พ่อสอนว่า.. พ่อสอนว่า.. ลูกรักจ๋า..ให้ลืมตา..แต่เช้าเช้า เตรียมหุงข้าว..หาปลา..เป็นอาหาร ใส่บาตรพระ..รักษาศีล..หมั่นทำทาน อย่าขี้คร้าน..เดี๋ยวจะพาล..เสียทั้งวัน ฉันบอกว่า.. ตอนตีห้า..หนูลืมตา..มาทุกเช้า รีบหุงข้าว..ตามพ่อสั่ง..ยังจำมั่น ส่วนใส่บาตร..ยกให้พ่อ..ทำละกัน บุญเบิกบาน..แบ่งพ่อ..หนูขอนอน พ่อสอนว่า.. รีบอาบน้ำ..นะไอ้ซ่าส์..อย่านอนต่อ มัวรีรอ..หลบหลับ..ไปกับหมอน เดี๋ยวจะสาย..ต้องทำงาน..มัวแต่นอน เป็นบังอร..อ่อนใจ..ไม่ได้ดี ฉันบอกว่า.. ที่ทำงาน..ใกล้นิดเดียว..เดี๋ยวหนูซิ่ง รับรองวิ่ง..รถยนต์..จนถึงที่ ก่อนเส้นแดง..ทุกครั้ง..ของขลังมี ไม่ให้ดี..เสียได้หรอก..บอกทุกวัน พ่อสอนว่า.. จงขยัน..หมั่นเรียนรู้..ดูผู้ใหญ่ คอยรับใช้..เรื่องงาน..สานสร้างสรรค์ อย่าดองงาน..ซุกซ่อน..ตอนสำคัญ จะถึงวัน..ก้าวหน้า..มาเร็วไว ฉันบอกว่า.. มีขยัน..เป็นระยะ..จะเรียนรู้ และคอยดู..ผู้ใหญ่ดี..ที่โปร่งใส เรื่องงานช้า..ก็มีบ้าง..พ่อวางใจ ไม่ให้ใคร..ตามบ่น..หนูคนดี พ่อสอนว่า.. ได้เวลา..เลิกงาน..กลับบ้านนะ อย่าเกะกะ..ก่อกวน..ชวนกันหนี กินเหล้ายา..เมามาย..มันไม่ดี เป็นสตรี..ไทยแท้..แบบแม่กัน ฉันบอกว่า.. เลิกงานปุ๊บ..กลับบ้านปั๊บ..ขอหลับต่อ แกล้งเย้าพ่อ..ให้บ่น..คนอย่างฉัน มีความสุข..เสียงดัง..ฟังทุกวัน ก็เบิกบาน..หยอกล้อ..พ่อเราเอง พ่อสอนว่า.. ก่อนเข้านอน..สวดมนต์..นะคนสวย แล้วต่อด้วย..สมาธิ..สิคนเก่ง จะได้หลับ..แสนสบาย..ไร้หวั่นเกรง บุญเราเอง..ควรทำ..ประจำวัน ฉันบอกว่า.. กราบสามที..หัวถึงหมอน..นอนสมาธิ หลับคร๊อกฟี้..ฝันเฟื่อง..เมืองสวรรค์ แล้ววิ่งหนี..ยักษ์ร้าย..กลัวไล่ทัน เช้าอีกวัน..ตกใจตื่น..ยืนตาลาย พ่อสอนว่า.. พ่อสอนว่า..สอนว่า..หาไม่เห็น พ่อสอนเป็น..คนดี..แอบหนีหาย พ่อสอนสั่ง..สอนหนู..อยู่ที่ใด พ่อสอนได้..สอนหน่อย..คอยทำตาม ฉันบอกว่า.. ฉันบอกว่า..พ่อจ๋า..พ่ออยู่ไหน ฉันบอกไป..เสียงสั่น..เคยหมั่นถาม ฉันบอกพ่อ..ต่อไป..ในทุกยาม ฉันบอกตาม..คำสอน..อย่าอ่อนใจ เสียงแหบแห้ง..ของพ่อ..ขอเห็นหน้า ลูกสาวจ๋า..พ่อหนาว..ราวเป็นไข้ มีเสลด..ติดคอ..แล้วก็ไอ อยู่ตรงไหน..มาไวไว..อย่าไกลกัน เข้าไปหา..หน้าตื่น..ยืนใกล้พ่อ ไปหาหมอ..กันดีกว่า..อย่าช้านั้น ค่อยเช็ดตัว..เปลี่ยนเสื้อผ้า..รีบเร็วพลัน หาหมอกัน..นะพ่อนะ..จะหายดี พ่อพูดว่า.. ฟังพ่อก่อน..ไอ้ซ่าส์..อย่าใจร้อน พ่อแค่อ้อน..อยากให้เจ้า..เอาใจนี่ พ่อเป็นไข้..นิดหน่อย..ไอบางที เจ้าคนดี..ขอแค่มา..เห็นหน้าพอ ฉันพูดว่า.. อย่ามาฟอร์ม..พ่อจ๋า..ถึงคราหนู ขอได้ดู..แลรักษา..นะหนูขอ คืนให้กลับ..รักยิ่งใหญ่..ไม่รีรอ สู่พระพ่อ..เพื่อให้พัก..จักแทนคุณ พ่อสอนมาทั้งชีวิต.. เหนื่อยมานักแล้ว.. ตอนนี้..ลูกโตแล้ว.. ถึงเวลาที่ลูกควรจะดูแลตัวเอง.. และดูแลพ่อ..ให้ดีได้แล้ว
27 เมษายน 2553 16:24 น. - comment id 1124124
พ่อสอนมาทั้งชีวิต.. เหนื่อยมานักแล้ว.. ตอนนี้..ลูกโตแล้ว.. ถึงเวลาที่ลูกควรจะดูแลตัวเอง.. และดูแลพ่อ..ให้ดีได้แล้ว ชื่นชมค่ะ อ่านแล้วน่ารักดี
27 เมษายน 2553 18:07 น. - comment id 1124135
น่ารักมาครับ อ่านแล้วอบอุ่นดี
27 เมษายน 2553 18:55 น. - comment id 1124147
บทกลอนน่ารัก อบอุ่นค่ะ ขอให้คุณพ่อหายป่วยเร็วๆนะคะพี่มาจิค ปาลินเอาใจช่วยนะคะ
28 เมษายน 2553 16:27 น. - comment id 1124311
แนนรักพ่อกะแม่นะค่ะ ลูกคนนี้สัญญาจะทำให้พ่อกะแม่ภูมิใจในตัว ลูกคนนี้ให้ได้. ที่ผ่านมาลูกอาจไม่ใช่คนดีสัก เท่าไหร่ แต่ลูกจะทำความฝันลูกให้เป็นจริง ให้ได้.....
12 พฤษภาคม 2553 11:25 น. - comment id 1127042
คุณพ่อสอนอย่างนี้ แล้ว พ่อคุณสอนยังไง อิอิ ห่างหายไปนานขอบคุณที่มาทักทายกัน