ยาแก้ปวด

24 มกราคม 2553 19:38 น. - comment id 1090591

เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดเลยเหรอ
คมซะไม่มี...

ลูกหว้า

24 มกราคม 2553 19:38 น. - comment id 1090592

มีสิ พ่อ-แม่-พี่-น้องไง
เขาจากไป เมื่อก่อนที่มีเขา
เรายังอยู๋ได้
ทำไมเราจะอยู๋ไม่ได้ละ
จริงมั๊ยฮับ...

คมดาบนารี

24 มกราคม 2553 19:49 น. - comment id 1090610

ชอบกลอนนี้มาก ๆ เลยค่ะ


" ความอ้างว้างช่างเย็นเยียบและเรียบง่าย...
ดูคล้ายๆ...สรรพสิ่งหยุดนิ่งเฉย
แต่ความจริงเธอรู้ไหม...ไม่ใช่เลย
มันเป็นเพียงความคุ้นเคยที่จำใจ "

.............

เฌอมาลย์

24 มกราคม 2553 19:51 น. - comment id 1090611

เป็นกำลังใจให้นะคะ 

ปรางทิพย์

24 มกราคม 2553 20:12 น. - comment id 1090635

มีกำลังใจจากพี่น้องบ้านกลอนค่ะ

แก้วประเสริฐ

24 มกราคม 2553 20:21 น. - comment id 1090642

    นับเป็นการถ่ายทอดอารมณ์แบบเรียบง่าย
ได้งดงามครับ

       แก้วประเสริฐ.

สดายุ

24 มกราคม 2553 21:13 น. - comment id 1090662

เยี่ยม...!

เทียนหยด

24 มกราคม 2553 21:15 น. - comment id 1090665

มินตรา

24 มกราคม 2553 21:33 น. - comment id 1090679

ลองหลับตา
แล้วลืมตามองอีกที
อาจมีใครบางคนที่เรามองข้ามไปอยู่นะคะ

กอ กา

25 มกราคม 2553 07:58 น. - comment id 1090790

.
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

แมวเหลือง

26 มกราคม 2553 03:21 น. - comment id 1091113

โลกนี้ยังมีเพื่อนบ้านกลอนนะครับ