2553 13:31 น. - comment id 1124642
8. คุณจอมปราชญ์ ความเหงาไม่เข้าใคร ออกใครครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:32 น. - comment id 1124643
9. คุณแกง ฯ ยังมีเรื่องเศร้ารออยู่ อีกมากมาย ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:36 น. - comment id 1124645
10. คุณก้าวฯ เมื่อสิ้นลมหายใจ จะเลิกสงสัยในสงสาร เพราะเป็นการทรมาน ตลอดกาลทุกเวลา
30 เมษายน 2553 13:39 น. - comment id 1124646
11. คุณแก้วฯ เป็นรักที่ฝังลึก ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:41 น. - comment id 1124647
12. คุณกวีน้อยฯ ใจเศร้าเลยสะท้อนความรู้สึก ครับกระผม
30 เมษายน 2553 13:55 น. - comment id 1124650
อธิษฐานมั่นแท้..............เทียมกาล แม้นผ่านนานเท่านาน...บ่ร้าง คงเต็มเปี่ยมความหวาน...ล้นขอบ ทุกชาติทุกภพสร้าง...........คู่แท้คือเธอฯ ใยสัญญาจบเศร้า......เสียจริง รักมั่นจากใจหญิง.......อย่าท้อ ไปสุดฝั่งอกอิง............เสียก่อน แล้วค่อยถอดใจล้อ....เล่นแพ้โชคชะตาฯ ลมจากปากท่วมท้น........หัวใจ ใช่หว่านเพื่อหลอกใคร...เล่นล้อ เป็นลมรักลึกใน.............ใคร่มอบ พี่นา ลืมบ่เลือนนั้นน้อ............สุดแท้วาสนาฯ แฝงกายเป็นภู่เร้น.........บุปผา เผลอโผล่จุมพิตพา.........แน่งเนื้อ ปากบวมเป่งหายา..........ทาประคบ ยอมปวดเพราะรักเอื้อ....อุ่นแท้แม้สยิวฯ รอส้มหล่น
30 เมษายน 2553 14:01 น. - comment id 1124652
อยู่ไกลกันเกินกว่าจะมองเห็น อยากรู้เป็นเช่นไรจึงไถ่ถาม อีกครึ่งฝั่งฟากฟ้าทะเลคราม นั้นงดงามดั่งฝันไหมคนดี ถอดถ้อยความห่วงใยฝากสายลม ช่วยห้อมห่มหัวใจเธอแทนที่ ใครคนหนึ่งเพียรเอื้อนเอ่ยวจี กับราตรีที่แสนจะยาวนาน ขอดวงดาวบนฟ้าช่วยปลุกปลอบ และเก็บกอบความสุขอันแสนหวาน ส่งให้เธอเหมือนดั่งกับวันวาน ตลอดกาลเวลาที่เปลี่ยนแปร สักวันหนึ่งเราจักกลับมาพบ ให้รักลบเลือนความรู้สึกแย่ แม้อยู่ห่างต่างคนช่วยดูแล และร่วมแชร์รู้สึกยามเดียวดาย นี่คือคำสัญญาจากฟากฟ้า ที่ลึกกว่าจักนิยามความหมาย ด้วยรักและห่วงใยเธอมากมาย จวบจนตายจากกันฉันจะรอ @@@@@@@@@ เอาของเก่ามาแจมด้วยคน อิอิ เผื่อมดจะมาทำรังมั่ง ได้กินไข่มดแดงแระงานนี้
10 พฤษภาคม 2553 11:09 น. - comment id 1126499
25 คุณยา ผู้เพรียบพร้อม นี่ฉันฝันโหดร้าย ฤาไฉน อยากตื่นลืมบางใคร หนึ่งบ้าง เธอลืมรักลืมใจ เคยมอบ ทิ้งปล่อยฉันอ้างว้าง ปล่อยคว้างเดียวดาย ไม่มีเธออีกแล้ว จริงจริง อ้อมกอดเคยอกอิง อุ่นเนื้อ ยามซบไหล่แนบพิง เหมือนก่อน มันหมดขาดแม้เอื้อ อุ่นไซร้ไม่เห็น ฤารักเราจบแล้ว ไม่คืน อยากกล่อมหลับตาฝืน หลอกซ้ำ ลืมความเจ็บกล้ำกลืน ครั้งก่อน ลืมว่าใครทำช้ำ รวดร้าวหัวใจ วอนสายลมกล่อมให้ ลืมเธอ ลืมสิ่งเคยปรนเปรอ ก่อนนั้น ลืมเคยรักละเมอ วันเก่า ลืมช่วงเวลาสั้น ระหว่างนั้นสาบสูญ
10 พฤษภาคม 2553 11:15 น. - comment id 1126501
26. คุณโคลอน คนงาม ฉันยังจำวันแรกต่างแปลกหน้า สบสายตาพาให้คิดดวงจิตหลง เริ่มถักทอก่อสร้างความมั่นคง หวังยืนยงเคียงข้างดุจร่างเงา เคยเกาะกุมมือไว้ไปข้างหน้า มองท้องฟ้าด้วยกันในวันเหงา เบียดกระซิบอุ่นไอสองใจเรา เฝ้าวอนเว้าต่อกันวันชื่นทรวง กระซิบสั่งสายลมขอสมรัก เฝ้าทายทักสายธาราว่าห่วงหวง พระจันทร์เพ็ญระบำไผ่ใช่ลมลวง ดาวลับล่วงคืนสู่ภพจบนภา ถึงวันนี้ทุกอย่างต่างเปลี่ยนผัน เธอบอกฉันวันนี้ไม่มีค่า ความสัมพันธ์ส่วนเกินเนิ่นนานมา กาลเวลาล่วงลับดับมืดมน ฉันเหลือเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งครึ่งชีวิต แต่ยังคิดอยากเจอเธอสักหน เพียงเอ่ยคำขอโทษอย่าโกรธคน รักเต็มล้นคนรอรับการกลับเธอ
10 พฤษภาคม 2553 11:16 น. - comment id 1126502
27. คุณจำเนียร ณ เหม่งจ๋าย