เนิ่นนานผ่านมาแล้ว ใจยังแป้วมิแคล้วห่วง เหตุใดใจยังควง มาเป็นบ่วงดึงถ่วงใจ เนิ่นนานปีผ่านพ้น จิตเวียนวนปนร่ำไห้ จำจากพรากมาไกล แต่ฤทัยยังห่วงเธอ เนิ่นนานกาลเปลี่ยนหมุน ใจว้าวุ่นครุ่นเสมอ ทั้งที่ไม่เจอะเจอ ใจกลับเพ้อละเมอครวญ เนิ่นนานการณ์แปรเปลี่ยน จิตวนเวียนมิเปลี่ยนส่วน ยังคงหลงรัญจวน ทั้งนึกหวนปั่นป่วนจินตน์ เนิ่นนานนานแค่ไหน แต่หัวใจยังถวิล ทั้งรู้กู่ไม่ยิน แต่ยังดิ้นอาจินกาล เนิ่นนานกาลเลยล่วง ความเป็นห่วงยังแผ่ซ่าน ขยายเพิ่มตามวาร ทรมานซมซานนัก เนิ่นนานสัญญาเก่า มีเพียงเราที่หน่วงหนัก เธอเงียบไปมิใฝ่ภักดิ์ เรากระอักเพราะรักจร เนิ่นนานฉันสอบทวน นั่งทบทวนร้อยพันหน เธอไม่ใส่กมล เราคือคนหม่นเดียวดาย บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๖ มีนาคม ๒๕๕๓
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 7 มี.ค. 2553 07:56 น. - ID 133508 
1030
0
0
7 มีนาคม 2553 09:20 น. - comment id 1108121
ขอที่ 1 ก่องมาพร้อมกำลังใจจ้า
7 มีนาคม 2553 16:08 น. - comment id 1108183
แล้วการเวลา ก็อาจพาเราพบกันได้อีก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
