เรื่องของคนสับสน

เรื่อง..แบบนี้สุดจะรู้ใครจะเห็น
ของ...แบบนี้เป็นได้แค่อดีตเท่านั้น
คน...แบบเราแสนดื้อรั้นดันทุรัง
สับ...สนอึ้งพะวังว่าเราเป็นอะไร
สนใจด้วยเหรอ ..นั้นคือคำพูดจากปากเธอ
นะเออ..ให้มันได้อย่างงี้สินะคนดี
ถึงจะอ้างถึงจะชี้แจ้งแถลงไข
บอกไป.เธอก็ไม่ฟังก็เท่านั้น
คนอย่างฉัน..ทำเท่าไหร่ก็ไม่พอ
จะพะนอเคล้าเคลียรึอ้อนขอ
คนที่รออย่างเธอคงไม่เข้าใจ
ทำอะไรอะไรก็ไม่มีทีท่า
เข้าท่า..ตรงใจใครใครคงไม่พ้น
หนุ่มหน้ามนคนใกล้ตัวอย่างเขา
หนุ่มอย่างเรา ได้แต่เป็นแมวเทา
ที่คิดจะขโมยปลาย่างเขาเท่านั้นเอง
ตอนนี้ถึงจะไม่ใช่แมวกะปลาในอดีต
ถึงเธอจะดีลืทฉันไปจากเธอ
แต่คน-คนนี้ไม่ออเออเหมือนที่ผ่านมา
ก้อฉันรักยัยหมูอ้วนอย่างเธอมากเท่านั้นเอง
เธอบอกว่าปากแข็งแกล้งว่าไปอย่างงงั้น
เวลาที่ฉันไม่ได้คุยกับเธอ..หรือไม่สนใจ
เธอเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจอย่างใครเขา
คนอย่างเราเดาได้ไม่ง่ายนักนะขอบอก
ท่าทีที่แสดงออกมานั้นชวนสับสน
อะไร-อะไรก็เลิกกันถ้าไม่อยากจะทน
คนสับสนระคนน้อยใจก็เกิดท้อ
ว่าฉันคงไม่มีค่าพอ...กับคนอย่างเธอ