๏กอขอคอข้อขับ เขียนไข เอเอกโทโทษใคร ไม่ได้ เพียรโคลงขื่นไปใย ยามเริ่มหัดนา มาสิมาเรียนให้ สรนุกนี้ดีไหม๚ ๏จับแพะชนแกะกั้น กีดทุกข์ คำต่อคำเสียงคลุก สระสร้อย ร้อยรวมมะลิรุก- ชาติชื่นใจนอ เป็นพุ่มพานงามพร้อย ดอกน้อยเด่นสวย๚ ๏ผังโคลงสี่วี่เวี้ย ในกรรณ ก้องก่องดวงใจฉันท์ ใช่น้อย ก้องจนล่มลืมวัน วัยทุกข์ มามะเพื่อนพ่อคล้อย ขื่นเคลิ้มเลือนหาย๚ ๏สยามยืนยาวอยู่ยั้ง ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย ชาวโคลงขับโรคปลง ใจฉลาดเท่าทัน สรรพโศกเพราะเช้าถ้วย ค่ำถ้วยไม่ทำ๚