นกเอ๋ยนกขมิ้นบินแหวกฟ้า เพลงภาษาแสนงามหวามแหละหวาน ครูจารจดถ้อยคำร่ำตำนาน ได้ขับขานบรรเลงเพลงกว่าพัน นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน คำถามในวันวารยังสานฝัน นกขมิ้นสัญจรตอนกลางวัน พอค่ำนั้นนอนไหนไม่รู้เลย หรือจะต้องนอนหนาวในคราวค่ำ ยินเสียงร่ำโหยไห้โอ้ใจเอ๋ย ค่ำคืนยังเดียวดายหายชื่นเชย ลมรำเพยยิ่งหนาวร้าววิญญา รอนแรมมาหลงทางกลางคืนนี้ รอคนดีมาโอบกอดสอดเสน่หา นอนไม่หลับร้าวรอนสัญจรมา ขวัญผวาจะนอนได้อย่างไรกัน แต่คืนนี้นกขมิ้นบินขึ้นฟ้า เยือนนภาห่มห้วงสรวงสวรรค์ สิ้นสุดการพเนจรแรมรอนพลัน พระพายผันอุ่นไอหมอกหอมดอกขจร ครูจะอยู่เป็นสุขสนุกสนาน สิ้นตำนาน นกขมิ้น สิ้นคำสอน ยินเสียงร่ำคำบอกตอกอาวรณ์ อกรอนรอนน้ำตารินสิ้นแล้วครู นกขมิ้นบินจรนอนแนบฟ้า พยงค์ มุกดา เสพสวรรค์อันงามหรู สลัวเย็นน้ำฟ้าฉ่ำน้ำตาพรู ก้มกราบครูคนเพลงด้วยเพลงลา
13 กุมภาพันธ์ 2553 07:45 น. - comment id 1099107
มาร่วมไว้อาลัยด้วยคนครับ.. สิ้นแล้วครูเพลง..ในตำนาน..
13 กุมภาพันธ์ 2553 10:34 น. - comment id 1099144
ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2553 18:49 น. - comment id 1099267
มัวแต่ทำงาน เพิ่งรู้ข่าวจากนสพ.วันนี้เองค่ะ.. ถึงแม้นู๋จะไม่ค่อยรู้จักท่านเท่าไหร่ แต่ก็พอได้ยินชื่อเสียงของท่านอยู่บ้างค่ะ เข้ามาอาลัยบุคคลผู้มากด้วยคุณค่าดังคุณครูเพลงท่านนี้ด้วยคน..
14 กุมภาพันธ์ 2553 09:20 น. - comment id 1099463
ขอร่วมไว้ อาลัยด้วยคนครับ กลอนเพราะมาก ขอให้มีความสุข วันวาเลนไทน์ จิตใจ เบิกบาน แจ่มใส ด้วยครับ
14 กุมภาพันธ์ 2553 23:53 น. - comment id 1099890
ไว้อาลัยครูเพลงครับ การเกิดและดับเป็นวิสัยของสัตว์โลก แต่การสูญเสียบุคคลล้ำค่าบางครั้งก็ อดคิดไม่ได้ว่า อยากให้ท่านอยู่ตลอดไป ทำคุณประโยชน์ให้แผ่นดินนี้ครับ