จากรังเล็กแรกรักจากรั้วบ้าน ดอกไม้บานแย้มกลีบเป็นกลีบฝัน โปรยละอองเกสรร่อนสายพันธุ์ ผีเสื้อน้อยใฝ่ฝันจะนำพา หอบละออง ดอกงามตามวิถี โลกคงมีที่สักที่ที่ใฝ่หา ได้ฝังฝากรักแท้และศรัทธา เพื่อนำพาดำเนินเจริญรอย มาพบทุ่งทางหนึ่งซึ่งเปี่ยมรัก ได้พำนักพักร่างสร้างรังน้อย ชื่อ "หอโลง" คงห่างต่างหอคอย ผูกพันกับนับสิบร้อยผีเสื้อพันธุ์ ทุ่งแห่งร่มบ่มเพาะก่อกอใหม่ กอ ดอกไม้แห่งดงโรงเรียนฝัน พรากอุ่นบ้าน อุ่นหอพอแทนกัน คือรั้วแห่งสถาบันพี่น้องเรา ผีเสื้อใหญ่ปีกงามบินนำหน้า ปีกแก่กล้าท้าแดดฝนจนลมหนาว หลั่งน้ำใจฉ่ำชื่นมายืนยาว ผีเสื้อน้อยพลอยทุเลาคราวทุกข์ใจ คือรุ่นพี่ รุ่นน้องของหลายรุ่น คือไออุ่นมิตรภาพและสหาย คือความรักความงดงามไม่รู้คลาย คือหอโลงยังโยงใยใจถึงกัน เพื่อน พี่น้องหอโลงคงจำกันได้นะ
24 กุมภาพันธ์ 2553 13:21 น. - comment id 1103902
ฝากให้นะ
24 กุมภาพันธ์ 2553 13:26 น. - comment id 1103907
อิอิ ไม่ติด งั้นอีกทีดิ๊
24 กุมภาพันธ์ 2553 13:56 น. - comment id 1103922
เขียนได้ดีครับสหาย
24 กุมภาพันธ์ 2553 14:49 น. - comment id 1103958
ผีเสื้องามกลอนงามครับ
24 กุมภาพันธ์ 2553 16:20 น. - comment id 1103990
ผมคิดถึงเพื่อนครับ นึกถึงหอพักหลังนั้น