รักสมหวัง...ก็มีค่าแค่เศษดิน

ผู้หญิงสีน้ำตาล

เธอให้ฉันเพียงความเจ็บช้ำ
ที่ตอกย้ำในใจไม่สุดสิ้น
ตลอดมาฉันมีค่าแค่เศษดิน
ต้องกลืนกินเพียงคราบหยาดน้ำตา
ไม่เหลือแล้วไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีรักสมปรารถนา
นานนานไปรักชืดจืดเฉยชา
มีแต่ความเหว่หว้าเข้าครองใจ				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่

    22 เมษายน 2545 03:02 น. - comment id 46802

    ครับเมื่อคนรักต้องจากลาเป็นความรู้สึกที่ไม่อยากจะสำผัสเลยจริงจริงครับ  ทั้งเศร้าเหงา แล้วก็คิดถึง โกรธเขาและก็โกรธตัวเองยังไงไม่รู้นะครับ  เหมือนชีวิตนี้ไม่มีความหมาย  ยังไงก็อดทนเข้าไว้นะครับ  จะเป็นกำลังใจให้ครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน