คนสองคน บนเส้นทาง เริ่มสร้างรัก เดินฝ่าฟัน อุปสรรค อันยากเข็ญ คนหนึ่งท้อ คนหนึ่งปลอบ ด้วยใจเย็น ดวงตาเห็น รักครั้งนี้ ต้องนิรันดร์ วิมานน้อย บนดิน ถิ่นสวรรค์ เธอเสกสรร ก่อสร้าง อย่างมุ่งมั่น วางแผนว่า อนาคต สองเรานั้น ร่วมเรียงกัน เคียงคู่ คนรู้ใจ จากวันนั้น ถึงวันนี้ ปีกว่ากว่า รักเปี่ยมล้น เสน่หา แสนสดใส โลกมีเพียง เธอฉัน ทุกวันไป จะหาใคร สุขเท่า เราสองคน โลกใบนี้ จะมีรัก เช่นนั้นหรือ อย่างไรคือ รักนิรันดร์ ฉันสับสน รักแท้จริง ไม่ทิ้งร้าง ห่างกมล รักเปี่ยมล้น ยังมีไหม ใครบอกที
11 มีนาคม 2553 22:51 น. - comment id 1109974
คุณปรายฟ้าครับ..เป็นจินตนาการหรือแรง บันดาลใจจากอะไรก็ตาม..ผจงเรียงร้อยอย่าง งดงาม..ไพเราะ..หวาน..ซึ้งมากจริงๆครับ.. แวะมาอ่าน
12 มีนาคม 2553 21:23 น. - comment id 1110285
ขอบคุณกำลังใจจากคุณประทานอย่างมากมายนะคะ
20 มีนาคม 2553 11:12 น. - comment id 1112667
จะมีใครสุขเท่าเราสองคน ชอบบบบบบบจัง
12 เมษายน 2553 20:43 น. - comment id 1120741
ขอบคุณกำลังใจจากคุณมินตรามากมายค่ะ