เมื่อราตรีโอบล้อมด้วยอ้อมฟ้า จันทร์ฤากล้าฉายแสงแห่งห้วงแข เพ็ญคืนแรมแกมหม่นบนดวงแด ฟ้าก็แปรเพราะรอยดำแห่งค่ำคืน ดาริกาวิบวับนับร้อยแสง กระจ่างแจ้งท่ามเวหานภาผืน ดวงดาราน้อยใหญ่ได้ระรื่น กระพริบแสงแห่งค่ำคืนอย่างชื่นใจ ไร้ซึ่งหมอกเมฆาฟ้าแจ่มแจ้ง ดาราเอย....แสนรักแพง...กว่าคืนไหน ฟ้ากระจ่างมีดารางามจับใจ ด้วยเพราะดาวพริบไหวหรือไร้จันทร์ ฟ้างามพราวพรายเรียงรายฟ้า ราวกับว่าท้องนภาถูกรังสรรค์ เมื่ออรุณต้องพานพบสบตาวัน ฟ้ากระจ่างดาวนั้น...ราวฝันไป