แบ่งกันสนุกค่ะ หลอกฉัน ให้ขึ้นเครื่องบิน แล้วพาผกผิน ไปอยู่เมืองนอก บ้านอยู่ สมุทรปราการ ต้องแปรสถาน ไปอยู่นิวยอร์ค เคยกิน กุ้งหอยปูปลา ให้กินพิซซ่าจนเกือบสำรอก เช้าเย็น ไม่ยอมให้หยุด ทั้งไถทั้งขุด แจ๋วสุดช้ำชอก ซักผ้า เลี้ยงหมาถูบ้าน ทั้งขัดคอห่านถูในถูนอก ค่ำลง ตั้งวงสุรา สรวลเสเฮฮา เรียกหาทำหอก??? นอนมั่ง ก็ยังไม่ได้ พวกๆเจ้านายทำท่าจะอ้อก ถือกระโถน เล็งให้ดีๆ เจ้านายพวกนี้มันชอบทำหยอก เมากัน หัวสั่นหัวคลอน นอนกันสลอนเหมือนหมูในคอก มารศรี ต้องกวาดต้องถู มานั่งคิดดูแหมไม่อยากจะบอก อดทน ก็มาตั้งนาน แจ๋วอยากกลับบ้านไปอยู่บางกอก กินข้าว น้ำพริกแจ่วจิ้ม นอนหลับกินอิ่มแถมเข่าไม่ถลอก ขอลาไปก่อนคนดี จบกันซะทีนะแจ๋วเมืองนอก เข็ดแล้ว นะจ๊ะที่รัก กระบวย ตะหวักแจ๋วไม่เอาหรอก สมบัติเธอจงเก็บไว้ แจ๋วจะกลับเมืองไทย ลาไปเป็นคุณนายแบงคอก....
26 เมษายน 2553 18:30 น. - comment id 1123988
โอ้โห...สุดยอดกลอนหัวเดียวเลยนะครับเนี่ย เป็นประสบการณ์จริงเลยเหรอครับ
26 เมษายน 2553 22:01 น. - comment id 1124025
55555555555
26 เมษายน 2553 23:06 น. - comment id 1124039
555+ นึกถึงทำนองเพลงฉ่อย เอ้า...เชิบเชิบ
27 เมษายน 2553 12:48 น. - comment id 1124103
ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจ ทั้งท่านสุริยันต์ (เรียกงี้แล้วดูขลังดี)คุณปลายตะวัน และคุณหนูสน เป็นประสบการณ์จริงๆ แต่ของใครไม่บอก (สงสาร กลัวแจ๋วถูกเฆี่ยน) แซม