ไกรทอง ภาคพิเศษ บทที่ 4 พายุอารมณ์

นายตุ้ม

ไกรทอง ภาคพิเศษ		
บทที่ 4   พายุอารมณ์
นายตุ้ม  คลองสามวา
(ตะเภาทองพูด)  พ่อจ๊ะ  ตะเภาทอง 		
พร้อมกับน้อง  ต้องสับสน
ร้อนจัง  ทั้งสองคน			
เหมือนต้องมนต์  ทนทื่อทาน
บอกพ่อ  ขอญาติหน่อย			
อ้างเสียงอ่อย  ค่อยบอกผ่าน
อาบน้ำ  ฉ่ำชื่นนาน				
ที่ใกล้บ้าน  ขานเฉยเมย
(พระพิจิตรพูด)  ลูกพ่อ  ขอบอกเล่า		
หลายคนเขา  เฝ้าอ้างเอ่ย
ถูกงาบ  คาบไปเลย				
คนคุ้นเคย  เผยบอกจริง
มันกิน  สิ้นกังขา				
ทองแก้วจ๋า  ชาผีสิง
ขอห้าม  ปรามท้วงติง			
สองลูกหญิง  ยิ่งต้องฟัง
(ตะเภาทองพูด)  บอกพ่อ  ขอแค่นี้		
ทำรอรี  มีคำสั่ง
ถึงห้าม  ปรามเสียงดัง			
ยุ่งยากยัง  ลังเลเรา
ขอไป  ไม่สนดื้อ				
คำเล่าลือ  ถือผิดเผา
ร้อนเหลือ  เพื่อบรรเทา			
บอกบางเบา  เข้าข้างนาง
(ตะเภาแก้วพูด) ไปกัน  ฉันน้องพี่			
มากมายมี  ดีหลายอย่าง
พ่อข้อง  จ้องจืดจาง				
สองสาวส่าง  ต่างตื่นตาม
เล่นน้ำ  ฉ่ำชื่นซึ้ง				
แจ่มแจ๋วจึง  ถึงข้อห้าม
พี่เลี้ยง  เสี่ยงพองาม			
เยือกเย็นยาม  นามชาละวัน
(ชาละวันพูด)  เสร็จแน่  แม่เนื้อนิ่ม		
เอวอกอิ่ม  ยิ้มเยาะขัน
ตะเภาทอง  ผ่องโสพรรณ			
มุ่งหมายมั่น   ฉันรอคอย
ปากคาบ  ซาบซึ้งสุด				
ผ่องผาดผุด  สุดสร้างสอย
กลับถ้ำ  ล้ำเลิศลอย				
ทองน้องน้อย  ปล่อยความใน
(วิมาลาพูด)หลงรักภักดี  	
มากมายหลายที   	
ชาดำทำใหญ่
พาสาวเข้าถึง     
ลมป่วงหวงหึง 	
 ดีเด็ดเผ็ดได้
แย่ยากจากใจ	
ทุกข์เศร้าเหงาไป	
โอ้วิมาลา
(ชาละวันพูด) พี่รักปักจิตร 
 บอกให้ได้คิด		
หยุดขวางทางซ่าส์
หากยุ่งตุงนัง		
จ้องจุ้นขุ่นขัง		
เจ็บจุกทุกท่า
หลากหลายหมายพา
 เมื่อมีดีมา		
รั้งรอพอเพียง
(เลื่อมลายวรรณพูด)วรรณช้ำย่ำแย่ 
 ชาชังรังแก	 
เด็ดดึงถึงเสี่ยง
เกลือกลั้วตัวดี	
แส่สื่อหรือนี่		
บอกให้ไม่เกี่ยง
กากเดนเอนเอียง	
สองตบหลบเลี่ยง	
กลัดกลุ้มรุมทอง
(วิมาลาพูด)  วิมาลาร่ำร้อง			รำพัน  
	เธอแย่งผัวชาฉัน		กล่าวก้อง
	ชวนเราช่วยลงทัณฑ์		กันหน่อย
	บอกเลื่อมลายวรรณต้อง		ต่อต้านตามเคย
(เลื่อมลายวรรณพูด)  ลุยแหลกเลยบ่งชี้  ชอบชน
	ตบเพื่อสางบางคน		ป่นแป้ง
	บุกถึงถิ่นยินยล		ยอมแย่
	สอนสั่งแนะและแกล้ง  		เพื่อพร้อม พอดี
(ชาละวันพูด)  จงหยุดทีพี่เอิ้น		ลายวรรณ  
	ทองไม่ผิดคิดยัน		อยู่แย้ม
กลอนไทยช่วยกีดกัน		                     สักหน่อย	
	บอกบ่งเสริมเติมแต้ม		เพื่อชี้บอกนา
(แฟนกลอนไทย)  วิมาลาว่ารู้		บอกเลย
	หลายเรื่องแบบแอบเผย		เอ่ยอ้าง
	ชาชอบชั่วชดเชย		กรรมก่อ
	คิดใคร่ครวญกวนบ้าง		ต่างต้องติดตัว
(ตะเภาแก้วพูด)พ่อค่ะตะเภาทอง	         
ชาจับจอง  ร้องไปทั่ว
คาบไป ไม่เกรงกลัว			
ต้องตัดหัว  ชั่วช้าชัง
ชาเย็น  เป็นตัวก่อ			
บอกคุณพ่อ  ขอขุ่นขัง
ปราบปราม หยามเราจัง		
รกรุงรัง  ยังยืดยาว
(พระพิจิตรพูด) ชะช้า  ชาดำฝาก		
มันมักมาก  อยากเป็นข่าว
ชาดำ  ทำเรื่องราว			
คาบลูกสาว  หนาวเหน็บนาย
ออกข่าว  ป่าวประกาศ		
คนสามารถ  อาจรวยร่าย
เงินทอง  ของใช้สบาย		
มุ่งมั่นหมาย  จ่ายเป็นทุน
บอกแจม  แถมเภาแก้ว		
เน้นแน่แน่ว  แจ๋วอบอุ่น
ยำใหญ่  ไอ้ชาตุน			
คนมีบุญ  หนุนแน่นอน
(ตะเภาแก้วพูด)ขอจบ  พบกันใหม่	
ทั่วทิศไทย  ได้สุขก่อน
จุนเจือ  เอื้ออาทร			
กุมภาร้อน  ผ่อนพ้นพา
ความผูกพันนั้นต้อง		ตราตรึง  
เสมือนดั่งจิตคิดถึง		กล่าวได้
ยามเหินห่างมากจึง		เป็นห่วง
รักรื่นเลยเผยให้		หมั่นใช้พุทโธ