ทำไมคืนนี้รู้สึกเหว่หว้า กำลังใจที่เคยมีมากลับแห้งหาย แค่ซักคนที่อยากให้เคียงกาย ก็กลับกลายเป็นไม่มีใคร ความเหว่หว้ากัดกร่อนใจคนเหงา เงียบๆลำพังกับเงาที่โหดร้าย ถ้าขอพรสักข้อหนึ่งได้ดั่งใจ ขอได้ไหมลมหายใจให้หมดลง....
30 มกราคม 2553 21:13 น. - comment id 1093733
ความเหว่ว้าน่ากลัวเสมอค่ะ
30 มกราคม 2553 21:39 น. - comment id 1093751
ใช่จริงๆค่ะ
31 มกราคม 2553 02:49 น. - comment id 1093897
เป็นกลอนสั้น ๆ ที่เนื้อหากินใจนะคะ... ยังไง..คงผ่านช่วงเวลาแสนลำบากนี้ไปด้วยดีแน่นอนค่ะ.... อ่อ...."เหว่หว้า"...ต้องเขียนว่า..."เหว่ว้า"...นะจ๊ะ....
2 กุมภาพันธ์ 2553 00:36 น. - comment id 1094629
คุณ..อันฝันครับ ผมให้กำลังใจคุณครับ..เวลาที่คุณว้าเหว่ขอให้นึก ถึงผมเป็นคนแรกนะครับ.. แวะมาอ่านครับ
4 กุมภาพันธ์ 2553 19:04 น. - comment id 1096052
ขอบคุณนะคะสำหรับทุกกำลังใจ แล้วก็ขอบคุณคุณคมดาบนารีนะคะ อิอิ...ขอโทษทีค่ะ แย่จังเหว่ว้าก็เขียนผิด