คิดถึงหนึ่งคนไกลที่ปลายฟ้า มิรู้ว่าคนดีมีสุขไหม ศรัทธายังคงมั่นหรืออย่างไร เป็นไฉนวันวานเมื่อผ่านเลย งานยังคงเรืองรุ่งยุ่งหรือเปล่า ยังคงเหงาดึงดื้อหรือเฉยเฉย ยังต้องจากเคหาเหมือนคราเคย หรือชิดเชยอุ่นไอในเรือนนอน
นกเอยนกสีฟ้า..... บินถลาจากไปใจทอดถอน มิฉุดรั้งแม้ว่าจะอาวรณ์ น้อมขอพรปฏิมาโปรดปราณี โปรดคุ้มครองคนดีที่ปลายฟ้า โปรดเมตตาคุ้มภัยในทุกที่ ดลจิตมิตรชิดเชื้อเอื้ออารีย์ ให้เปรมปรีเกษมสุขทุกคืนวัน
ฝากพรปีใหม่ไทยส่งไปหา ข้ามขอบฟ้ามาให้แม้ไหวหวั่น จะฝ่า กำ-แพง ใจ อย่างไรกัน สิ่งขวางกั้น ทุกช่วงคือห่วงใย ความหวังดีให้กันในวันนี้ แม้ไมตรีสัมพันธ์แทบสั่นไหว เธอสถิตนิทราทุกคราไป เทิดทูนไว้คงมั่นนิรันดร
** ม่านแก้ว ** 16 เม.ย. 2553 19:26 น. - ID 134294 
1302
2
0
18 เมษายน 2553 08:26 น. - comment id 1121514
กลอนน่ารักดีจ๊ะ ช๊อบ ชอบ...อ่านกลอนแนวนี้
16 เมษายน 2553 21:21 น. - comment id 1121559
กระท่อมสวยน่าอยู่จังนะคะ กลอนหวานมากค่ะ
16 เมษายน 2553 21:37 น. - comment id 1121560
เห็นบทกลอนดอกไม้ใกล้จะบาน และกลอนหวานถึงคนไกลในวันนี้ ภาพสวยๆกับกลอนรักและภักดี ขอให้มีสุขสมหวังดั่งเขียนกลอน... บ้านนี้ไม่มีการเมือง.... แวะมาทักทายครับ
16 เมษายน 2553 21:56 น. - comment id 1121563
นกเอยนกสีฟ้า... เจ้าบินมาจากฟากฟ้าเวหาไหน โฉบเฉี่ยวเดียวดายจากแดนไกล มาเกาะคอนกิ่งไม้กลางพงไพร เสียงร้องขับขานกังวาลพฤกษ์ ให้หวลนึกรัญจวนครวญจากไหน นกสีฟ้าบินถลาจากทิศไหน หมู่แมกไม้ห้อมล้อมดอกไม้บาน กลางไพรสนธ์ธราดลอบอวลกลิ่น ทั้งโคลนดินเกสรสอดประสาน เจ้านกน้อยเอียงเอนเล่นสำราญ สนุกสนานรื่นเริงบันเทิงใจ เจ้านกแห่งความสุขไร้สิ้นทุกข์ เสียงร้องปลุกพฤกษ์ไพรให้สดใส กังวาลถิ่นทุ่งกว้างแสนห่างไกล เริงสราญดอกไม้จะบานตระกานตา นกสีฟ้าเป็นสัญญลักษณ์ นกแห่งความสุข เขียนกลอนมาให้อ่านครับ
17 เมษายน 2553 09:40 น. - comment id 1121631
อ่านแล้วอบอุ่นครับ ปล.วันนี้ที่กรุงเก่าฝนตกแต่เช้าเลย
17 เมษายน 2553 14:55 น. - comment id 1121693
โอ้ยยยยยยยยย เน็ตช้ามากเลย กลอนได้อารมณ์ ดีจริงๆ ช่วงนี้ พัฒนาฝีมือได้ดีมากๆ ยอมรับๆๆ และค่อนข้างชอบ แนวกลอนสไตล์นี้ด้วย ถูกโฉลกวัยรุ่นเลย ขอบอกก
17 เมษายน 2553 19:06 น. - comment id 1121720
พี่อนงค์นาง ลองไสตล์นี้มั่ง ยังไม่เนียนเลยพี่ ทนอ่านเอาหน่อยละกัน
17 เมษายน 2553 19:20 น. - comment id 1121721
17 เมษายน 2553 19:26 น. - comment id 1121722
นกเอยนกสีฟ้า เจ้าบินมาแต่แห่งหนตำบลไหน ทำทีท่าว้าเหว่เร่ร่อนไป ซุกอุ่นไอเงาไม้ตรงชายคา โรยอาหารหว่านข้าวให้เจ้าอิ่ม ให้เจ้าชิมเมล็ดไม้ไม่ต่อว่า พาชมดงพงไม้ไพรพนา จวบเพ-ลาสายัณห์ตะวันรอน ดูสิดูเงาไม้ในยามค่ำ เหมือนพรายดำกวักมือปรือเนตรหลอน ยืนยักย้ายส่ายองค์ในดงดอน จนไม้คอนสะท้านสะเทือนดง คืนฝนพรำยามดึกพฤกษ์ไพรฟื้น ยืนสะอื้นเกาะคอนตอนลมส่ง นกสีฟ้าบินถลาฝ่าไพรพง เหลือเพียงกรงใบเก่าเจ้าเคยนอน จึงอยากรู้นักว่าเวลานี้ มีสุขดีหรือไม่ใจทอดถอน ห่วงนกน้อยสีฟ้าเคยอาวรณ์ ใครจะป้อนเมล็ดข้าวให้เจ้ากิน ขอบคุณค่ะ กลอนพี่เพราะมาก ม่านแก้วชอบกลอนพี่มากค่ะ ขออนุญาตเก็บไว้ในสมุดบันทึกนะคะ
17 เมษายน 2553 19:29 น. - comment id 1121723
17 เมษายน 2553 19:38 น. - comment id 1121724
17 เมษายน 2553 19:38 น. - comment id 1121725
ขอให้ดอกไม้ในใจคนสวย.. บานจ้า..
17 เมษายน 2553 20:11 น. - comment id 1121731
จำเค้ามาค่ะ
18 เมษายน 2553 15:35 น. - comment id 1121832
18 เมษายน 2553 19:46 น. - comment id 1121889
อ่านกลอนแล้วทราบได้ถึงความห่วงใยทีเดียวครับ...ซึ้ง
19 เมษายน 2553 09:55 น. - comment id 1121963
19 เมษายน 2553 08:23 น. - comment id 1121970
"นกหัวใจบินมาเกาะดอกไม้ กระซิกค่ำร่ำไห้ว่าคิดถึง" น่าอยู่จังเลยแอฟ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
